اعلام برائت دولت رییسی از تندروها

اعلام برائت دولت رییسی از تندروها

آرمان امروز، گروه سیاسی: در مورد وضعیت کنونی کشور باید بگوییم که دولت سیزدهم در سه حوزه «سیاست خارجی»، «عمل به قانون» و «چالش‌های اقتصادی» عملکرد قابل قبول نداشته است و در این مورد باید به بخشی از این دولت اشاره کنیم که همواره با تندروی‌ها در حوزه داخلی و خارجی چالش‌ آفرینی می‌کنند. در حاشیه حضور لباس شخصی‌ها در حادثه مدرسه سیزده آبان محله تهرانسر شاهد این موضوع بودیم که مقامات دولتی در برابر حضور افراد خودسر در جامعه واکنش نشان دادند ولی موضوع اصلی این است که دولت با تندروها که همواره چالش‌هایی را در امور مدیریتی کشور ایجاد می‌کنند چه برخوردی باید داشته‌باشد؟
در این مورد باید بگوییم که تندروها بخشی از هواداران دولت هستند که خود را لباس شخصی معرفی می‌کنند که با لباس شخصی‌های خودسر متفاوت هستند. حالا باید بگوییم که این تیپ سیاسی با دخالت‌هایی که در حوزه‌های داخلی و خارجی می‌کنند به‌نوعی در حال تخریب دولت هستند. در این شرایط دولت، برای حفظ آرامش نیاز به دوری گرفتن از چنین طیف‌هایی دارد و بعد از حاشیه‌های به وجود آمده باید از تندروهایی که به‌نوعی حامی دولت محسوب می‌شوند اعلام برائت بجوید. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اگر حضور نیروهای تندرو در جامعه افزایش پیدا کند با توجه به بافت فکری‌شان، راه حل را در اعمال خشونت برای کنترل جامعه می‌بینند.
این دخالت‌ها در یک چرخش معیوب به ریزش بیشتر بدنه اجتماعی منجر می‌شود که اتفاقا برای دولت هزینه‌هایی به همراه دارد. اما اتفاق بدتر آن جایی است که گروه‌های تندروی، برای تقابل با جریان‌های رقیب، به یارکشی می‌پردازد و در این یارکشی، امکان نفوذ افراد و جریان‌های خشونت‌طلب به‌طور چشم‌گیری افزایش می‌یابد. درسوی دیگر ماجرا با گسترش بحران‌های سیاسی و اجتماعی، تندروها همواره دست به خشونت گسترده می‌زنند.
بخشی از این خشونت‌ها نشات گرفته از ذات این گروه‌ها است که آن ‌را برای افراد خود طراحی کرده‌اند و گاه حاصل رفتار هیجانی ناشی از بحران است. در این شرایط برای دولت امکان توبیخ و مجازات نیروهای خشن و یا متخلف از ترس ریزش نیروهای وفادار وجود نخواهد داشت. برخورد با یک فرد متخلف به‌معنای برخورد با همه متخلفان نخواهد بود چون حوزه فعالیت‌هایشان گسترده است. به این ترتیب با عدم کنار گذاشتن تندروها، چرخه خشونت به حرکت ادامه می‌دهد. در وضعیت جدید، دولت در تلاش برای مشروعیت‌زایی باید پی ‌در پی خشونت گروه‌های تندروی هوادار خود را تکذیب کند که خود به بی‌اعتمادی گسترده عمومی افزوده شده به‌طوری که حتی گناه‌های نکرده هم به‌پای دولت مستقر نوشته می‌شود و بخش بزرگی از توان حکومت صرف رفع و رجوع حوادثی می‌شود که خلاف مشی رسمی، دست به خشونت زده‌اند و به‌طور معمول هم در نهایت پاسخی درخور نخواهد گرفت. دولت در این بزنگاه‌ها با کنترل سیاست‌های اعمالی خشونت‌گرایانه از سوی نیروهای تندرو حتی به قیمت از دست دادن وفاداری آن‌ها، می‌توانند قدرت بیشتری برای کاهش حاشیه‌های پیرامونش داشته باشد. درست برخلاف حفظ آنان‌که می‌توان گفت با حفظ و یا تقویت چنین سیاست‌ها و نیروی‌های وابسته به آن چالش‌هایش در ادامه افزایش پیدا می‌کند.
فعالیت‌های افراد تندرو و آنان که در پشت پرده سیاست ایران با تئوریی‌هایی می‌خواهد تا مسیر کشور در ریل آنها حرکت کند، همواره باعث به وجود آمدن شرایط حساسی برای کشور بوده‌اند و در هرجایی که به‌نوعی رفتارهای برخی باعث به‌خطر افتادم منافع ملی می‌شود رد پای آنها را مشاهده می‌کنیم. نه‌تنها در امور داخلی ایران دخالت‌های این شخصیت‌ها که حالا دیگر چهره‌هایشان برای شهروندان شناخته شده است و البته در دولت هم حضور دارند، انتقادهای زیادی به همراه دارد بلکه نوع واکنش‌ها و البته‌ تئوری‌پردازی‌هایشان در حوزه سیاست خارجه باعث شده تا هر روز اختلافات ایران با سایر کشورهای جهان وارد تنش جدید شود. وضعیت کنونی برجام که باعث قطع روابط ایران با جوامع جهانی شده است یکی از دستاوردهای این طیف کم جمعیت ولی تاثیرگذار، محسوب می‌شود. بررسی اقدامات این جریان سیاسی پرنفوذ در اختلا‌هایی که امور خارجه ایران به وجود آورده‌اند، نیاز به تحلیل و گزارش جداگانه‌ای دارد. یکی از عوامل به وجود آمدن مشکلات در حوزه دیپلماسی، متوجه همین چهره‌های است که منافع سیاست خارجی ایران را به آرمان‌های ایده‌آل خود گره‌زده‌اند.
دولت تندورها را از خود دور کند
«حسین کنعانی مقدم»، تحیلگر مسائل سیاسی ایران در پاسخ به اینکه آیا دولت رئیسی به فعالیت تندروها در عرصه کنونی کشور نیاز دارد یا خیر، به‌خبرنگار آرمان امروز می‌گوید:«وقتی بحث لباس شخصی‌ها در حوادثی مانند مسموم کردن دختران مدرسه تهرانسر مطرح می‌شود باید آنها را با تندروها و البته نیروهای امنیتی که با لباس شخصی فعالیت می‌کنند جدا کنیم. به این موضوع هم باید اشاره کنیم که همه در برابر قانون یک سان هستند و نباید به هرکسی این بهانه را داد که بخواهد به صورت خودسر جو جامعه را بر هم بزند و جنگ روانی بر علیه نیروهای امنیتی شروع کنند. قطعا برخورد با این افراد که خارج از عرف در حوزه‌های امنیتی دخالت می‌کنند باید برخورد شود. این گونه افراد همواره با سپر انسانی به فعالیت‌های خشونت طلب خود ادامه می‌دهند که تنها به ضربه خورد اعتماد عمومی و برهم خوردن نظم عمومی کمک می‌کند. دولت رییسی باید حساب خود را با این گونه تفکرات جدا کند.»
او در همین مورد و با تاکید بر جلوگیری از فعالیت تندروهایی که در بدنه دولت حضور دارند ادامه می‌دهد: «در شرایط کنونی و شرایط نگران کننده اقتصادی کشور همه فعالان سیاسی به رئیسی توصیه می‌‎کنند تا هر چه سریعتر فکری برای تغییر کابینه خود بکند تا بتواند مشکلات را برطرف کند. گرچه ممکن است در تیم وی، ستارگانی نیز وجود داشته باشند ولی از آنجایی که این افراد؛ سابقه کار تیمی ندارند، معمولا گل به خودی می‌زنند و عمدتا با گرایش‌های خاصی هم در دولت حضور دارند. با تمام این موضوعات به نظر می‌رسد آقای رئیسی نه تنها باید تغییراتی در کابینه خود ایجاد کند که حتی همکاری خود با تندروها را هم مشخص باید کند. مسلما فشارهای از سوی تندروها بری حضور در کابینه همچنان وجود دارد. که دولت باید فکری برای آن بکند. در حال حاضر لابی های داخل مجلس که بیشتر نزدیک به پایدارچی‌ها است وجود دارد، چه از لحاظ استیضاح و چه از منظر مهره چینی و ورود عوامل خود به داخل هیات دولت، به گونه‌ای است که به نظر می‌رسد بتواند به هر حال روی تصمیم‌های رئیسی تاثیرگذار باشد. اما در این میان رئیسی باید یکبار برای همیشه با خودش کنار بیاید که واقعا می‌خواهد به شکل مستقل و با هدف بهبود وضعیت و پیشرفت کشور کار کند یا می‌خواهد یک تعاونی چند منظوره را اداره کند.»