عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به اخراج برخی اساتید از دانشگاه‌ها و شایعه تزریق هیأت علمی جدید به نظام آموزش عالی کشور، بر رعایت تدبیر، سعه صدر و دقت در اینگونه تصمیمات تأکید کرد.

به گزارش جماران، علی اکبر صالحی در پاسخ به سوالی در خصوص اخراج علی شریفی زارچی از این دانشگاه گفت: از ابتدای اعلام قطع همکاری با ایشان، با رئیس محترم دانشگاه جناب دکتر جلیلی تماس گرفتم و پیام فرستادم که در خصوص اینگونه مسائل با توجه به حساسیت شرایط، باید با تدبیر و سعه صدر و بررسی بیشتر و همه جانبه تصمیم گرفته شود؛ ولو اینکه بر فرض طرف مقابل نسبت به برخی مقررات جاری دانشگاه اهمال و سهل انگاری کرده باشد.

وی افزود: به بقیه دوستان هم گفتم با ایشان تماس بگیرند و قضیه دکتر زارچی را پیگیری کنند. بعد از بررسی این پاسخ را گرفتم که ایشان علی رغم پیگیری چند باره دانشگاه، در پر کردن فرم تبدیل وضعیت مقداری اهمال کرده اند. البته بنده شخصا با دکتر زارچی صحبت نکردم و ممکن است روایتم یک طرفه باشد. من صرفا بر اساس صحبت با رئیس دانشگاه و افراد بی طرف نظر دادم و حق این است که برای قضاوت درست با شخص ایشان هم صحبت کنم.

قائم مقام فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران یادآور شد: من ۴۶ سال است که در دانشگاه صنعتی شریف هستم و می‌دانم که برای ارتقاء و تبدیل وضعیت باید فرم‌هایی پر شود و امیدوارم که جناب دکتر زارچی چنین کرده باشد.

مدیریت دانشگاه باید با درایت و سعه صدر و تدبیر بیشتر عمل کنند

عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف تصریح کرد: من فرض می‌کنم اهمالی شده باشد، اما در اینجا مدیریت محترم دانشگاه باید با توجه به شرایط حساس کشور، انتخابات پیش رو و اتفاقات سال قبل، با درایت و سعه صدر و تدبیر بیشتر عمل کنند.

نگذاریم بهانه‌های کوچک تبدیل به دستاویز‌های بزرگ شود

وی با تأکید بر اینکه نگذاریم بهانه‌های کوچک تبدیل به دستاویز‌های بزرگ شود، گفت: اکنون شرایط اقتصادی سخت است و دلایل آن نیز برای همگان مبرهن است، و باید بپذیریم که در سال حساسی هستیم، چون انتخابات مهمی پیش روست و جبهه‌های سیاسی حداکثر تلاش خود برای جذب آراء مردم را خواهند کرد. اینجا توصیه من به هموطنان عزیز این است که این شرایط را درک شود و تا حد امکان اختلافات جزیی را به صورت منطقی فعلا کنار گذاشته و روی منافع ملی و مصلحت ملی و اعتقادات مشترک در خصوص پیشرفت کشور جمع شویم؛ نه اینکه بر اختلافات بدمیم.

صالحی اظهار کرد: باید انسجام ملی را تقویت کنیم و نزدیکی دولت و ملت را به نمایش بگذاریم. هم دولت باید کار‌هایی کند تا اعتماد مردم را جلب کند و هم جبهه‌های سیاسی حرف‌هایی نزنند که اختلافات افزایش یابد. ملت رشید ایران تا کنون تاب آوری تحسین بر انگیزی از خود علی رغم انواع فشار‌ها نشان داده است. بنده شاهد بودم، اکثر کسانی که در دولت‌ها سابق مسئول بوده اند همگی خیرخواهانه تلاش کرده اند؛ هر چند سنت بدی در کشور وجود دارد که در هر دوره، دستاورد‌های دولت قبلی انکار شده است.

این دیپلمات با سابقه کشورمان یادآور شد: در یکی از دولت‌ها که بنده نماینده جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی بودم، قیمت نفت به ۶ دلار رسید، اما رشد اقتصادی داشتیم. بپذیریم که همه ما در یک کشتی هستیم و اگر خدای ناکرده آسیبی به این مملکت برسد همه ما آسیب خواهیم دید. باید از اقدامات مثبت هر دولت تقدیر کنیم. اخیرا وقتی تجدید رابطه با عربستان رخ داد، بنده مصاحبه کردم و به سهم ناچیز خودم از این اقدام تقدیر کردم.

در سال ۱۳۸۹ وقتی مسؤلیت وزارت خارجه را عهده دار شدم در اولین سخنرانی خود گفتم اولویت بنده تنظیم و تحکیم ارتباط با عربستان و ترکیه است. یکی از دوستان ایراد گرفت، بنده در پاسخ گفتم که بدیهیست ما می‌خواهیم با همه دنیا رابطه داشته باشیم، اما این دو کشور در اولویت هستند.

وی ادامه داد: اگر همان زمان این تصمیم را اجرایی کرده بودیم الان حدود ۱۳ سال جلوتر بودیم، چرا که تشنج منطقه‌ای کمتر بود و تبادل اقتصادی، رفت و آمد‌ها و انسجام بین دولت‌ها هم بیشتر می‌بود. البته تقصیر و‌کوتاهی آن دولت‌ها در تضعیف روابط را نیز نمی‌توان انکار کرد.

بالا رفتن فروش نفت نیز قابل تقدیر است

وزیر خارجه اسبق کشورمان با اشاره به پذیرش عضویت جمهوری اسلامی ایران در بریکس، آن را «اتفاقی ارزشمند» خواند و گفت: درست است که بریکس همزمان چند کشور را مورد پذیرش قرار داد، اما باید از این فرصت شناسی دولت تقدیر و تشکر کرد. بریکس یک مجموعه بین المللی رو به توسعه می‌باشد و دارای وزنی است که هر سال سنگین‌تر و با نفوذ‌تر می‌شود.

ممکن است امروز وزن اقتصادی آن چندان بالا نباشد، اما در سال‌های پیش رو قطعا جایگاه آن ارتقاء خواهد یافت. اینکه در ژانویه آینده عضو آن خواهیم شد جای تقدیر و تشکر دارد. در این صورت، دولت متوجه می‌شود که برخی حتی اگر آراء سیاسی متفاوتی داشته باشند در امور منطقی، با اقدامات مثبت دولت در جهت تثبیت منافع ملی همراه هستند.

صالحی با بیان اینکه بالا رفتن فروش نفت نیز قابل تقدیر است، تصریح کرد: درست است که تغییر شرایط و جنگ اوکراین در این توفیق موثر است، اما نشان می‌دهد دولت برای استفاده از شرایط و فرصت‌های موجود تلاش می‌کند. اُنظُر إلَی ما قالَ وَ لا تَنظُر إِلَی مَن قالَ.

امسال سال حساسی برای ایران است

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی با بیان اینکه امسال سال حساسی برای ایران است و باید از گردنه حساسی عبور کنیم، توصیه کرد از جبهه‌های سیاسی، احزاب، اصلاح طلبان، اصولگرایان، جبهه پایداری و… می‌خواهم که روی مشترکات تکیه کنند و اینقدر یکدیگر را تخریب نکنند که چنین رفتاری عقلانی و اخلاقی نیست و جز در جهت استفاده دیگران سودی ندارد. با تخریب کاری پیش نمی‌رود، بلکه با تشویق و همدلی و هم زبانی کار‌ها پیش می‌رود.

این استاد دانشگاه در پاسخ به سوال دیگری در خصوص اخبار متعدد اخراج اساتید از دانشگاه‌ها و شایعه تزریق ۱۵ هزار عضو جدید به هیأت‌های علمی دانشگاهها، اظهار کرد: من در مطبوعات این‌ها را خوانده ام و از صحت آن‌ها بی اطلاعم. اما باید بگویم که هیأت علمی قابل تزریق بصورت انبوه نیست. جایی که باید بیشترین دقت را کرد، در انتخاب هیأت علمی است؛ چرا که آن کانونی که هدایت علمی و تربیتی جوان دانشجو را به دست می‌گیرد، هیأت علمی است.

نمی‌توانیم خدای ناکرده به صورت انبوه عده‌ای را بدون دقت کافی از حیث کیفیت علمی و سایر شایستگی‌ها به دانشگاه‌ها تزریق کنیم و به کلاس بفرستیم. نام این دیگر دانشگاه نیست! معلم است که شالوده تعلیم و تربیت را عهده دار می‌شود. مگر می‌توان به صورت جمعی عده‌ای را تزریق کرد؟! بنده بعید می‌دانم و این گونه اقدامات با تدبیر نظام و تدابیر شورای عالی انقلاب فرهنگی سازگار نیست. اگر چنین کاری انجام شود تا نسل‌ها درگیر تبعات سلبی آن خواهیم بود.

صالحی در پایان مجددا توصیه کرد: در این شرایط حساس، نسبت به اینگونه امور باید با تدبیر، سعه صدر، دقت بیشتر و با در نظر گرفتن جمیع جهات عمل کرد.

پایگاه خبری جماران: نایب رئیس پیشین مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه گاهی افرادی به خاطر مواضع اجتماعی و سیاسی خودشان دچار قطع همکاری با دانشگاه و اخراج می‌شوند، گفت: استاد مطهری در حوادث قیام ۱۵ خرداد سال ۴۲ بازداشت شد. البته به دنبال بحث اعدام امام خمینی(س)، حتی صحبت اعدام این افراد هم بود، ولی بعد از اینکه شهید مطهری از زندان آزاد شد، ایشان از تدریس در دانشگاه محروم نشد. فقط سال‌ها بعد در موضوع ارتقاء ایشان موانعی ایجاد کردند و این کار ایشان انجام نمی‌شد. بعد که پروفسور رضا رئیس دانشگاه تهران شد، خیلی ناراحت شده بود که چرا استاد مطهری با این مقام علمی استادیار است و دانشیار نشده است؟ خودش موضوع را پیگیری کرده و به نتیجه رسانده بود.

مشروح گفت‌وگوی خبرنگار جماران با علی مطهری را در ادامه می‌خوانید:

به نظر شما اخراج اساتید از دانشگاه چه تبعات منفی برای کشور خواهد داشت؟

اوضاع پیش آمده به دو حالت ممکن است انجام شده باشد؛ یکی قطع همکاری دانشگاه با یکی از اساتید باشد. مثلا استادی امتیازات لازم مطابق آیین‌نامه از نظر تبدیل وضعیت استخدامی یا ارتقا را نیاورده باشد و به طور طبیعی او را کنار بگذارند. اینجا بحثی نیست؛ همان آیین‌نامه و ضوابط دانشگاه حاکم است و طبیعتا در اینجا کسی اعتراضی ندارد. اگر از این موارد باشد، از بحث ما خارج است.

ولی گاهی افرادی به خاطر مواضع اجتماعی و سیاسی خودشان دچار قطع همکاری با دانشگاه و اخراج می‌شوند. به نظر من این پسندیده نیست. اگر یک استاد کار خودش را خوب انجام می‌دهد، درس خودش را خوب تدریس می‌کند و مثلا در ساعت کلاس تلاش ندارد که خارج از موضوع درس، افکار و اندیشه‌های اجتماعی و سیاسی خودش را تبلیغ کند، ولی در عین حال مواضعی مخالف با برخی سیاست‌های نظام داشته باشد، نباید او را اخراج کنیم. البته اگر استادی بخواهد مثلا وقت کلاس را به تبلیغات اجتماعی و سیاسی خودش تبدیل کند، یک نقطه ضعف است و اینجا دانشگاه باید برخورد کند.

متأسفانه برخی از مواردی که رخ داده به این صورت است که استاد کار خودش را به خوبی انجام می‌دهد و درس خودش را به نحو احسن تدریس می‌کند ولی ممکن است در جاهایی اظهارنظرهایی کرده باشد که با برخی سیاست‌های نظام سازگار نبوده و نهادهای امنیتی و اطلاعاتی وارد می‌شوند و موضوع اخراج آن استاد را به دانشگاه تحمیل می‌کنند. این روش خوبی نیست و اساسا ورود نهادهای بیرون از دانشگاه در امور دانشگاه، به نظر من کار درستی نیست. دانشگاه‌ها هیأت امنا و کمیته‌های انضباطی دارند و اینها می‌توانند مطابق آیین‌نامه‌هایی که تصویب کرده‌اند، کارهای خودشان را انجام بدهند و نیازی نیست که از بیرون نهادهای امنیتی و اطلاعاتی وارد شوند.

واقعا این رویه زیبنده نظام جمهوری اسلامی نیست و من متأسفم اعلام کنم که حتی گاهی بدتر از رویه‌ای است که در حکومت پهلوی انجام می‌شد. مثلا استاد مطهری در حوادث قیام ۱۵ خرداد سال ۴۲ بازداشت شد. به مناسبت اینکه در شب ۱۵ خرداد یک سخنرانی مؤیدی کرده بود و نوک پیکان حمله ایشان هم متوجه شخص شاه بود، همان شب ایشان را بازداشت کردند و همراه با برخی علمای دیگر تهران و علمای شهرستان‌ها در زندان بودند. بعد از حدود یک ماه و نیم آزاد شدند.

البته به دنبال بحث اعدام امام خمینی(س)، حتی صحبت اعدام این افراد هم بود ولی بعد از اینکه شهید مطهری از زندان آزاد شد، ایشان از تدریس در دانشگاه محروم نشد. فقط سال‌ها بعد در موضوع ارتقاء ایشان از دانشیار به استاد تمام و یا شاید هم از استادیار به دانشیار، موانعی ایجاد کردند و این کار ایشان انجام نمی‌شد. بعد که پروفسور رضا رئیس دانشگاه تهران شد، خیلی ناراحت شده بود که چرا استاد مطهری با این مقام علمی استادیار است و دانشیار نشده است؟ خودش موضوع را پیگیری کرده و به نتیجه رسانده بود. بعد شهید مطهری استاد تمام هم شد و بعد از ماجرای درگیری با آن استاد کمونیست، آقای آرین‌پور، دانشگاه بهانه خوبی پیدا کرد و هر دو را بازنشست کرد.

شما رفتار خود ما را با رفتار رژیم گذشته مقایسه کنید، واقعا قابل مقایسه نیست. اگر کسی چنین کاری کرده باشد، به سرعت از دانشگاه اخراج و تنگناهایی در زندگی‌اش ایجاد می‌کنیم و اصلا می‌رویم سراغ اینکه راه درآمد او چیست و به گونه‌ای او را دچار سختی کنیم. حتی ممکن است سختی‌هایی برای فرزندانش ایجاد کنیم. این رویه درست نیست.

یعنی به نظر من اگر استادی دارد کار علمی خودش را به خوبی انجام می‌دهد و در داخل دانشگاه هم تبلیغ اجتماعی و سیاسی نمی‌کند ولی ممکن است در خارج دانشگاه احیانا توییتی منتشر یا جایی سخنرانی کند و مواضعی بر خلاف برخی سیاست‌های نظام داشته باشد، ما نباید او را از دانشگاه اخراج کنیم و فکر کنیم که همه باید عینا مانند ما فکر کنند. این روش غلط است.

به هر حال این عملکرد به وزارت علوم و دولت فعلی بر می‌گردد. با توجه به شعاری که دولت در روزهای انتخابات می‌گفت ما نه تنها در دانشگاه‌ها دیوار نمی‌کشیم بلکه خیلی از موانع را بر می‌داریم، چه نظر و چه توصیه‌ای به دولتمردان دارید؟

به نظر من دولت و وزارت علوم باید به طور مستقل در اینجا تصمیم بگیرند و عمل کنند؛ و اجازه ورود نهادهای امنیتی و اطلاعاتی را ندهند. من فکر می‌کنم که تحت فشار این نهادها، این کارها انجام می‌شود و باید وزارت علوم استقلال خودش را حفظ کند و حتی ممکن است لازم باشد خود رئیس جمهور هم در اینجا وارد شود و اجازه کم شدن استقلال دانشگاه‌ها را ندهند. حتی مجلس هم می‌تواند در اینجا وارد شود، از وزیر علوم سؤال و موضوع را پیگیری کنند. کمیسیون آموزش مجلس می‌تواند موضوع را بررسی کند و از مسئولان بخواهد که توضیح بدهند.

به هر حال فکر می‌کنم این روش اساسا ضرورتی ندارد. یعنی یک عده‌ای فکر می‌کنند برای حفظ نظام این کار لازم است، در حالی که این طور نیست. نه تنها لازم نیست بلکه با این کارها ما به نظام آسیب می‌زنیم.