اقتصاد۲۴- اصولگرایان از نبود رقیب در رای‌گیری اسفندماه ۱۴۰۲ مطمئن هستند؛ شاهد این ادعا هم تشکل‌های متعددی است که در اردوگاه این طیف سیاسی ایجاد شده و می‌شوند. مانند قارچ‌هایی که پس از رعد و برق از زمین در می‌آیند، تشکل‌های مرتبط با اصولگرایان نیز بعد از اطمینان از نبود رقیبی جدی در میان اصلاح‌طلبان، یکی پس از دیگری رونمایی می‌شوند.
این تشکل‌ها اکثرا انتخابات‌پایه هستند؛ به این معنا که اصطلاحا شب انتخاباتی‌اند؛ غالبا در انتخابات مجلس با هدف نقش‌آفرینی و قدرت‌نمایی برای فرستادن اعضای خود به مجلس تشکیل می‌شوند.
اگر اعضای برجسته این تشکل‌ها بررسی شوند، چهره‌هایی دیده می‌شوند که زمانی مانند انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ و ۱۳۹۶ تقریبا همگی زیر یک پرچم سینه می‌زدند؛ آن زمان هم ممکن است که برخی از آن‌ها جدای از جمع بوده باشند، اما نهایتا همه‌شان در اردوگاه اصولگرایی تعریف می‌شوند.

تشکل سازی در آستانه انتخاباتی دیگر

تشکل‌سازی اصولگرایان با «شریان» شاخه‌ای جدا شده از جبهه پایداری در اسفند ماه گذشته آغاز شد، با مجمع «مبنا» بر مبنای قالیباف و دوستانش ادامه یافت، «رزما» هم آخرین تشکلی است که با محوریت حسین الله‌کرم اعلام موجودیت کرده است؛ البته تا این لحظه.
مجمع «جماران» تشکلی دیگر اصولگرایان است که البته سابقه‌اش از «شریان» و «مبنا» و «رزما» بیشتر است. این‌ها به غیر از «شانا» و «جبهه پیروان» و «شورای وحدت» هستند؛ هر کدام از این تشکل‌ها هم از چندین جریان دیگر تشکیل شده است.

«شریان» یا همان شبکه راهبردی نیرو‌های انقلاب اسفند ماه پارسال تشکیل شد و بیشتر با نام‌هایی مانند حمید رسایی و مهرداد بذرپاش شناخته می‌شود. این دو چهره که زمانی با پایداری‌چی‌ها نشست و برخاست می‌کردند، از سال گذشته تشکل خود را تشکیل دادند و به نوعی حساب خودشان را از جبهه پایداری جدا کردند. آن‌ها از همان ابتدا اعلام کردند که هدفشان از این تشکل، انتخابات مجلس دوازدهم است: «یکی از عرصه‌های فعالیت شریان، حضور و فعالیت موثر در عرصه سیاسی است و بدین منظور کمیته انتخابات شریان (به ریاست حمید رسایی) برای انتخابات پیش روی مجلس در حال سیاست‌گذاری جامع و کاملی است تا بتواند با نقش‌آفرینی واقعی جوانان، گام‌های اساسی و موثری در راستای پیشرفت و اعتلای کشور بردارد و راهبرد این کمیته همگرایی بین جریان‌های اصول گرا است»؛ فاطمه سادات حمیدیان سخنگوی شریان راهبرد‌های این تشکل نوپا و انتخاباتی را تشریح کرده است.

مجمع موسوم به «مبنا» که مختصر شده‌ی مجمع بیداری نیرو‌های انقلاب است، اوایل آبان ماه در حرم بنیانگذار انقلاب با سر و صدای زیاد و تبلیغات فراوان برگزار شد. در این نشست محمدباقر قالیباف شخصیت محوری بود و شانه به شانه‌ی او، غلامعلی حداد عادل و محسن رضایی نشسته بودند. اهمیت حضور حدادعادل از این جهت است که او ریاست شورای موسوم به «شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب» یا همان «شانا» را بر عهده دارد؛ «شانا» مدعی جامع‌ترین تشکل اصولگرایان به لحاظ شمولیت است. هرچند این نشست بدون حضور ابراهیم رئیسی برگزار شد، اما رسانه‌های نزدیک به قالیباف سعی کردند «مبنا» را منتهی‌الیه وحدت اصولگرایان معرفی کنند. با این وجود رئیسی که روزگاری نمک همین تشکل‌ها را خورده و ریاست قوه مجریه را در دست گرفت، حتی پیام هم به این نشست ارسال نکرد و به «سلام رساندن» شفاهی از طریق حداد عادل بسنده کرد.«مجمع مردمی جماران» یکی دیگر از تشکل‌های انتخاباتی اصولگرایان است که هرچند سال ۱۳۹۶ تشکیل شده و قدمت بیشتری از «شریان» و «مبنا» و امثالهم دارد، اما در واقع بیشتر هنگام انتخابات فعال می‌شود. «جریان مردمی انقلابی رویش‌های نسل سوم انقلاب»، موسوم به «جماران» جدیدترین همایش خود را همین یکی دو هفته پیش برگزار کرد. در انتخابات ارکان این تشکل که خرداد ماه گذشته برگزار شد، «احمد نادری» به عنوان دبیرکل دوره چهارم و «سید نظام‌الدین موسوی» به عنوان رئیس شورای مرکزی دوره چهارم انتخاب شدند. هر دوی دبیرکل و رئیس شورای مرکزی، از اعضای هیات رئیسه مجلس هستند. «سینا کلهر» نیز جایگاه سخنگویی این جریان را عهده‌دار شد؛ «سینا کلهر» معاون وزیر ورزش و جوانان است و مشخص نیست آیا حضور یک مقام دولتی در جایگاه حزبی و سیاسی با قانون انطباق دارد یا خیر.

«رزما» آخرین و جدیدترین تشکل اصولگرایان است که حسین الله‌کرم چهره اصلی و شناخته‌شده آن است. الله‌کرم که تا پیش از این در خیابان و سوار بر موتور مشغول کار‌های سیاسی بود، حالا ترجیح داده که نزدیک انتخابات یک تشکلی تاسیس کند و از این طریق تلاش کند تا در انتخابات آتی مجلس نقش‌آفرینی کند.

سهم خواهی از لیست نهایی اصولگرایان

حالا در شرایطی که الله‌کرم هم هوس حضور در مجلس کرده، آن دست‌هایی که اصولگرایان را به سمت فهرست واحد هدایت می‌کند کار سختی پیش‌رو خواهد داشت؛ چرا که هر کدام از این تشکل‌های نوپا که با حضور چهره‌های شناخته شده ایجاد شده، طلب سهم می‌کنند.

به عبارت دیگر، این تشکل‌ها که ایجاد می‌شوند، تعداد سهم‌خواهان از فهرست‌های نهایی اصولگرایان بالا می‌رود. به این صورت که مثلا در شهری مانند تهران که ۳۰ کرسی در مجلس دارد، در انتخابات سال ۱۳۹۸، صندلی‌های این حوزه انتخابیه بین جبهه پایداری و نو اصولگرایان یا همان طیف قالیباف تقسیم شد. اما در انتخابات پیش‌رو که برای آن چندین و چند تشکل ایجاد شده، اصولگرایان که احتمالا نهایتا باید با فهرست واحد در انتخابات حاضر شوند، باید فهرست تهران را به چند تکه تقسیم کنند و هر کدام سهم کمی از آن را بردارند. به این معنا که مثلا اگر طیف قالیباف در انتخابات قبل، ۲۰ کرسی تهران را داشت، در این انتخابات شاید کمتر از ۱۰ کرسی را داشته باشد.
روز‌ها که به روز انتخابات نزدیک شوند، معلوم می‌شود که تقسیم سهم در شرکت سهامی اصولگرایان برای فهرست‌های پایانی‌شان چگونه و به شکل خواهد بود؛ احتمالا دعوای قدرت بیش از قبل شکل می‌گیرد؛ دعوایی که احتمالا برای کنار زدن تشکل‌های کوچک‌تر و بالا رفتن سهام چند «برادر بزرگ» در میان اصولگرایان خواهد بود.