عبدالرضا فرجی راد

آرمان امروز : به نظر می رسد کشورهای غربی بعد از حادثه ۷  اکتبر در صدد جمع کردن و یا به عبارتی بی اثر کردن جریان مقاومت هستند.

ابتدا بحث نابودی تشکیلات حماس و ایجاد منطقه حائل در غزه مطرح شد که اسراییل مدعی بود در مراحل پایانی این نبرد است. حالا بحث دور نگهداشتن حزب الله از مرز بر اساس قطعنامه ۱۷۰۱ را مطرح می کنند که در نظر دارند که ابتدا از در مذاکره وارد شده و اگر نشد اسراییل این منطقه ۴۰ کیلومتری را بعد از اتمام کار غزه زیر بمباران بگیرد تا حزب الله مجبور به پذیرش آن شود.

بر همین اساس به نظر می رسد دیگر سیاستمداران لبنانی به ویژه جامعه سنی و مسیحی با این استدلال که لبنان می تواند به ثبات برسد با آن موافق باشند. به ویژه آن که این فاصله را نیروهای کلاه آبی سازمان ملل و ارتش لبنان پر می کنند.

در صورت عدم موافقت حزب الله با این طرح احتمال حمله مستمر اسراییل به جنوب لبنان و در محدوده ۴۰ کیلومتری بسیار بالاست و بهانه مصوبه شورای امنیت بعد از جنگ ۳۳ روزه را هم در دست دارد.

طبیعی است که کشورهای غربی، دولت های عربی و حتی چین و روسیه هم نه تنها مخالفتی نخواهند کرد بلکه بر اجرای آن تاکید می کنند زیرا که خود به قطعنامه ۱۷۰۱ مهر تایید زده اند.

بنابراین اگر حماس و حزب الله را مغز و قلب مقاومت بدانیم دو گروه دورتر از جغرافیای فلسطین یعنی گروه های عراقی و حوثی یمن بازو و شاید انگشتان آن ها باشند که بدون کارکرد درست مغز و قلب، بازوان و یا انگشتان حرکتی نخواهند داشت.

با این وجود و با توجه به معادلات شکل گرفته به نظر می رسد بحران خاورمیانه ادامه دار خواهد بود مگر این کهدر این میان اتفاق غیرقابل پیش بینی دیگری رخ دهد و یا به نحوی اسرائیل از ایجاد تنش بیشتر در منطقه باز داشته شود. این گوشه ای از اتفاقات خاورمیانه است و باید منتظر سایر معادلات نیز بود.