صادق زیبا کلام

آرمان امروز : بعد از حمله اسرائیل به کنسولگری ایران، که منجر به شهادت فرماندهان سپاه در دمشق شد، عملا ایران نمی‌توانست همچنان سکوت و مدارا کند؛ بنابراین اقدام به پرتاب ۳۰۰، ۴۰۰ پرتابه کرد. اسرائیلی‌ها مقابله‌به‌مثل کردند برای اینکه علی‌رغم فشار غربی‌ها برای خویشتنداری، آن‌ها هم برای افکار عمومی باید خودی نشان می‌دادند.

مساله در حال حاضر این است که هم ایران و هم اسرائیل می‌خواهند این راند درگیری را تمام کنند، بنابرای من بعید می‌دانم که ما شاهد دور جدیدی از درگیری باشیم. من خطر را تمام‌شده می‌دانم.

درست است که ایران این را گفته، اما این موازنه یک بعد دیگر هم دارد و آن این است که در نتیجه عملیات شنبه شب ایران، چقدر خسارت به اسرائیل وارد شده؟ سوال مهمتر این است که در نتیجه زدن اسرائیل چقدر خسارت وارد شد؟ من فکر نمی‌کنم ایران خودش را موظف بداند که به هر اقدامی از جانب اسرائیل پاسخ بدهد. اینکه ایران بگوید «اگر ما یا متحدان ما را بزنید، ما مقابله به مثل می‌کنیم»، به نفع جمهوری اسلامی نیست. هر رویکری که باعث تقابل نظامی مستقیم بین ایران و اسرائیل شود، به نفع ایران نیست؛ قرار نیست جنگ ایران و اسرائیل مثل جنگ ایران و عراق به تقابل سربازان تبدیل شود. اسرائیل و آمریکا یک سرباز وارد خاک ایران نمی‌کنند.

از هفتم اکتبر نظرم این بود که جمهوری اسلامی ایران به هیچ روی خواهان درگیری نظامی با اسرائیل نیست. اولا که اگر درگیری با اسرائیل شروع شود، بلافاصله پای آمریکا هم به میان خواهد آمد. آمریکا نشان داده که از هیچ اقدامی در حمایت از اسرائیل دریغ نمی‌کند، هرچند انتقاداتی نسبت به کشتار و عملیات بی رحمانه اسرائیل در نوار غزه در درون دولت بایدن وجود داشته باشد. اینکه چرا نتانیاهو قبول نمیکند که شرایط در غزه عادی شود، هم مشخص است. چون می‌داند که انتقادات به او در داخل اسرئیل به قدری زیاد است که اگر امروز مسال غزه به نوعی حل و فصل شود، بعید است که نتانیاهو تا آخر هفته دوام بیاورد؛ بنابراین شانس نتانیاهو برای باقی ماندن در قدرت منوط به ادامه درگیری در غزه است و به همین دلیل علی رغم انتقادات، مقابل بایدن ایستاده است. ولی این اختلافات مانع از این نمی‌شوند که اگر پای امنیت اسرائیل به میان بیاید آمریکا بی‌تفاوت بنشیند.