تنصیف اموال بین زن و شوهر

تنصیف اموال بین زن و شوهر یکی از مسائل حیاتی در حوزه حقوق خانواده می باشد که به دلیل اهمیت بالای آن، همواره مورد توجه حقوق‌دانان، اجتماع‌شناسان و فعالان حقوق زنان و مردان قرار گرفته است. تنصیف اموال به عنوان یکی از جنبه‌های حقوقی زناشویی، به معنای تقسیم و توزیع اموال، دارایی‌ها و منافع مالی میان زوجین در طول زندگی مشترک آن‌ها است.

این مسأله به تدریج به عنوان یک چالش اجتماعی و حقوقی شناخته شده و متخصصان در زمینه حقوق خانواده سعی دارند تا به ایجاد قوانین و ضوابطی برای تنظیم مناسب این توزیع و تقسیم اموال بپردازند. در این راستا، مقامات قضائی و تشکل‌های حقوقی نیز در تدوین و اجرای قوانین مربوط به تنصیف اموال دخالت دارند. وکلا خانواده خوب می توانند درباره این موضوع شما را راهنمایی کرده و مشاوره لازم را بدهد.

شرط تنصیف دارایی چیست؟

شرط تنصیف دارایی به معنای انتقال مالکیت یا مسئولیت مالی یک دارایی به یک شخص یا نهاد دیگر است. این عمل امکان دارد به صورت اجباری یا به توافق صورت گیرد. برای نصف‌شدن دارایی‌ها میان زوجین، مجموعه‌ای از شروط لازم است که باید تمام آن‌ها برای دادگاه آشکار شوند. در شرط تنصیف اموال مهم است که چه کسی دادخواست طلاق را به دادگاه داده و دادگاه نیز باید از تمام این موارد اطلاع پیدا کند. در ادامه تعدادی از جنبه‌های مهم شرط تنصیف دارایی را بررسی خواهیم کرد:

• اجباری یا به اتفاق: تنصیف دارایی ممکن است به دلیل تصمیمات قانونی یا فورس ماژور (مثل تصمیمات دولتی یا حوادث غیرمنتظره) رخ دهد. در این حالت، افراد یا شرکت‌ها ممکن است موظف به انتقال دارایی‌های خود شوند.

• قراردادها و توافقات: بسیاری از موارد تنصیف دارایی از طریق توافقات و قراردادها انجام می‌گیرند. افراد یا شرکت‌ها ممکن است تصمیم به انتقال دارایی‌های خود به دلیل توافقات تجاری، قراردادهای خصوصی یا توافقات دیگر بگیرند.

• تعیین مالی: شرط تنصیف دارایی ممکن است به معنای انتقال تعیین مالی یا بدهی باشد. در این صورت، یک فرد یا نهاد مسئولیت پرداخت یک مبلغ خاص به فرد دیگر را به عهده می‌گیرد.

• اوراق بهادار: در مواردی، انتقال دارایی‌ها از طریق انتقال اوراق بهادار انجام می شود. مثلا در بازار سرمایه، سهام یک شرکت ممکن است به دلیل خرید و فروش توسط سرمایه‌گذاران تنصیف شوند.

• تاثیرات مالی و مالکیت: شرط تنصیف دارایی می‌تواند تأثیرات مالی زیادی داشته باشد، از جمله تغییر در دسترسی به منابع مالی، افزایش یا کاهش مسئولیت‌ها و تغییر در ساختار سازمانی یا مالکیت.

اهمیت شرط تنصیف دارایی در حوزه‌های مختلف اقتصادی و حقوقی، وابسته به نوع دارایی، حقوق مربوطه و متغیرهای دیگر می باشد. پس به زبان راحت تر می توان گفت شرط نصف کردن اموال به این معنی می باشد که مرد در عقد نامه تعهد کند در صورت جدا شدن از زن بدون دلیل موجه و بدون تخلف زن از وظایف خود، هر آنچه را که در زمان زندگی مشترک خریداری کرده پس از طلاق نصف آن را به همسر خود بپردازد که به نوعی شرط فعل حساب می شود.

شرط تنصیف اموال در سند ازدواج

در سندهای ازدواج دوازده شرط ذکر آمده است که بند الف آن مرتبط با تنصیف اموال می باشد. در این بند ذکر شده که اگر شوهر درخواست طلاق را ارائه دهد و تشخیص داداگاه این باشد که تقاضای طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف زناشویی یا سوء اخلاق و رفتارش نیست، مرد وظیفه دارد تا ۵۰ درصد دارایی خود را که در ایام زندگی مشترک (زناشویی) به‌ خریداری کرده یا معادل آن را طبق نظر دادگاه بلاعوض به زن بدهد.

اما این شرط که به صورت آماده و چاپی در همه‌ عقدنامه‌های نزدیک به چهل سال گذشته ذکر شده است فقط اموالی را شامل خواهد شد که مرد بعد از ازدواج به‌ دست آورده و از طرفی منوط به تخلف نکردن زن از وظایف همسری می باشد. همچنین درخواست طلاق هم باید از طرف مردارائه شده باشد تا زن بتواند از این شرط استفاده کند. حتی شرط متقابل هم در آن برای مرد ذکر نشده است که اگر زن اموالی را بعد از ازدواج به دست آورده، در صورت طلاق نصفش به مرد برسد.

اینکه این شروط به صورت چاپی در عقدنامه‌های فعلی آمده به این معنا نیست که طرفین عقد مکلف به امضا و قبول آن خواهند بود، زیرا نمی توان هیچ یک از طرفین را اجبار به پذیرش شروط مقرر شده در عقدنامه کرد. اگر طرفین نیز بخواهند می‌توانند غیر از شروط چاپی مانند شرط تنصیف دارایی، شروط معقول و مشروع دیگری را خودشان توافق کنند و از عاقد بخواهند به عقدنامه اضافه کند. در این صورت اگر شرط خلاف اثر اصلی عقد ازدواج نباشد، معتبر خواهد بود. همچنین در مورد دارایی های قبل از ازدواج می‌توانند شرط کنند که نصف آن ها را با شرایطی به طرف مقابل دهند.

در مورد نحوه اجرای شرط تنصیف بهترین وکیل رشت می تواند به ماده ۲۹ قانون حمایت از خانواده رجوع کند که اجرای صیغه طلاق را موکول به پرداخت همه حقوق مالی زوجه دانسته؛ بنابراین طبق همین ماده، دادگاه زمانی که به موضوع درخواست طلاق از سوی مرد رسیدگی می‌کند، باید تکلیف شروط ضمن عقد و حقوق مالی زن از جمله درخواست شرط تنصیف را در نظر بگیرد.

پس در نظام حقوقی کشور ما دارایی زن و شوهر به صورت مستقل است و حتی ماده ۱۱۱۸ می‌گوید که زن استقلال مالی داشته و می‌تواند در دارایی خود هر تصرفی را داشته باشد. اما دادگاه برای آن که تشخیص دهد چه کسی مالک اموال است باید از معیار استفاده اختصاصی افراد استفاده کرده و هر کسی مالک مالی دانسته می‌شود که اکثرا به طور اختصاصی از آن استفاده می‌کرده است.

دریافت مشاوره حقوقی با بهترین وکیل خانواده رشت می تواند به شما در تنظیم تفاهم نامه و تقسیم راحت تر اموال بدون ورود ضرر و زیان کمک کند. برای پیدا کردن وکلا خانواده خوب می توانید از روش های مختلفی کمک بگیرید که یکی از این روش ها کمک گرفتن از وب سایت وکیل از ما است. ما در این سایت حقوقی بهترین و با تجربه ترین وکلا را معرفی می کنیم تا شما بتوانید با خیالی راحت انتخاب خود را انجام دهید و با خیال راحت پرونده را به وکیل بسپارید.

شرط مال مورد تنصیف

زن و مرد هنگام درخواست و به جریان انداختن شرط تنصیف اموال باید این نکته را هم در نظر بگیرند که تنها اموالی میان زن و مرد قابل تقسیم هستند که مرد بعد از تاریخ عقد خریداری کرده است. با توجه به این نکته، آن بخش از دارایی‌های مرد که مربوط به پیش از ازدواج بوده، از این قانون جدا بوده و زن نمی‌تواند برای تنصیف آن‌ها درخواست کند.

اموال یا سرمایه‌ای هم که از راه ارثیه به مرد منتقل شده باشد، در شرط تنصیف اموال قابل انتقال نخواهد بود. به عبارت دیگر، تنها اموال و دارایی‌هایی را می‌توان میان زن و مرد تقسیم کرد که بعد از ازدواج و در جریان زندگی مشترک به دست آمده باشند.

نکته‌ جالب‌تر درباره‌ اموال در تنصیف این است که دارایی‌های مرد در زمان طلاق باید موجود باشند. یعنی اموالی که به هر دلیلی مفقود شده، در رهن دیگران‌ باشد یا در ازای دین به دیگری پرداخت شده‌ باشد، از شرط تنصیف اموال خارج خواهند شد.

 میزان اعتبار شرط تنصیف اموال در قانون

بر اساس دیدگاه قانون، از لحظه‌ای که قرارداد ازدواج منعقد شده و زوجین شرط تنصیف اموال را امضا کرده اند، این اعتبار آغاز خواهد شد و تا پایان زندگی مشترک برقرار خواهد بود.

به عبارت دیگر، شرایطی که برای تنصیف اموال قرار داده شده است، تا زمانی اعتبار دارند که دو طرف زندگی مشترک داشته باشند و زندگی آن‌ها به یکدیگر وابسته باشد. به ‌طور مثال زن  مدتی پس از طلاق  نمی تواند ادعای تنصیف اموال کند و مرد نیز نمی‌تواند مسائلی را که در زندگی مشترک با زن مشکل‌ساز نبوده و بیشتر جنبه‌ شخصی داشته است، به‌عنوان عدم سازش او در دادگاه ذکر کند.

 شرط تنصیف باید در عقدنامه قید شود یا در سند رسمی؟

همه‌ شروط ضمن عقد از جمله شرط نصف‌کردن اموال و دارایی‌ها در عقدنامه یا سند ازدواج آمده و زن و مرد با امضا کردن آن‌ها می توانند شروط ضمن را قبول کنند. بنابراین تمام مفاد شرط تنصیف اموال در عقدنامه آمده و نیازی نیست که سندی جداگانه برای توافق‌های زن و مرد تنظیم کنند. با این حال این توافق می‌تواند بعد از عقد نیز حتی با تغییر شرایط آن در سندی جدا ذکر شود.

 کلام آخر

تنصیف اموال به معنای تخصیص و توزیع منابع مالی، اقتصادی و اجتماعی بین زن و شوهر است. تنصیف اموال بین زن و شوهر یک موضوع چند جانبه می باشد که تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار خواهد داشت. این توزیع ممکن است به عنوان نتیجه‌ای از قالب‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حقوقی به وجود آید. از یک سو، در جوامعی تبعیت از اصول برابری حقوق و تعهدات بین زن و شوهر می‌تواند اهمیت زیادی داشته باشد، از سوی دیگر، فرهنگ و سنت‌های خاص نیز ممکن است در تصمیم‌گیری نقش بزرگی ایفا کنند. برای تنظیم تفاهم نامه و مشاوره لازم برای تقسیم کردن مال بین زوجین بهترین وکیل رشت می تواند به شما کمک کند.

منبع: وکیل از ما