واکنش به بیلبورد کنایه‌آمیز خطاب به وزیر تازه استعفا داده: معیاری برای سنجش تقوای مسئولان!

چمران خیلی خوشبخت بود که با آرمان هایش رفت. زمانی که آرمان ها رنگ نباخته بودند و به ضد خود تبدیل نشده بودند.
سرنوشتش را شبیه چه گوارا رغم زد. کاسترو را به حکومت رساند و خودش هیچ پست دولتی نپذیرفت. رفت جایی دیگر، و مبارزه اش را ادامه داد. اگر وزیر شده بود، مثل کاسترو ذلیل از دنیا می رفت.
چمران و چه گوارا سرافراز از دنیا رفتند چون آرمان هاشان را اجرایی نکردند. فقط حرفش را زدند و برایش جان باختند.
حالا، از حرف های چمران برای من و شما نسخه می نویسند . مثل همین پرده‌ای که شهرداری به در و دیوار زده و برای مردم نسخه پیچیده. اگر به خودشان می گفتند ، بیشترشان باید در جا  از مسئولیت شان استعفا می دادند!
اکثر مسئولین این چنینی ، خودشان را از هر نقدی جدا و پاک می دانند. نقد را فقط برای دیگران می پسندند. وگر نه چطور ممکن است چنین پرده ای را چاپ و تکثیر کنند و همه جا به نمایش بگذارند ؟
اگر می خواهید میزان تقوا را در مملکت اندازه بگیرید ، تمام مسئولین را در تمام پست ها چه دیروز و چه امروز با همین شعار بسنجید. ببینید چه تخصصی داشتند و چه پستی را در اختیار گرفته اند. حتماً میزان تقوا را در می یابید.
من وقتی این پرده را دیدم. کلی گیج شدم. اول به معنای تقوا شک کردم . بعد به خودم شک کردم. چون جمله «آن که تخصص ندارد و کاری را می پذیرد، تقوا ندارد» جا هایی نصب شده که من و شما ببینیم؛ من و شما/اعتماد