روایتی اصولگرایانه از مذاکرات وین :غرب مقصر است ؛ نه روسیه

آرمان شرق- گروه بین الملل: روزنامه رسالت نوشت: رویکرد اخیر روس‌ها در مذاکرات وین – به هر شیوه‌ای که تفسیر شود-، قطعا مترادف با «تبرئه غرب» در این آوردگاه سیاسی نیست.مهم‌تر آنکه بر خلاف دروغ پردازی مقامات غربی و مهره‌های رسانه‌ای آنها، اختلافات باقیمانده در وین حل و فصل نشده است. به عبارت بهتر، حتی در صورت عدم طرح مواضع اخیر از سوی مقامات روسی، قطعا به دلیل عدم حل و فصل نهایی موضوعاتی مانند ارائه تضمین‌های اعتباری در خصوص آینده برجام و رفع تحریم‌هایی که دولت سابق آمریکا پس از خروج از برجام علیه کشورمان وضع کرده است، هنوز شاهد رسیدن به توافق نهایی نبودیم.

حنیف غفاری در شماره امروز رسالت طی یادداشتی با عنوان روایتی واقع بینانه از مذاکرات وین نوشت: ایجاد وقفه اخیر در مذاکرات وین، مولد تحلیل‌ها و گمانه زنی‌هایی در خصوص سرنوشت این آوردگاه دیپلماتیک بوده است. گویا وضع نزدیک به ۳ هزار تحریم جدید ضد روسی طی دو هفته اخیر (از آغاز جنگ اوکراین تا کنون)، کاخ کرملین را به این نتیجه رسانده است که از هرگونه آوردگاه سیاسی جهت خنثی سازی این تحریم‌ها و تحدید آثار حقوقی و اقتصادی آن استفاده کنند. در این مجال، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه تمرکز ویژه‌ای بر مذاکرات وین نموده و در گلوگاه حساس و سرنوشت ساز کنونی، مطالبات صریحی را در خصوص عدم تاثیرگذاری بحران اوکراین بر پروسه همکاری‌های تجاری مسکو-تهران مطرح کرده است. بدیهی است که در اینجا، مقامات روسی قصد دارند از ظرفیت «مذاکرات وین» به مثابه یک «اهرم تنظیم کننده» در منازعه با ناتو بر سر اوکراین استفاده کنند.
کشورمان همواره تاکید داشته است برجام به لحاظ حقوقی و راهبردی، حکم یک «متغیر مستقل» و نه یک «متغیر وابسته» را دارد. این خود یکی از خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات وین محسوب می‌شود. دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان همان گونه که در برابر خواسته غرب مبنی بر گنجاندن خواسته‌های موشکی و منطقه‌ای آن در ذیل سند برجام یا حتی مذاکره بر سر این موارد به بهانه احیای برجام را نپذیرفته است، قطعا پذیرای گره زدن سرنوشت توافق هسته‌ای به بحران اوکراین نیز نخواهد بود. در اینجا، صرفا خطوط قرمز راهبردی و منطقه‌ای کشورمان موضوعیت دارد و منافع ما به عنوان کشوری که خواستار رفع تحریم‌های ظالمانه بر اساس اصل عزت و اقتدار خود می‌باشد، بر منافع هر بازیگر دیگری در مذاکرات ارجحیت دارد. اما آنچه در این برهه نمی‌توان از کنار آن گذشت، مربوط به رویکرد سیاستمداران آمریکایی-اروپایی و شبکه ظاهرا کارشناسی، تبلیغاتی و رسانه‌ای وابسته به آنهاست. در این میان دو نکته اساسی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت:
نخست اینکه رویکرد اخیر روس‌ها در مذاکرات وین – به هر شیوه‌ای که تفسیر شود-، قطعا مترادف با «تبرئه غرب» در این آوردگاه سیاسی نیست.
بدون شک اگر آمریکا و تروئیکای اروپایی به جای زیاده خواهی و طمعکاری بر سر رفع تحریم‌های ضد ایرانی، تلاش برای تحدید حداکثری فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای ایران، زد و بند پنهان و آشکار با آژانس و شورای حکام در خصوص مانور غیر حقوقی بر مطالعات ادعایی علیه کشورمان، تضمین گریزی آشکار در قبال آینده برجام و تلاش برای فرار از راستی آزمایی در پروسه احیای توافق هسته‌ای و ده‌ها خبط و خطای دیگر، نسبت به مطالبات حقوقی و منطقی کشورمان در پروسه رفع تحریم‌های ضد ایرانی تمکین می‌کردند شاهد پیچیده‌تر شدن ماجرا در وین نبودیم. در این صورت، مذاکرات ماه‌ها قبل به نتیجه می‌رسید.
مهم‌تر آنکه بر خلاف دروغ پردازی مقامات غربی و مهره‌های رسانه‌ای آنها، اختلافات باقیمانده در وین حل و فصل نشده است. به عبارت بهتر، حتی در صورت عدم طرح مواضع اخیر از سوی مقامات روسی، قطعا به دلیل عدم حل و فصل نهایی موضوعاتی مانند ارائه تضمین‌های اعتباری در خصوص آینده برجام و رفع تحریم‌هایی که دولت سابق آمریکا پس از خروج از برجام علیه کشورمان وضع کرده است، هنوز شاهد رسیدن به توافق نهایی نبودیم.
در چنین شرایطی تلاش غرب و شبکه خارجی و داخلی حامی آن با هدف ترویج هدفمند «روس هراسی مطلق”» در حوزه سیاست خارجی و در مقابل، پاک کردن دامان آلوده آمریکا و اروپائیان از ننگ «بدعهدی مطلق در قبال توافق هسته‌ای» جای بسی تامل دارد. قطعا فارغ از ایستادگی بر سر خطوط قرمز راهبردی تعیین شده در مذاکرات وین، باید کاملا مراقب این عملیات روانی و تصویرسازی هدفمند غربی‌ها بود.