هوشمند سفیدی

آرمان امروز : یکی از مناسبت های مهم در کشور، “هفته سلامت” است که از سال ۱۳۸۴ وارد تقویم رسمی کشور گنجانده شده و هر سال با برگزاری برنامه های مختلف، تلاش می شود تا اهمیت سلامت بیش از پیش تبیین شود و ظاهراً باتوجه به تغییراتی که در زمان برگزاری این هفته، شکل گرفته است هم اینک در “هفته سلامت” به سر می بریم !
بی تردید، این هفته، مناسبت مغتنمی برای تقدیر از دست اندرکاران سلامت کشور از سطوح پایین تا بالا است تا آنان نیز از وقوف و آگاهی جامعه نسبت به ارزشمندی حرفه خود آگاه شوند و قدر و منزلت کار مهم خود را بیش از پیش و به شکل ملموس احساس کنند، طبیعی است که هم جامعه سلامت نسبت به اهمیت کار خود آگاه است و هم مردم نسبت به اهمیت و ارزشمندی کار عوامل سلامت آگاهند، لیکن “هفته سلامت”، هفته ای است که این آگاهی و احساس باید در سطح وسیعتر و به شکل برجسته تری انعکاس پیدا کند . از سوی دیگر، باید پرسید که مهمترین پیام “هفته سلامت”چیست؟ پیامی که باید در این هفته برای عموم جامعه در سطوح مختلف برجسته، ملموس و تکرار شود؛ تقریباً می توان گفت مهمترین پیام “هفته سلامت” تأکید بر نقش سلامت در توسعه پایدار جامعه است که نقش محوری، راهبردی و کلیدی دارد .
سلامت در تعریف دقیق آن که دارای ابعاد اجتماعی، معنوی، روانی و جسمانی است، درصورت تعالی و تحقق کافی، می تواند ضامن ارتقای مستمر و پایدار یک جامعه باشد . عینیت یافتن این نگاه، منوط به نهادینه سازی این پیام است و تحقق آن در گرو درک بایسته و شایسته سیاستگذران، تصمیم سازان و تصمیم گیران و سیاستگذاران عمومی است که سیاست های صحیحی را برای تعالی سلامت جامعه اتخاذ کنند و زمینه های اجرای آن ها را از لحاظ زیرساختی و اعتبارات فراهم کنند؛ چیزی که در حال حاضر از آن فاصله زیادی داریم؛ این فاصله، بیانگر فقدان درک لازم از اهمیت سلامت است، در این هفته باید اهتمام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر گسترش و تعمیق این فهم باشد، برای این منظور، باید از یک کارزار یکپارچه ۳۶۰ درجه ای در سطح جامعه و با استفاده از کلیه ظرفیت های رسانه ای، ارتباطی و تبلیغاتی استفاده کرد و نباید صرفاً به رسانه رسمی دل بست . بی تردید، بزرگی و اهمیت سلامت باید در این مناسبت به شکل ملموس مطرح می شد، مثلاً برگزاری دیدادهای مهم با مقام رهبری، روشای قوای سه گانه، مراسم تقدیر از دست اندکاران سلامت و اعطای نشان های ویژه به برگزیدگان، که هر کدام می توانست این موضوع را در رسانه ها برجسته کند .
باید با همین رویکرد، برای درک اهمیت سلامت، تخصیص بودجه کافی، ارتقای سرانه سلامت، تکمیل زیر ساخت ها، ارتقای خدمات و اتخاذ سیاست های مهم در حوزه سلامت از جمله قطع رابطه مالی بین بیمار و عرضه کننده خدمات سلامت اهتمام ورزید، یعنی تلاش به مراتب بیش از این .
بنابراین، برگزاری “هفته سلامت” به شکل نمادین و در سکوت، نمی تواند در نهادینه سازی عمومی و تبدیل آن به معرفت عمومی موثر باشد، باید “هفته سلامت” را برای عموم برگزارشود تا دست کم یکی از پیام های فرعی آن تحقق یابد : “همه برای سلامت، سلامت برای همه” .