بی هیچ عذاب وجدانی بابت استفاده از کلمات ناشایست می‌توان نوشت شما «گند زدید به تیم ملی و رویای هشتاد و چند میلیون ایرانی» آنچنان که در این روزهای باقیمانده تا جام جهانی برخی مردم می‌گویند کاش بشود که از جام جهانی انصراف بدهیم وگرنه ممکن است آبروریزی بزرگی در انتظارمان باشد.

با اینکه بسیاری از کارشناسان معتقد بودند و هستند که اسکوچیچ مربی خوبی است (به گواه آمار و نتایجی که گرفته و سریع‌ترین صعود تاریخ فوتبال ایران به جام جهانی) چند روز بعد از صعود به جام جهانی در گزارشی در همین روزنامه اعتماد خطاب به مقامات فدراسیون نوشتیم «هر کاری می‌خواهید بکنید الان وقتش است. اگر می‌خواهید اسکوچیچ را نگه دارید سفت و محکم بگویید او مربی تیم در جام جهانی است و اگر می‌خواهید برکنارش کنید سریع تصمیم بگیرید و بگردید دنبال یک مربی دیگر. نوشتیم تیم را بلاتکلیف نگه ندارید.»
با این حال شما نه حمایت کردید و نه تغییر دادید. گفتید اسکوچیچ «فعلا» سرمربی ماست. گفتید او قطعا سرمربی ماست «اما»… گفتید متاسفانه «فرصت تغییر» از دست رفته… چرا این‌طور برخورد کردید؟ چون فقط فکر منافع خودتان بودید و آن پولی که قرار است بابت حضور در جام جهانی به فدراسیون برسد. جنگ قدرت راه انداختید، وقت را کشتید و آخرش کار را به جایی رساندید که در فاصله کمتر از ۵ ماه تا بازی با انگلیس بازیکنان تیم ملی در ملأ عام برای هم خط و نشان بکشند. اجازه دادید مجلس و وزارت ورزش و دولت بیایند در مسائل فنی تیم دخالت کنند تا خبر برسد در راهروهای ساختمان بهارستان بحث عوض کردن سرمربی تیم ملی است! شما اقتدارگرایان عاشق مهندسی که علاقه دارید همه‌چیز در ید قدرت‌تان باشد؛ حتی فدراسیون فوتبال.
دیگر چه اهمیتی دارد اسکوچیچ بماند یا نه؟ چه اهمیتی دارد کی‌روش برگردد؟ اصلا بروید بهترین مربی دنیا را بیاورید! با این تیم چند پاره چه کار می‌کنید؟ وقتی همین چند روز قبل تعدادی از بازیکنان تیم ملی استوری کرده‌اند با تغییر سرمربی مخالفیم و روز بعد برخی دیگر مدعی شدند آنها به خاطر منافع شخصی‌شان می‌گویند اسکوچیچ بماند! فقط بگویید این بازیکنان از فردا چطور قرار است توی چشم هم نگاه کنند؟ نتیجه مشخص است: آزمون و بیرانوند و امیری که استوری حمایتی از اسکوچیچ گذاشتند، می‌شوند یک جناح و طارمی و حاج صفی و جهانبخش که مخالفت کردند، می‌شوند جناح مخالف. برخی مثل مهدی قایدی که هر دو استوری‌ها را به اشتراک گذاشت هم می‌مانند وسط. این تقابل را شما به جان بازیکنان انداختید. همین بازیکنانی که عاشق بزرگی کردن و لیدری هستند! ادعا می‌کنند سرباز وطن هستند اما در حد ژنرال ارد دارند.
حالا که تیم ملی را به این روز انداخته‌اید لااقل آن‌قدر شجاعت داشته باشید که مسوولیت همه اتفاقات را برعهده بگیرید. آقای رییسی که با جهانبخش و طارمی جلسه مخفیانه برگزار می‌کنید، نمایندگان مجلس که بیشتر از قیمت نان و تخم‌مرغ پیگیر اخبار فوتبال هستید، مقامات وزارت ورزش که دستور از جای دیگری می‌گیرید، فدراسیون‌نشینان ناتوان که اندازه یک ماشین امضا هم اختیار ندارید،چهره‌های وابسته به دلال‌های کی‌روش، پرزنت‌کنندگان جواد نکونام و علی دایی‌گویان فراموشکار، همه شما مسوول اتفاقاتی هستید که  در قطر  رخ  می‌دهد.
هرچند مثل روز واضح است فردا روزی که اتفاق ناگواری بیفتد با شعار «من نبودم دستم بود» چهره‌هایی غم‌بار به خود خواهید گرفت و با وعده برنامه‌ریزی و تلاش برای چهار سال بعد صحنه را ترک خواهید کرد. /اعنماد- علی ولی‌اللهی