هوشمند سفیدی

آرمان امروز : طی ماه های اخیر نرم نرمک شاهد ظهور و بروز بیش از پیش رگه هایی از عقلانیت و تقویت آن در ابعاد و عرصه‌های مختلف سپهر سیاسی کشور هستیم؛ باید این واقعه را گرامی داشت و از آن به نیکی یاد کرده، چنین رویکردی را ستود و بر تداوم، تعمیق و توسعه آن تأکید کرد.

این واقعه ابتدا در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی تجلی یافت و نماد آن هم، عادی سازی روابط با عربستان سعودی بود و تلاش برای تنش زدایی با آذربایجان، تقویت رابطه با ترکیه، بازسازی روابط با جهان عرب و توسعه روابط با همسایگان را در می‌گیرد. این اتفاقات با استقبال افکار عمومی داخلی مواجه شده و باعث خشنودی دوستان خارجی و یأس دشمنان نیز شد؛ رخداد مبارکی که باید توسعه و تعمیق یابد و بی تردید، می تواند در حل بسیاری از مسائل کشور در حوزه اقتصادی اثربخشی مناسبی داشته باشد.

اوج چنین رویکردی را باید در مواضع هوشمندانه مقام معظم رهبری در موضوع حماسه حماس دید که ایران را از تله جنگ نجات داد. اما آنچه باید پازل توسعه عقلانیت را تکمیل کند، گسترش آن به سایر عرصه هاست؛ برای مثال در عرصه ورزش، شاهد  عقبگرد و بروز مسائلی بودیم که نیازمند اخذ تصمیمات عقلایی برای بهبهود هستیم، اما شاید نیاز اصلی کشور در عرصه سیاست ورزی عقلایی، به مهمترین رویداد سال ۱۴۰۲ یعنی انتخابات محلس شورای اسلامی مربوط می‌شود، عرصه سیاسی که می تواند دگرگون‌ساز و گشایش‌گر باشد و اصلی ترین نهادی که باید در این عرصه نقش آفرینی کند، “شورای نگهبان” خواهد بود.

طی ماه های گذشته شاهدیم که دلسوزان داخلی کشور – چه اصولگرا، چه اصلاح طلب و چه مستقل – در این باره، انتظارات و دغدغه های خود را مطرح کرده‌اند و توقع دارند شورای محترم نگهبان با تدابیر لازم، راه را برای حضور چهره های بیشتر از جریان های متنوع سیاسی در این دوره از انتخابات مجلس، هموار سازد.  بی تردید، سخت گیری بیش از حد در این زمینه که بعضاً زمینه مداخله مقامات عالیرتبه و درخواست جبران را در انتخابات گذشته را دامن زده است، نمی‌تواند تضمینی برای مشارکت حداکثری باشد، باید بتوان با عقلانیت سیاسی، آمار غیرقابل پذیرش مشارکت انتخاباتی در دوره یازدهم را که حدود ۴۲ درصد در کشور و ۲۵ در تهران بود، اصلاح و ترمیم کرد و از بروز “پدیده آرای باطله” بالا که در انتخابات ریاست جمهوری، عرضه اندام کرد، جلوگیری به عمل آورد.

همه اینها در گرو توسعه عقلانیت سیاسی (Political‌rationality) که مکمل عقلانیت دیپلماتیک (The rationality of diplomacy)  به حساب می آید، به دست خواهد آمد.  از یاد نبریم که پازل عقلانیت، همه عرصه ها را در بر می گیرد و صرفاً با عقلانیت دیپلماسی، نمی توان کشور را در مدار توسعه رهنمون ساخت.