به گزارش اقتصاد آنلاین؛ در روزهای اخیر بحث برکناری دراگان اسکوچیچ از هدایت تیم ملی و بازگشت کارلوس کی روش، نقل همه محافل فوتبالی و غیر فوتبالی شده است. جدای از اینکه چنین تغییری در فاصله چندماهه تا آغاز جام جهانی چه تاثیر مثبتی می‌تواند داشته باشد، پیدا کردن منشا این اخبار می‌تواند در نوع خود جالب باشد.

بحث حضور کی‌روش در تیم ملی از زمانی قوت گرفت که گویا مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش، دو لژیونر سرشناس فوتبال ایران، از فرصت تعطیلات و حضور در کشور استفاده کرده و به نهاد ریاست جمهوری رفتند. این دو در دیدار با برخی از سران دولت، ضمن انتقاد از اسکوچیچ خواهان بازگشت کی روش شدند. طارمی و جهانبخش مدعی شدند که در تیم ملی، هیچکسی با سرمربی کروات همسو‌ نیست و بازیکنان هم از چنین تغییری استقبال می‌کنند. در نهایت گفته شد که برخی مسئولان دولت تحت تاثیر حرف های طارمی و البته مشاورانی که منافع آنها به حضور کی‌روش گره خورده، خواستار حضور سرمربی پرتغالی در ایران شده‌اند.

اما پس از اینکه شایعات مربوط به حضور کارلوس کی روش در تیم ملی قوت گرفت، بازیکنان تیم ملی از جمله سردار آزمون، علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل زاده، محمدحسین کنعانی زادگان، وحید امیری، علی قلی زاده و … با انتشار متنی مشترک در صفحه مجازی خود علیه این تصمیم موضع گرفته و حمایت خود را از اسکوچیچ اعلام کردند. این تناقض آشکار، نشان می‌دهد که اسکوچیچ فارغ از تمام ایراداتی که به مباحث فنی و برخی از تصمیم گیری‌هایش وارد است، هنوز هم از مقبولیت درمیان بازیکنان برخوردار است.

اگر موضوع جلسه طا می و‌جهانبخش با دولتمردان صحت داشته باشد، باید به این د‌وستان گفت که اگر حرف های طارمی را شنیدید صحبت های آزمون و بیرانوند و امیری و خلیل‌زاده و … را هم بشنوید چون تیم ملی فقط مختص طارمی نیست و باید حرف سایر بازیکنان را هم شنید. آنها حرفشان را امروز در صفحات مجازی‌شان زدند و به صراحت با حضور کی‌روش مخالفت کردند؛ مربی پرتغالی‌ای که به رغم تاثیرات فنی مثبتی که در فوتبال ایران داشت، غالبا منشا اختلاف، حاشیه و نفاق بود و تجربه حضورش در کلمبیا و مصر هم نشان می‌دهد که هنوز ترک عادت نکرده است.