به گزارش تازه‌نیوز، رضا مهدوی، موسیقی‌دان و مدیرکل اسبق مرکز موسیقی حوزه هنری، در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: «در مرکز موسیقی ما «پروژه‌ سه محسن» را داشتیم. برنامه‌هایی برای محسن چاوشی،‌ محسن نامجو و محسن یگانه داشتیم.

این سه نفر از نظر ممیزی ارشاد اصطلاحا زیرزمینی کار می‌کردند. قابلیت این را داشتند که فعالیت مجاز داشته باشند و به زعم بنده ناتوانی کارشناسان و طراحی مدیریتی بود که نام مصطلح غلط زیر زمینی گرفتند.

اینان تولیدات خانگی داشتند و به توسعه موسیقی و هنر می اندیشیدند از مراتبی دیگر… وقتی بخشی از آلبوم «ترنج» نامجو را با مجوز خود منتشر کردیم او راضی بود،‌ چون می‌خواست در بین هموطنان و کشورش کار کند.

کارها داشت خوب پیش رفت اما بخشی از بدنه مدیریتی معاونت هنری ارشاد پس از دو مجوزی که به او دادند برای موسیقی تئاتر عاشورایی و تولید کتاب صوتی سپس بدلایل نامعلومی سنگ‌اندازی کردند تا نامجو برود و رفت.

نامجو کسی بود که در محفل «در حلقه رندان» حوزه هنری در تالار اندیشه برنامه ها اجرا می‌کرد. اما عده ای از ارشادی های وقت، هنگام بررسی آلبومش، روی کاغذ نوشتند: این موسیقی نیست..!؟»

تتلو را هم راحت می‌شد، در ایران نگه داشت اما متاسفانه ما میان برخورد سلبی و ایجابی‌مان مرز مشخصی نداریم. هنوز جایگاه رافت اسلامی را پاس نمی‌داریم.

موضوع اینجاست که بعضی جوانان ایرانی چند سالی است به دنبال این هستند که مجوز نگیرند؛ چرا که آنطرف تر با آغوش باز پذیرفته می شود و این خیلی خطرناک است»