تاریخ انتشار : پنجشنبه 23 آذر 1402 - 8:59
کد خبر : 144817

بررسی جامعه شناسانه ماجرای صادق بوقی

بررسی جامعه شناسانه ماجرای صادق بوقی

آرمان شرق-گروه جامعه:موسیقی کوچه‌ بازاری از قدیم در ایران جاری‌ بوده؛ یک کسی‌ شروع به خواندن می‌کرده و بقیه او را همراهی می‌کردند. این موسیقی در بازار و برزن و محیط عمومی جاری‌ و ساری بوده و امروز هم هست. مثلا در مترو می‌بینید که نوازندگان می‌نوازند و مردم‌ لذت می‌برند؛ در خیابان و کوچه و بازار هم هست.

بررسی جامعه شناسانه ماجرای صادق بوقی

 

آرمان امروز : تقی آزاد ارمکی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران گفت: باید کسانی‌ مدیریت کشور را بر عهده‌ بگیرند که‌ مردم‌ و جامعه را دوست داشته‌ باشند، فرهنگی باشند و به فرهنگ و مردم ایران علاقه داشته باشند. این عضو هیأت علمی دانشگاه تهران با تأکید بر اینکه نظام سیاسی در ایران هنوز تکلیف موسیقی را روشن نکرده است، گفت: موسیقی کوچه‌ بازاری از قدیم در ایران جاری‌ بوده؛ یک کسی‌ شروع به خواندن می‌کرده و بقیه او را همراهی می‌کردند. این موسیقی در بازار و برزن و محیط عمومی جاری‌ و ساری بوده و امروز هم هست. مثلا در مترو می‌بینید که نوازندگان می‌نوازند و مردم‌ لذت می‌برند؛ در خیابان و کوچه و بازار هم هست.

ارمکی در پاسخ به این سوال خبرنگار جماران که «به نظر شما چرا این دوگانگی بین حرف و عمل را شاهد هستیم؟»‌ افزود: «شادی آنها تعریف دارد، ولی جامعه موقعی شاد است‌ که به راحتی بتواند خودش را با وقایع انطباق بدهد. ضمن اینکه شادی فقط خنده‌ نیست. مثل اینکه ایام عاشورا مردم‌ در عزاداری شرکت‌ کرده‌اند، ولی به یک نوع شادی می‌رسند و به همین دلیل فرهنگ دینی را مصرف می‌کنند. نکته‌ بعد این است که اتفاقاتی در بخش فرهنگی ایران می‌افتد،‌ مثلا چند سال پیش قضیه پاشایی رخ داد و واکنش بخش شمالی و بقیه ایران پیش آمد که به تشییع جنازه‌ و بعد مصرف موسیقی آمدند. جامعه از طریق موسیقی، هنر، سینما و ادبیات و همچنین طنز، جوک و شایعه، فضای آزاد برای‌ خودش فراهم می‌کند؛ به دلیل اینکه حوزه‌ سیاسی فضای بسته‌ای است‌ و امکان بازیگری ایجاد نمی‌کند. اینها عرصه‌های بازی و شاد شدن‌ جامعه است. موسیقی کوچه‌ بازاری از قدیم در ایران جاری‌ بوده؛ یک کسی‌ شروع به خواندن می‌کرده و بقیه او را همراهی می‌کردند. این موسیقی در بازار و برزن و محیط عمومی جاری‌ و ساری بوده و امروز هم هست. مثلا در مترو می‌بینید که نوازندگان می‌نوازند و مردم‌ لذت می‌برند؛ در خیابان و کوچه و بازار هم هست.»  جامعه راه خودش را پیدا کرده؛ در کنار نظام سیاسی باید توأمان حرکت‌ کنند و از هم‌ درس بگیرند. نظام سیاسی و حاکمیت که‌ منفک از جامعه نیست؛ بر خلاف تصوری که فکر می‌کند یک پدیده برآمده است و باید حکم کند؛ از این خبرها نیست و این فهم غلط حاکمیت است‌. چیزی که‌ فرهنگ می‌سازد، جامعه و حوزه‌ فرهنگی جامعه است. این راه را می‌رود و  باید با آن مماشات کرد و کنار آمد، در عین حال با یک رابطه‌ رفاقت و عذرخواهی و در کنارش راهنمایی، کار را پیش برد.

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.