آرمان شرق- سوژه‌ی «ناسیاسی»، اساسا سوژۀ آویزانی است و برای حضور در عرصه‌ی قدرت حاضر است به «اولترا-چپ» تا «اولترا-راست» آویزان شود، و در نزد او، همین آویزان‌بودگی ممکنِ سیاست است و سیاست را ممکن می‌کند. اکنون، جریان اصلاح‌طلبی بر سر این دوراهی، باید تصمیمی تاریخی بگیرد که می‌خواهد پیرو کدام طریق و طریقت سیاسی باشد. بی‌تردید، آینده‌ی این جریان سخت در گرو این «تصمیم» است.
آرمان شرق- برای دستیابی به توسعه سیاسی، ترمیم رابطه دولت و ملت، تقویت جایگاه احزاب در ایران و کمک به عملیاتی شدن کارکردهای آنها، بیش و پیش از هر چیز باید فضای سیاسی و اقتصادی کشور به سمت شکوفایی، اعتدال و آزادی برود و تقویت جامعه مدنی و قشر متوسط جامعه و فضای ظهور و حضور دادن به آنها مورد توجه قرار بگیرد.
آرمان شرق- جوانان وابسته به طبقات متوسط شهری در آن زیادند و دلیل به‌خیابان‌آمدن آنها لزوما فقر نیست. بعد به این نتیجه رسیدیم که حس تحقیر و نادیده‌گرفته‌شدگی مهم‌تر از انگیزه‌های اقتصادی است. من حس می‌کنم اگر یک چنین تجربه‌ای وجود دارد، نمی‌شود آن را با تئوری‌های طبقاتی تحلیل کرد. سوژه در اینجا با حس بی‌آیندگی و به رسمیت شناخته‌نشدن، مواجه است. گاهی این موارد بیش از مؤلفه اقتصادی اهمیت دارد. یا دست‌کم هم‌عنان با آن است.
آرمان شرق-چهار رویکرد درباره مواجهه با علل ناکامی جنبش‌های اصلاحی در ایران وجود دارد و مطرح شده است که به طور مختصر، از این قرار است: رویکردهای نظری مربوط به انحطاط و زوال اندیشه در ایران؛ رویکردهای مبتنی بر فقدان ساخت طبقاتی و عدم شکل‌گیری ساخت طبقاتی در ایران؛ رویکردهای مبتنی بر ضعف تشکیلاتی و سازماندهی سیاسی و مقوله احزاب؛ و در نهایت رویکردهای نظری مبتنی بر ضعف سازمان‌یافتگی یا عدم تشکل‌یابی نهادهای اجتماعی
آرمان شرق-صورت‌بندی پروبلماتیک اصلی جنبش‌های معاصر در ایران حول امکان‌هایی برای ایجاد ائتلاف میان همه نیروهای اجتماعی بدون حذف، طرد و بیرون‌گذاری، صنف‌پذیر‌کردن و متشکل‌کردن جامعه و پذیرش و گفت‌وگو با ساختار سیاسی یا حاکمیت به عنوان یکی از خیل نهادهای اجتماعی، مهم‌ترین وظیفه پیش‌روی امروز نیروهای فکری ایران خواهد بود.
آرمان شرق- «ذات‌باوری طبقاتی» حقیقی یعنی اینکه نبرد طبقاتی یک ذات ثابت نیست، بلکه اصلی است وابسته به چندین عامل که سازوکار تعامل نبردهای متعدد را تنظیم می‌کند. مثلا در ایالات متحده امروز نمی‌شود از نبرد طبقاتی صحبت کرد، بدون اینکه از سرکوب و استثمار سیاهان سخن گفت: تمرکز بر نبرد طبقاتی «صرف» مستقل از رنگ پوست نهایتا به نفع سرکوب طبقاتی تمام می‌شود.
آرمان شرق- با وجود تجربه شکست‌خورده «سوسیالیسم واقعا موجود» جاذبه مارکس از نیمه قرن نوزدهم تا سراسر قرن بیستم و امتداد آن تا امروز چیست؟
بسیاری از جنبه‌های جهان کنونی و تاریخ اندیشه را نمی‌توان بدون داشتن درک حداقلی از چارچوب کلی اندیشه‌های مارکس بازشناخت. پاسخ به این سؤال که «چرا امروز باید مارکس را خواند؟» به نحوی متناقض این است که تا سرمایه‌داری هست، نقد کوبنده مارکس از سرمایه‌داری نیز موضوعیت دارد.
آرمان شرق-وقتی پوپولیست‌ها حزب‌گرایی را بر حقیقت مقدم می‌دارند، دولت خوب را خراب می کنند. وقتی مترقیان مردم را به گروه‌های رقیب تقسیم می کنند، ملت را علیه خود برمی‌گردانند. هر دو نهادهایی را که منازعات اجتماعی را حل و فصل می‌کنند، تقلیل می دهند. از این رو آنها اغلب به اجبار روی می آورند، هر چند که دوست دارند در مورد عدالت صحبت کنند.
آرمان شرق- فکر می‌کنم ایران در بحران مشابهی به‌سر می‌برد که این شکل فلسفه‌ورزی را جذاب می‌کند. ما هم بحران‌های هویتی شدیدی داریم، همان‌طور که آلمان در همین دوره مورد بحث کتاب چنین بحران‌های سیاسی، علمی و اخلاقی داشت. اینها چنین فلسفه‌ای را جذاب می‌کند. شاید چون این فلسفه خودش از بحران برآمده و برای اذهانی که در این مختصات کار می‌کنند، جذاب است.
آرمان شرق- در دموکراسى سیاسى، مولفه برابرى، فداى اصل آزادى و در دموکراسى اقتصادى، مولفه آزادى، فداى اصل برابرى مى گردد. به هر حال در سطح نظریه سیاسی یا فلسفه، در تمایز با سیاست و تبلیغات ، آنچه مورد نیاز فرید زکریاست دفاع از نظم برآمده از لیبرال دموکراسی در برابر حملات کسانی نیست که به دموکراسی لیبرال باور ندارند، چون حملات آنها هرگز نامناسب تر و بی موردتر از اکنون نبوده است، بالعکس آنچه مورد نیاز است نقد دموکراسی های غربی در پرتو آرمانهای آنهاست.
