«بصیرت» رسایی و رفقای اصولگرا در ماجرای تتلو!

آرمان شرق– رضا رئیسی: در بحبوحه رقابت های انتخاباتی داغ و پر هیجان اردیبهشت ماه سال ۹۶، تصاویری به یکباره روی خروجی خبرگزاری ها قرار گرفته و به سرعت در فضای مجازی دست به دست شد که شاید بتوان آن را مهم ترین و البته بهتر است بگوییم شوک آورترین اتفاق غیر منتظره انتخابات ریاست جمهوری دوره دوازدهم دانست؛ آنچه که در جهان فوتبال از آن با عنوان بمب خبری یاد می کنند! تصاویر انعکاس یافته آنچنان عجیب و باور نکردنی بود که در وهله آغازین گمان مخاطبان آن بود که شیطتنی انجام پذیرفته و خبری دروغین انعکاس یافته و تصاویر نیز فتوشاپی بیش نیست!

به گزارش آرمان شرق، همه این گمانه ها  البته به سرعت رنگ باخت، وقتی نه فقط امیر حسین مقصودلو که رسانه های نزدیک به حجت الاسلام ابراهیم رئیسی نیز با انتشار تصاویر و جزئیات این دیدار بر آن مهر تایید زدند، اقدامی که تا همین امروز هم مشخص نیست با کدام انگیزه و عقلانیتی انجام پذیرفته و از همان ابتدا هم مشخص بود که به مثابه یک خودزنی سیاسی آنهم در اوج رقابت های انتخاباتی خواهد شد و بی گمان هزینه های آن به مراتب بر فوایدش برای کاندیدای اصولگرایان می چربید، مردی که در کنار نام خود تولیت آستان مقدس رضوی را داشت و در کسوت سیادت و روحانیت، حضورش در کنار یک خواننده زیر زمینی آنهم نه از نوع معمولی و متعارف آن با ظاهری بس عجیب و غریب  و سکنات و وجنات نامتعارف اش حتی در همان استانداردهای چنین افرادی، یک اقدام غیر منتظره و بس سئوال برانگیز بود.

البته همین باورناپذیری، تفاوت فاحش، تبلیغات طیف مقابل و اینکه رئیسی چهره ای با نگرش های متصلبانه به مقوله آزادی های اجتماعی جلوه گر شده بود، این دیدار را توسط نزدیکان رئیسی توجیه پذیر کرد تا او را متفاوت و بدور از پندارهای عمومی لختی مانده به رقابت حساس معرفی و پروپاگاندا کنند.

هر چه بود رقابت انتخاباتی برگزار شده و مشخص گردید که این ترفند کارگر نیافتاده و این رقیب رئیسی بود که توانست بر مسند ریاست جمهوری تکیه بزند اما نکته عجیب و غریب ماجرا آنجا بود که بخشی از اصولگرایان  و اتفاقا لایه های تندرو تر آنان، چه در بعد رسانه ای و چه در قالب شخصیت های مختلف این جریان، دست از تمجید و تعریف از جناب تتلو برنداشته و شاید به رسم فتوت و جوانمردی روا ندیدند که او را میان هجمه ها و متلک های بسیار تنها بگذارند و حتی تا جایی پیش رفتند که جناب استاد رائفی پور! او را مصداق تشخیص حق از باطل در فضای فعلی خواند و …

زمان گذشت و این خواننده معلوم الحال با سفر به ترکیه و استقرار در استانبول روی دیگر سکه را رو کرد و دایره فضاحت و بلاهت و یاوه گویی خود را بسط و تعمیم داده و به ساحت مقدس ائمه اطهار توهین و ناسزا گفت. کاری که حتی بسیاری از دشمنان اهل بیت هم جسارت و حماقت انجام آن را نداشتند. حال اما جناب رسایی در پستی بلند بالا به توضیحات مفصلی درباره اعلام حمایت از تتلو در آن برهه پرداخته و تاکید کرده که ملاک حال فعلی افراد است و اکنون ما او را مرتد می دانیم و آنموقع از او به مناسبت اظهارات درستش تقدیر و تشکر کردیم!

در این میان بیان چند نکته دور از لطف نیست.

اول آنکه، فارغ از هر نگرش و گرایش فکری و سیاسی، تنها مرور گذرا بر کارنامه هنری جناب تتلو یا از آن کم تر توجه به چند پست وی در فضای مجازی هر اهل فن و انسان معقولی را به این نتیجه متقن می رساند که این آدم فاقد تعادل، ثبات و بدور از هر گونه وزن و اعتباری در ساحت فکری و اندیشه است و به هیچ روی نمی توان بر این دیوار سست یادگاری نوشت.

دوم آنکه، درست است که ملاک حال فعلی افراد است و نمی توان قصاص قبل از جنایت کرد اما مگر در همان روزها که عکس آقای رسایی در مراسم تقدیر از تتلو (و البته برخی دیگر که توسط خبرگزاری فارس انجام شد)انعکاس یافت، آیا ایشان وقت و فرصت نداشت که به عنوان یک سیاستمدار (که باید حواسش بیش از دیگران جمع و حرکات و رفتارهایش با مراقبت های خاص همراه باشد) تنها یک نگاه ساده به صفحات وی در فضای مجازی انداخته و ببیند چه خزعبلات و لاطائلاتی نیست که او در همان برهه زمانی نگفته باشد و به مخالفانش چه ناسزاهایی حواله نکرده است!

سوم آنکه، دوستان اصولگرا که ادعای حکومت داری داشته و گلایه مند وضعیت فعلی هستند و نقدهای بسیار به ندانم کاری های دولت مردان دارند، وقتی که نمی توانند در خصوص یک فرد معلوم الحال حداقل بصیرت و شناخت را داشته و تن به این خبط و خطای بزرگ می دهند، چگونه خواهند توانست در زمینه کشورداری با آن همه دقایق و ظرایف آن بهینه و درست و منطقی عمل کنند.

چهارم آنکه، چرا اصولگرایان تندرو در مقولات مختلف با یک غوره سردیشان می کند و با یک مویز گرمیشان! و چرا از تعادل منطقی و رویکرد معقولانه بدور هستند و بدین واسطه هزینه های بسیاری را بر کشور تحمیل کرده و می کنند،چرا به یکباره فرد را تا سنگ محک حق و باطل بالا می برند و روز دیگر …..

پنجم آنکه، آقای رسایی درست گفته که ملاک حال فعلی افراد است اما نکته آنجاست که در موارد بسیار ایشان و طیف متبوعشان در مواجهه با رقبا دیگرگونه عمل کرده و این نکته مهم را به اقتضای منویات فکری و سیاسی و منافع خود تعبیر و تفسیر می کنند.

ششم آنکه،حواسمان باشد که در کدام کسوت و جایگاه به ایفای نقش پرداخته و به سیاست ورزی و حضور در ساحت اجتماعی مشغول بوده و در افواه عمومی جلوه گر هستیم و بار مسئولیتی فراتر از سیاست در افکار و شکل گیری پندارها و ذهنیت های عمومی را بر دوش داریم و رفتارهایمان فراتر از شخص خودمان در میان مردم جلوه گر شده و زمینه را برای هجو گویی و سوء استفاده مغرضان فرصت طلب فراهم نکنیم.

در نهایت هم باید گفت؛ این خواننده معلوم الحال و گستاخ به مثابه مگسی بیش نیست و عرصه سیمرغ نه جولانگه اوست و از اساس و از همان ابتدا هم شایسته نقد هم نبوده چه رسد به توجه، آوازه خوانی روان پریش و مجنون و بی تعادل و دون مایه که به هیچ نمی ارزد  و از اساس هم بر خلاف شماری از طیف راست سیاسی ( با ابا از بکارگیری  عنوان اصولگرایی و معانی مترتب بر آن) استفاده از این فرصت را برای نقد طیفی و جناحی اوج بی اخلاقی می دانیم اما یک نکته را باید مد نظر قرار داد و آن این است که اذعان به اشتباه و خطا از آموزه های مهم اخلاقی دین مبین اسلام است و دوستان خوبست به جای توجیهات….! بدان اعتنا و التفات بفرمایند و مضاف بر آن عنایت کنند که بصیرت را همانند بسیاری از مفاهیم ارزشی و معنوی به مثابه یک شعار صرف ندیده و با برخی اقدامات بر آن خدشه و ثلمه وارد نسازند . که می فرماید: دو صد گفتار چو نیم کردار نیست!