جنگ؛ آن‌گونه که پوتین می‌خواهد

آرمان شرق- گروه بین المللکاحتمالا زمانی که رئیس جمهور اوکراین از جهان می‌خواهد یک ائتلاف نظامی علیه پوتین تشکیل دهند، رئیس جمهور روسیه تنها قهقهه می‌زند. وی می‌داند هیچ کس وارد ماجراجویی نظامی برای دفاع از اوکراین نمی‌شود، همانطور که واشنگتن و ناتو به وضوح این مساله را اعلام کرده اند. تمام دستاوردی که کی یف از تلاش برای جلب حمایت دیگر کشور‌ها در برابر روسیه داشت، حمایت لفظی آن‌ها و إعمال تحریم‌هایی علیه روسیه بود.

العربی الجدید در مطلبی به قلم جمانه فرحات نوشت: این جنگ ولادیمیر پوتین است، جنگی گسترده علیه اوکراین، بدون توجه به تمام تلاش‌های دیپلماتیک برای در نگرفتن آن.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: حدود جنگ چه اندازه است؟ چه مدتی به طول می‌انجامد، تعداد کشته‌های آن چقدر است، آیا پوتین شروط آن را محقق می‌کند؟ آیا ایالات متحده کنار ناتو می‌ایستد و از دور نظاره گر ماجراست؟ یا شاهد یک جنگ فرسایشی طولانی خواهیم بود؟ اگر دود‌های برخاسته از حمله گسترده روسیه را مشاهده کنیم، تمام این سوالات به نظر منطقی می‌رسد، اما پاسخ دادن به این سوالات ساده نیست، چرا که هیچ حد و مرزی برای اینکه پوتین در راستای تحقق اهدافش چه خواهد کرد، وجود ندارد، و نمی‌توان با یقین گفت آیا ایالات متحده و ناتو به حمایت از اوکراین بر می‌خیزند یا نه؟

تمام خواسته مسکو را در یک کلام می‌توان خلاصه کرد: به زانو درآوردن اوکراین در برابر کرملین، پشیمان کردن آن از پیوستن به ناتو و خروج از پیش نویس بوداپست مربوط به سلاح هسته ای. فراتر از این، مسکو می‌تواند اوکراین را درس عبرتی برای دولت‌های همسایه اش کند.

تمام سر و صدایی که مسئولان روس در روز‌های گذشته داشتند، از جمله دروغ‌هایی که پوتین در مورد اتهام زنی به اوکراین در مورد در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای گفت، تنها در راستای خرید زمان بیشتر برای تکمیل کردن زمینه های ورود به جنگ و شروع ساعت صفر بود.

هدف برجسته، خلع سلاح اوکراین از زیر ساخت‌های نظامی سامانه‌های پدافند هوایی، فرودگاه‌ها و نیرو‌های هوایی و سلاح‌های پیشرفته است، در ادامه، صفحه پیوستن اوکراین به ناتو در هم پیچیده می‌شود و این کشور از روسیه تبعیت می‌کند.

پوتین و دیگر مسئولان روسی امیدوارند که تعیین مسیر جنگ در ساعت‌های آتی به اوکراین برگردد، به این معنا که کی یف یا به مقاومت ادامه می‌دهد و بهای آن را می‌پردازد و یا به سرعت تسلیم می‌شود.

پوتین در ویدیویی که روز پنجشنبه منتشر کرد، عناصر ارتش اوکراین را به تسلیم شدن و رفتن به خانه هایشان دعوت کرد. این اطمینان رئیس جمهور روسیه، از این جهت شکل گرفته است که وی توانست با وجود اطلاع غرب، ۲۰۰ هزار سرباز را در مرز‌های اوکراین جمع کند، تا کی یف از نظر موازنه قوای نظامی نتواند مدت طولانی مقاومت کند.

احتمالا زمانی که رئیس جمهور اوکراین از جهان می‌خواهد یک ائتلاف نظامی علیه پوتین تشکیل دهند و در عین حال، شاهد واکنش‌های دیگر کشور‌های اروپایی به حمله به اوکراین است، رئیس جمهور روسیه تنها قهقهه می‌زند. وی می‌داند هیچ کس وارد ماجراجویی نظامی برای دفاع از اوکراین نمی‌شود، همانطور که واشنگتن و ناتو به وضوح این مساله را اعلام کرده اند. تمام دستاوردی که کی یف از تلاش برای جلب حمایت دیگر کشور‌ها در برابر روسیه داشت، حمایت لفظی آن‌ها و إعمال تحریم‌هایی علیه روسیه بود.

آنچه برای پوتین اهمیت زیادی دارد، آن است که پس از شروع عملیات نظامی، باب مذاکره بار دیگر گشوده شده، نه تنها برای تعیین سرنوشت اوکراین، بلکه برای ترسیم آینده امنیتی اروپا در طول دهه‌های آتی. کسی که اولین فریاد را بکشد، در مرحله بعدی بیشترین بها را خواهد پرداخت، اما پیامد‌های این بحران، به نفع اروپایی که در برابر تحولات سریع، اما طولانی مدت قرار دارد، نخواهد بود.