ازمان شرق- ایران در بین ۱۴۷ کشوری که داده‌های آنها در همه ابعاد فراشاخص توسعه در سال ۲۰۲۰ وجود داشته است، از لحاظ توان تبدیل پول به توسعه رتبه ۱۴۳ را به خود اختصاص داده است و تنها سه کشور در دنیا هستند که وضعیتی بدتر از ایران دارند! بیایید نکته اصلی این جمع‌بندی را با هم مرور کنیم:
در حالیکه ایران همین امروز به لحاظ تولید ملی، توانِ خلق توسعه به اندازه ۲۰٪ بیشتر از وضعیت موجود را دارد، اما در زمره ناتوان‌ترین کشورها در توان تبدیل پول به توسعه قرار گرفته است.

ارمان شرق- ویژگی دیگر مشارکت سیاسی و از جمله مشارکت انتخاباتی، تأثیرگذاری بر حوزه سیاست است وگرنه، نمی‌توان آن را مشارکت از نوع سیاسی تلقی کرد. بنابراین شاخص‌های مشارکت سیاسی و از جمله مشارکت انتخاباتی که در رفتار رأی‌دهی تجلی می‌یابد در کل بر رأی‌دادن آگاهانه، داوطلبانه، بدون تأثیرپذیری فرد از عوامل بیرونی و تأثیرگذاری بر حوزه سیاست تأکید دارد.
۵. ابتنای به فرهنگ سیاسی و مشارکت دموکراتیک تنها در صورتی که فرهنگ سیاسی غالب، مشارکتی و دموکراتیک باشد، می توان امیدوار بود که مشارکت سیاسی و انتخابات، آگاهانه است.

ارمان شرق- اگر هیچ پیشرفتی در وین حاصل نشود و تهران به این نتیجه برسد که آمریکا تحریم‌ها را لغو نخواهد کرد، مسئله هسته‌ای می‌تواند چرخشی خطرناک داشته باشد و به طور بالقوه واشنگتن را به جنگ دیگری در منطقه خاورمیانه بکشاند.
اکنون دولت بایدن باید با لغو تحریم‌های دوران ترامپ و ارائه یک نقشه راه معتبر برای احیای توافق هسته‌ای که آمریکا و ایران می‌توانند بر سر آن توافق کنند، قاطعانه عمل کند.

ارمان شرق- دینداران در فضای رقابت‌های سیاسی شرکت کرده و می‌کوشند تا خط‌مشی‌های عمومی را در جهت تحقق آرمان‌ها و ارزش‌های دینی‌شان، تدوین و طراحی کنند. اما تبعیضی به نفع آنها و علیه سایر شهروندان اعمال نمی‌گردد. البته حضور دینداران و دین در عرصه عمومی در نظام‌های دموکراتیک پیچیدگی‌هایی دارد، که برخی از صاحب‌نظران (مانند هابرماس) آن را ذیل بحث پست‌سکولاریسم (پسادنیوی‌گرایی) مورد توجه قرار داده و به طرح آن پرداخته‌اند.

ارمان شرق- دگرگونی به دگرگونه شدن های بزرگی گفته می شود که از مرزهای تحول می گذرد و بعد از بروز ناامیدی از اصلاحات و مقاومت در برابر تحول های بایسته و شایسته برای گریز از دادن هزینه های متعقلانه و جهت گیری های بخردانه به وجود می آید.

عبور از از اصلاح و ناامیدی از تحول ناشی از تحجر اندیشگی در بافت قدرت، و عملکرد ساختار و بافتار قدرت، و متصلب و انسداد رفتاری و کنشی در آن است که در نهایت موجبِ ناامیدی کامل و طغیان های سخت خونبار بر علیه وضع موجود می شود و به نوعی انقلاب سخت نزدیک می شود.

ارمان شرق- چه کسی مقصر است؟ اگنس هلر پاسخ می‌دهد: «دنبال مقصر گشتن غیرمسئولانه است. آن‌چه که مطلوب و لازم است پذیرش مسئولیت است»: مسئولیت پاسخ‌گفتنِ بی‌قید و شرط و مسئولانه به پرسش‌ها و ضرورت‌های تاریخ اکنون و اکنونیان، مسئولیت تدبیر آگاهانه و شجاعانۀ آیندۀ در راه، مسئولیت نقد بی‌پروای خود، مسئولیت امتناع و تخطی از خودِ سترون و سنگ‌واره و مومیایی خود، مسئولیت واسازی منظومۀ معنایی و هنجاری و ارزشی مسلط، و مسئولیت چشم‌دوختن در مغاک و نهراسیدن از این‌که با چشم‌دوختن به مغاک، مغاک نیز به آن‌ها چشم می‌دوزد.

ارمان شرق- هرگاه موضوع همه‌پرسی در چنین مواردی پیش کشیده شده است، جریانات سیاسی به مسائلی دامن زده‌اند که نهایتا آن را تبدیل به یک تابوی سیاسی ساخته‌اند. لذا این سوال به ذهن متبادر می‌شود که با توجه به کارکردها و کارویژه‌های همه‌پرسی که در این نوشتار بیان شد، اگر در دهه‌های گذشته هیچ مصداقی از مسائل مهم اقتصادی و اجتماعی و سیاسی که قابلیت همه‌پرسی داشته باشد، وجود نداشته، آیا قانون اساسی عملا همه‌پرسی را احاله به محال نکرده است؟!

ارمان شرق- بسیاری از منتقدان سیاست‌های پهپادی آمریکا هنوز هم در جهانی زندگی می‌کنند که فکر می‌کنند آمریکا و اسرائیل اصلی‌ترین کاربران این فناوری هستند. اما آن جهان در حال حاضر وجود ندارد و به سرعت جای خود را به جهانی می‌دهد که در آن پهپاد‌ها به سلاح‌های اصلی میدان جنگ تبدیل می‌شوند. آنچه که در طی ده سال آینده به نظر می‌رسد پیش‌بینی هرکسی باشد.

ارمان شرق- گرچه تأمین معیشت مردم، یک واقعیت جدی و غیرقابل تردید است، لیکن اولویت قائل شدن به آن، بدون توجه عقلایی به رابطه در هم تنیده بین سیاست و اقتصاد، می تواند در دراز مدت به تضعیف سیاست بیانجامد و ضعف سیاست، سرانجام می تواند اقتصاد را از هم بپاشد، چیزی که در دولت آقای احمدی نژاد شاهد آن بودیم، بنابراین بهتر است به ویژه در مناظره های انتخاباتی بر وابستگی متقابل سیاست و اقتصاد توجه کنیم و اگر شعار معیشت را می دهیم، از شعار تأمین حقوق ملت و دموکراسی و توسعه آزادی های سیاسی در عرصه های سیاست داخلی و خارجی غافل نشویم.

ارمان شرق- اصلاح‌طلبان اگر بخواهند در آینده سیاسی ایران حضوری قدرتمند داشته باشند، باید با دفاع از تمایزات خود به گفت‌وگو، توافق و حتی سازش با نیروهای رقیب بپردازند. انکار تمایزات خویش راه روشنی برای توافق و همراهی نیست. باید کثرت و وحدت را با هم تجربه کرد. از این رو، به‌نظر می‌رسد تاکید بر ویژگی‌هایی چون: نواندیشی دینی، پذیرش لوازم جمهوریت نظام سیاسی، دفاع از برابری همه شهروندان ایرانی، برابری‌طلبی اجتماعی، میهن‌دوستی شهروندمحور، تنش‌زدایی با جهان و خروج از وضعیت جنگ سرد با برخی از قدرت‌های جهانی و… برای هر فعالیت انتخاباتی اصلاح‌طلبانه ضروری است.