من و اصلاح‌طلبان بخش عمده‌ای از اعتبار اجتماعی‌مان با عملکرد روحانی از دست رفته است/با هر سخنرانی روحانی درصد ریزش آرای او افزایش می‌یابد/گزاف نیست اگر بگوییم ۷۰ تا ۸۰ درصد رای دهندگان به روحانی پشیمان شده‌اند/روحانی مسائل واقعی را نمی‌گوید

آرمان شرق –جواد مرشدی:چندین و چند سال است که در ابتدای سال تحصیلی آموزش عالی روسای جمهوری به دانشگاه های معتبر و به خصوص صحن و سرای دانشگاه تهران می روند و در جمع دانشجویان و اساتید ضمن سخنرانی، سال تحصیلی جدید را گرامی می دارند .این سبک و سیاق در دولت روحانی نیز ادامه داشته و حسن روحانی نیز به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید در دانشگاه تهران سخنرانی کرد ،سخنرانی که به زعم خیلی ها  از پیش تر چیزی جز تکرار مکررات و به دور از واقع گرایی پیش بینی نمی شد و فی الواقع نیز همینگونه شد. سخنانی از این دست البته که بی طراوتی آن باعث ریزش ارای روحانی گردیده و گویا در قرار است مدام بر همان پاشنه روحانی دولت دوازدهم بچرخد و به نوعی سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان را هدف قرار دهد .کاش روحانی حرف هایی می گفت که ضمن رفع خمودگی دانشگاه، آن را به  سمت و سوی شور و نشاط دهه هفتاد باز می گردانند، نهاد مرجعی که نقش راهبردی و نقطه ثقلی بود برای تحولات و جنبش های سیاسی و اجتماعی و اکنون هیچ نشانی از آن دانشگاه با خود ندارد. آرمان شرق در گفت و گویی با دکتر صادق زیبا کلام  استاد دانشگاه به متن و حاشیه حضور روحانی در دانشگاه پرداخته است. البته بیان این نکته ضروری است که این گفت و گو روز گذشته و چند ساعت قبل از سخنرانی روحانی انجام پذیرفته و به دلیل اختلال فنی در سایت عصر گاه امروز و بعد از سخنرانی روحانی در دانشگاه انتشار می یابد.

کارنامه دولت روحانی را در زمینه آموزش عالی چگونه می بینید و اینکه به نظر شما چرا نتوانسته دانشگاه را به آن نقطه کانونی دهه های قبل باز گرداند .ایراد در کجاست؟

من به عنوان یک دانشگاهی که طرفدار دولت آقای روحانی بوده و نقش زیادی در انتخاب مجدد ایشان در ۲۹ اردیبهشت سال گذشته داشتم ،واقعا ترجیح می دادم که ایشان فردا بری ا افتتتاح سال تحصیلی به دانشگاه تهران نمی آمدند .البته خوب مدتها و سال هاست که روسای دولت های مختلف که در مهر ماه به مناسبت آغاز سال تحصیلی به دانشگاه تهران می آیند و سخنرانی می کنند و بعضا یکی دو تا دانشجو هم مطالبی می گویند ویکی دو تا از اساتید هم مطالبی می گویند و بعد از یکی دو ساعت هم تمام می شود .

خوب علت مخالفت شما برای اینکه اقای روحانی به دانشگاه بیایند چیست؟

به این علت که از بعد از ۲۹ اردیبهشت سال گذشته هر بار که آقای روحانی در مجامع عمومی ظاهر شدند (چه در سفر استانی و چه در تلوزیون و چه در سازمان ملل ظاهر شدند و به سخنرانی پرداختند )و چه سخنرانی که امروز در دانشگاه تهران خواهند گفت ،در کل اگر برای تمام سخنرانی های ایشان یک منحنی رسم بکنیم هر سخنرانی که ایشان انجام داده درصد ریزش آرای ایشان بالا تر رفته .یعنی اولین سخنرانی که یعد از ۱۰۰ روز ایشان در صدا و سیما انجام داد، فرض کنیم ۱۰ تا ۱۵ درصد از آن ۲۴ میلیون ریخت .بعد هم وقتی جای دیگری سخنرانی انجام داد ۱۵ تا ۲۰ درصد دیگر هم اضافه شد .واقعا تا به امروز فکر می کنم اگر کسی بگوید حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد کسانی که به آقای روحانی رای داده اند واقعا از این رای پشیمان شده اند، سخنی به گزاف نرفته .یادم نمی اید که در این ۱۸ ماه گذشته من جایی رفته باشم برای سخنرانی و در یک جمع عمومی برای گفت و گو و یا همایش و هر چه حاضر شده باشم، با موجی از اعتراضات مخاطبینم مواجه نشده باشم که آقای زیبا کلام این رفتار اقای روحانی چیست؟ این همان روحانی است که شما هفته ها شهر به شهر ،دانشگاه به دانشگاه ،استان به استان می رفتید و سخنرانی می کردید تا مردم بیایند به او رای دهند ؟مردم رای دهند که عملکرد اینچنین باشد و واقعا چه من و چه اصلاح طلبان در کل بخش عمده ای از اعتبار اجتماعی مان را به واسطه نارضایتی که از ناحیه آقای روحانی در سطح جامعه و بخصوص کسانی که به ایشان رای داده اند، از دست دادیم .

آقای روحانی چند وقتی است که سعی کرده کمتر صحبت کند و در مجامع حاضر نمی شود .بطور معمول هم روسای جمهوری در دانشگاه حرف های مهم و تاریخی زده اند ،آیا روحانی این بار حرف خواهد زد و یا اینکه این بار هم از ابراز سخنان مورد انتظار، اجتناب خواهد کرد؟

التماس و تمنای من از ایشان و مشاورین ایشان این بود که آقای روحانی اگر شما به هر دلیلی نمی توانی حرف بزنی باید مهر سکوت بر لب بزنی و ادبیاتی بگویی که واقعا بدتر مثل فلفل و نمک زخم این مردم خوب و شجاع و متمدن را آزرده میکند .سهم این مردم خیلی بیشتر از اینهاست .ما بیشتر از اینها باید به اینها خدمت کنیم و ما وامدار این مردم هستیم.آقای روحانی به جای پرداختن به فرعیات، بپرداز به اینکه ریشه این مشکلات و نابسامانی ها کجاست .ریشه بحران اقتصادی کجاست ؟آیا در سیاست خارجی است و یا بخاطر در گیری با آمریکاست و آیا به واسطه اصرار ما …،آیا به واسطه اقتصاد دولتی است ؟آخر چرا ،چه می شود که وضع اقتصادی ما منظما دارد به عقب می رود .چه می شود که از در و دیوار مملکت همینطور فساد می ریزد .چه می شود که هرکس که از نظر مالی این توانمندی را در خود می بیند، دار و ندار خود را بر می دارد و به ترکیه و گرجستان می برد .چرا کسی حاضر نیست در صنایع مملکت ایران سرمایه گذاری کند .ایشان به گونه ای می آید صحبت می کند و از جمله امروز در دانشگاه تهران خواهد گفت که :البته یک مشکلاتی هست ،من می دانم ،گام هایی را برداشتیم و من وعده می دهم به این مردم که تغییرات مهمی در کابینه اتفاق خواهد افتاد .سهم این مردم خیلی بیشتر از اینهاست و من قبول می کنم و در عین حال ما باید آمریکا را سر جایش بنشانیم و در عین حال ما باید نشان دهیم که ما بنا نداریم در مقابل آمریکا عقب نشینی کنیم. یک بخش دیگر از سخنان ایشان هم این خواهد بود که ما در این ۴۰ سال نشان دادیم که ایستاده ایم ،ما نشان دادیم که بیدی نیستیم که با این بادها بلرزیم و دست آخر هم سخنرانی تمام می شود و یک کلام ایشان راجع به مسائل واقعی کشور صحبت نکرده ،چه مسائل واقعی سیاسی و چه مسائل فرهنگی و اقتصادی واجتماعی .یک کلام ایشان صحبت نکرده و یک سری چیز های کلی ،شعار و کلیشه در مورد آمریکا ،انقلاب و مبارزه و در مورد اینکه مردم حق شان خیلی بیشتر از اینهاست گفته .

به نظر شما چرا آقای روحانی تا به این حد محافظه کارانه و بدور از انتظارات سخن می گوید؟

آقای روحانی؛ رئیس جمهوری دوره دوازدهم، اولین حضور  عمومی که از خود نشان داد  ۱۰۰ روز بعد از انتخاب ایشان بود که گفتند می خواهم گزارش ۱۰۰ روزه بدهم و در تلویزیون ظاهر شدند ،تقلیدی که از روسای جمهور آمریکا می کنند و بعد از ۱۰۰ روز گزارش می دهند .اگر یادتان باشد ایشان یک کلام راجع به مشکلات و مسائل واقعی مملکت صحبت نکرد و من فردای آن روز نامه سرگشاده ای به ایشان نوشتم و گفتم آقای روحانی چرا اصرار دارید با مردم مثل کودکان خردسال رفتار کنید .فکر می کنید اگر شما لبخند بزنید مردم خوشحال می شوند و می گویند الحمدلله هیچ مشکلی نداریم .در سخنرانی بعدی هم این تکرار شد و اینبار من به سراغ مشاورین و نزدیکان ایشان رفتم و گفتم حالا ایشان به هر دلیلی خودش را به کوچه علی چپ زده اما شما چرا اینجور رفتار می کنید . آقای آشنا ،آقای نوبخت،آقای نهاوندیان ،آقای واعظی شما نمی توانید ندیده باشید ،مگر شما نمی بینید که چقدر نارضایتی وجود دارد از اینکه چرا ما به روحانی رای دادیم و چرا اصلا در انتخابات شرکت کردیم .همه تقصیر ها به گردن این زیبا کلام  و اصلاح طلبان است که مردم را تشویق کردند؛ بروند به روحانی رای دهند و حالا انگار نه انگار .لطمه و اعتباری که به سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان وارد شده شوخی نیست .اگر آقای خاتمی پس فردا و چند ماه و یک سال دیگر که انتخابات مجلس یازدهم خواهد بود اگر بگوید تکرار می کنم و دوباره تکرار می کنم آیا با موجی از استهزا و تمسخر و خنده مواجه نخواهد شد .در سال ۹۴ وقتی ایشان دوبار گفت تکرار می کنم مردم آنطور به پای صندوق ها رفتند و یک اصول گرا حتی نتوانست به مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان راه پیدا کند آیا این اتفاق دوباره خواهد افتاد؟اصلا و ابدا. شاید ۱۰ تا ۲۰ درصد و در خوش بینانه ترین حالت یک سوم از کسانی که به تشویق و ترغیب اصلاحات و چهره های اصلاح طلب رفتند و در انتخابات ۲۹ اردیبهشت شرکت کردند در بهترین حالت ممکن است یک سوم در انتخابات شرکت کنند و دو سوم در انتخابات شرکت نمی کنند .یعنی نتیجه بالفعل و عملی آقای روحانی به سود اصول گرایان بود .آن ۱۶ میلیونی که به آقای رئیسی رای دادند در نتیجه عملکرد آقای روحانی الان باید به ۲۰ میلیون رسیده باشد .البته برای اقای روحانی دیگر اهمیتی ندارد چون ایشان که دیگر کاری به صندوق رای ندارند و قرار نیست که ایشان برای جایی انتخاب شوند ولی بالاخره تمام هستی و سرمایه اصلاح طلبان صندوق رای وزارت کشور است .اصلاح طلبان نه قدرتی دارند و نه حزبی هستند و نه تشکل سازمان یافته ای دارند ،فقط و فقط سرمایه و اعتبار اجتماعی اصلاح طلبان است که متاسفانه بخاطر عملکرد آقای روحانی و تا حدود زیادی هم عملکرد فراکسیون امید در مجلس که بسیار ضعیف عمل کرده و بخش عمده ای از انتظارات را اصلا پاسخگو نبوده . واقعا من نمی دانم چگونه می شود یک سال دیگر به تخم چشم  مردم نگاه کرد و به مردم گفت بیایید درانتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت کنید.در هر حال چون آقای روحانی هر بار که صحبت می کند چون به مسائل اصلی نمی پردازد، باعث می شود که ضربه و ریزش دیگری صورت گیرد .فکر نمی کنم ۱۰ تا ۱۵ درصد بیشتر از کسانی که به ایشان رای دادند همچنان وفادار مانده باشند و ۸۰ تا ۹۰ درصد دچار ریزش شده .اصلا سابقه ندارد واز نظر جامعه شناسی یک پدیده قابل تاملی است که چگونه می شود ظرف یکسال یک رای ۲۴ میلیونی اینگونه سقوط آزاد کند و این واقعیت تلخی است که اسیر آن شده ایم.