به هر حال اما هر دو خرید خارجی زمستانی پرسپولیس خوب هستند. آنها این موضوع را قبلا با حضورشان به عنوان بازیکن ذخیره در بازی با ذوب‌آهن نشان داده بودند و این‌بار با قرار گرفتن در ترکیب اصلی برابر نفت و گاز گچساران در جام حذفی هم مهر تایید دیگری بر آن کوبیدند. البته که حریف لیگ یکی آن‌قدر هم سرسخت نبود، اما شما برای فهمیدن کیفیت بالای اورونوف واقعا کار دشواری ندارید. او به عنوان یک وینگر سرعتی و تکنیکی، بارها خط دفاعی حریف را به دردسر انداخت و برای تیمش موقعیت گل ساخت. این همان منطقه‌ای است که هواداران پرسپولیس در طول سال‌های گذشته بیشتر عادت کرده بودند سعید صادقی را در آن ببینند؛ هافبکی که با وجود سر و صدای زیاد در زمان انتقالش، واقعا خارق‌العاده نبود و تعداد نمایش‌های درخشانش به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد.

داستان اورونوف اما واقعا فرق دارد و او از همین آغاز کار توانسته ارزش‌هایش را نشان بدهد. «بمب» بودن به داد و قال کردن و تیتر درشت شدن در رسانه‌ها نیست. مردم در نهایت عملکردتان را می‌بینند و شما را با آن ارزیابی می‌کنند. اورونوف تقریبا به شکل ناگهانی به پرسپولیس آمد، اما می‌بینیم که اثرگذاری‌اش هواداران را نسبت به آینده خوش‌بین کرده. تنها امیدواریم قرارداد باشگاه با این دو بازیکن خارجی سفت و سخت بوده باشد و با پرداخت به موقع دستمزد و سایر مسائل، بهانه‌ای برای فسخ یکطرفه در اختیار آنها قرار نگیرد.