حسین راغفر : فشارهای اقتصادی مدارای اجتماعی را کاهش داده است
آرمان شرق-گروه اقتصاد:متاسفانه طی سه دهه بعد از جنگ تحمیلی به رویکردهای اطمینان بخش اقتصادی در کشور بی توجهی شده و سیاست هایی در اقتصاد کشور در پیش گرفته شده که سرمایه های اجتماعی ما از جمله مدارای اجتماعی بین افراد و اقشار مختلف تحت تاثیر فشارهای اقتصادی، کاهش یافته است.
حسین راغفر : فشارهای اقتصادی مدارای اجتماعی را کاهش داده است
مدارا به معنی تحمل تنوع ذاتی گروه های بزرگ اجتماعی بوده و به عنوان یک اثر سینرژیک ویژگی های فردی و محیط اقتصادی اجتماعی تلقی می شود بر اساس یافته های تحقیق، در در شهر مشهد، میزان شاخص کل مدارا در سطح متوسط است. در حالی که میزان سرمایه اقتصادی در حد پایین گزارش شده است. در بین ابعاد شاخص مدارا، مدارای فردی و اجتماعی در حد متوسط به بالا و مدارای سیاسی در حد پایینی قرار دارد. با این حال، بین میزان سرمایه اقتصادی و میزان مدارا در بین شهروندان رابطه مثبت وجود دارد. دو متغیر اعتماد تعمیم یافته و مشارکت اجتماعی در بهبود میزان مدارا در بین شهروندان موثر هستند. به این ترتیب که شهروندانی که سرمایه اقتصادی و در نتیجه منابع بیشتری برای شرکت در فعالیتهای انجمنی و ایجاد روابط مداوم با سایر شهروندان دارند، از اعتماد تعمیم یافته تری نیز برخوردار شده و انعطاف بیشتری در مقابل پذیرش تفاوتها از خود نشان می دهند.
بررسی ها نشان می دهد که رشد اقتصادی پیش شرط جامعه مدنی است و جوامعی که درگیر برآوردن نیازهای مربوط به بقا هستند کمتر از جوامعی که به پیشرفت تولید مشغولاند قادر خواهند بود جامعه مدنی توانمندی را پرورش دهند و نسبت به هم مدارا داشته باشند. تجربه نشانمی دهد که اقتصاد ضعیف تاثیر منفی بر جامعه مدنی و اعضای آن دارد. فقر شرایط مناسبی برای شهروندی موثر نیست. به عبارت دیگر، شرایط پایدار اقتصادی، تمایل افراد به مشارکت در انجمن ها و موسسات جامعه محور را افزایش میدهد. افرادی که دیگر نگران اعمال غیرقانونی یا برآوردن وسایل مادی زندگی خود نیستند. با افزایش میزان مشارکت در انجمن های جامعه مدنی و افزایش ادغام فرهنگی زمینه مناسبی برای مدارا اجتماعی به دست می آورند.
حسین راغفر اقتصاددانی که از صاحب نظران حوزه اقتصاد سیاسی به شمار می رود درباره تاثیر بهره مندی و نابهره مندی اقتصادی اقشار جامعه در میزان مدارای اجتماعی آنها، به «آرمان امروز» می گوید: قطعا مسائل اقتصادی و بهره مندی افراد و اقشار گوناگون جامعه از سطح اطمینان‌بخش رفاهی و امنیت مالی، تاثیر مستقیم در افزایش مدارای اجتماعی دارد و بر اساس هیچ معیار علمی نمی‌توان فقر اقتصادی و نابهره مندی و نابرابری را موجب افزایش سطح تساهل و مدارا برشمرد. در جامعه امروز ما هم وقتی بخش اعظم مردم در تامین حداقل های زندگی و معیشت برای خود و فرزندان خود با مشکلات جدی مواجه شده اند، شاهد کاهش سطح تاب آوری و آستانه تحمل افراد هستیم و خشونت های کلامی و جسمی و رفتارهای عصبی و هیجانی را می توان در محیط های اجتماعی مشاهده کرد. جوانان بیش از اقشاری که از نظر سنی بالاتر هستند، با این عدم مدارا مواجه اند و وضعیت آنها کاملا قابل درک است چرا که آنها احساس بهره مندی از استانداردهای زندگی را ندارند و کوشش های آنها هم با تلاطمات اقتصادی که خارج از حیطه کنترل آنهاست و به دولت و سایر قوای کشور باز می گردد، تلاطماتی مثل افزایش تورم و رشد و نوسان نرخ ارز، بی نتیجه می شود. این دور تسلسل معیوب موجب می شود در موقعیت هایی که مدارای اجتماعی میتواند به رفتارهای منطقی و افزایش بهره وری اقتصادی منتهی شود شاهد تنش و درگیری های لفظی و لجاجت ها و رفتارهای خشونت آمیز باشیم و کاهش بهره وری اقتصادی را نیز در اقشار جامعه ببینیم. از سوی دیگر یکی دیگر از پیامدهای نابرابری های ناموجه اقتصادی ، افزایش جرم و جنایت در جامعه است که این موضوع اختلالات خلقی و احساس ناامنی را در افراد در پی دارد و سطح اعتماد مردم به یکدیگر و قوای نظم دهنده به جامعه را کاهش میدهد. با کاهش اعتماد عمومی به نظم و امنیت جامعه نیز هزینه های اعمال قانون و به بیان دیگر هزینه های تداوم کار نظام بروکراتیک کشور با افزایش مواجه می شود. متاسفانه طی سه دهه بعد از جنگ تحمیلی به رویکردهای اطمینان بخش اقتصادی در کشور بی توجهی شده و سیاست هایی در اقتصاد کشور در پیش گرفته شده که سرمایه های اجتماعی ما از جمله مدارای اجتماعی بین افراد و اقشار مختلف تحت تاثیر فشارهای اقتصادی، کاهش یافته است. به عنوان مثال بی توجهی به کنترل نرخ ارز و حفظ ارزش پول ملی یکی از مسائلی است که طی سه دهه اخیر، آرامش و امنیت اقتصادی مردم ما را به خطر انداخته و این ناآرامی خود را در عدم تساهل و رشد خشونت و جرم در جامعه نشان می دهد. این مسائل فرضیات نیست و مقایسه های علمی نیز رابطه بین افزایش عدم تساهل و نابردباری و کاهش مدارای اجتماعی را با کاهش درآمد سرانه و کاهش قدرت خرید اقشار مختلف به خوبی به نمایش می گذارد و این موضوع به عنوان یک اصل در جهان پذیرفته شده است که اگر خواهان جامعه بردبار باشید باید از نظر اقتصادی نیز در آن جامعه استانداردهای اولیه را برقرار کنید.
توزیع متفاوت درآمد در جامعه
همچنین چگونه توزیع متفاوت درآمد در جامعه از طریق فرایند مقایسه اجتماعی و در نتیجه احساس مثبت یا منفی نسبت به بهبود میتواند در افزایش یا کاهش میزان مدارا نسبت به سایر گروههای درآمد موثر واقع شود. به منظور مقابله با پیچیدگی زندگی اجتماعی، افراد خود را درگیر فرآیندهای مقایسهای مختلف میکنند. هدف ازانجام چنین فرآیندهایی تعیین استانداردهای مرجع و توسعه روال های تصمیم گیری است. به گفته کورکران برای به دست آوردن خودشناسی دقیق، افراد از دیگرانی که همانند خودشان هستند به عنوان استانداردهای مقایسهاستفاده میکنند زیرا تنها افرادی که شبیه به خود افراد هستند، اطلاعات تشخیصی را برایارزیابی خود ارائه می دهند. زمانی که افراد بیشتر سعی در تقویت خود دارند، نمی خواهند اطلاعات دقیقی در مورد خودشان داشته باشند بلکه میخواهند یک دید مثبت از خود را حفظ کنند
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰