سروش به عنوان کسی که قرار بوده اصلی‌ترین بازیساز پرسپولیس و مهم‌ترین مهره میانه میدان این تیم باشد، به شکل غریبی در خلق موقعیت ناتوان است و مخصوصا امسال واقعا به تیم کمک نکرده. شاید مهم‌ترین فراز از بازی او برابر آلومینیوم اراک، دقیقه ۸۴ مسابقه بود که در یک فرصت عالی گلزنی، توپ را با بیشترین فاصله از بالای دروازه به اوت فرستاد و بعد با همان ژست‌های مخصوص به خودش تاسف خورد! کاش سروش بداند فوتبال «نمایش» نیست. موضوع جدی‌تر از این حرف‌هاست و برای نتیجه‌گیری باید با همه وجود تلاش کنی. شاید به خاطر همین چیزها بود که یکی مثل گابریل کالدرون چهار سال پیش بعد از فقط چند جلسه تمرین، عذر شما را خواست!