استقلال و مس نمایش خوبی داشتند و خیلی از ناظران از تماشای این دیدار لذت بردند، اما اتفاق عجیب بلافاصله بعد از پایان دیدار رخ داد؛ جایی که به شهادت تصاویر ضبط شده، جواد نکونام به محرم نویدکیا نزدیک شد و مطلب کوتاهی در گوش او گفت که گویا نوعی گلایه بوده است. نکونام بعد از این اتفاق به سرعت از سرمربی مس دور شد و محرم را هاج و واج تنها گذاشت. گمانه‌زنی‌ها در مورد اینکه موضوع چه بوده، به سرعت در فضای رسانه‌ای شدت گرفت و نهایتا یکی از سایت‌های پرمخاطب ورزشی ادعا کرد جواد به نویدکیا گفته: «تیمت امروز همه‌اش در حال دفاع بود.» اگر این روایت درست باشد، ذکر چند نکته لازم است.

نکته اول؛ آیا مس رفسنجان در این بازی رو به دفاع مطلق آورد؟ هرگز چنین نیست و هیچ بیننده منصفی نمی‌تواند چنین قضاوتی داشته باشد. اتفاقا عمده اظهارنظرها بعد از پایان این بازی در تمجید از نمایش جسورانه مس بود و اینکه نویدکیا با بضاعت اندکی که دارد تیم نترسی ساخته است. آمار پایانی بازی هم نشان‌دهنده برتری فاحش استقلال نیست؛ مالکیت توپ ۵۶ به ۴۴، تعداد شوت ۱۶ به ۹ و ضربات داخل چارچوب ۶ به ۴. آیا واقعا تیمی که در آزادی این آمار را به جا گذاشته، دفاعی بازی کرده؟ بعد چطور ممکن است چنین تیمی در فاصله‌ای نزدیک طی دو بازی حذفی و لیگی ۴ گل به استقلال بزند؟

نکته دوم؛ در بازه زمانی کنونی هر تیمی در ایران اجازه انتقاد از فوتبال دفاعی رقبا را داشته باشد، این حق برای استقلال محفوظ نیست. آبی‌ها در این فصل با استفاده از سیستم دفاع و ضد حمله یا مخصوصا استفاده از ضربات ایستگاهی به صدر جدول رسیدند. وضع چنان است که وقتی تیم نکونام در دقیقه دوم بازی با هوادار گل زد، ۸۸ دقیقه تمام در زمین خودی تجمع کرد و به حفاظت از این اندوخته پرداخت. آیا آن زمان دفاع کردن بد نبود؟ چطور استقلال برابر هوادار حق دفاع دارد، اما مس نمی‌تواند مقابل استقلال چنین کند؟ حالا بگذریم از اینکه در دربی مالکیت توپ ۶۹ به ۳۱ به سود پرسپولیس به ثبت رسید. وقتی مهدی هاشمی‌نسب، مربی استقلال رسما می‌گوید «ما راضی هستیم با همین پیروزی‌های اقتصادی به جام برسیم»، پس چه جای گلایه از تیمی همچون مس باقی می‌ماند؟

نکته سوم؛ در کنار این روایت رسانه‌ای، خود محرم نویدکیا هم گفته نکونام از زمین خوردن و اتلاف وقت بازیکنان مس ناراحت بوده، در حالی که انصافا باید گفت چنین اتفاقی چندان پررنگ نبود. شما این حامد لک را مطلقا نمی‌توانید با حامد لک گذشته مقایسه کنید که دقایق طولانی روی زمین دراز می‌کشید. در مجموع استقلال خوب و چشم‌نواز بود و تیم محرم نویدکیا هم فوتبال خوب و شجاعانه‌ای بازی کرد. خوب نیست به دلیل ناراحتی از یک مساوی، چنین تنش‌هایی به وجود بیاید. پذیرش ناکامی، از جدی‌ترین نشانه‌های بلوغ و حرفه‌ای‌گری است.

VAR می‌خواهیم چه کار؟

دنیای اقتصاد: دو صحنه بحث برانگیز بازی استقلال و مس به شکلی بود که هنوز هم مشخص نیست دقیقا قبل از گل دوم آبی‌ها توپ اوت شده بود یا در لحظه مشکوک دقیقه ۸۰، ضربه میلاد فخرالدینی از خط دروازه میهمان گذشت یا خیر. مساله اینجاست که دو باشگاه درباره ضررشان از داوری بیانیه صادر کرده‌اند، اما تقریبا هیچ‌کس نمی‌داند چه اتفاقاتی رخ داده است. چند ویدئو از روی سکوها منتشر شده که با فریز کردن آن، شاید بتوان گفت گل سوم استقلال پرپر شده، اما خب آیا چنین فیلم‌هایی قابل استناد است؟ فوتبال ایران درحالی از لحاظ امکانات سخت‌افزاری هم از دنیا عقب افتاده که تقریبا هر هفته شبهات جدیدی از اشتباهات داوری مطرح می‌شود، اما مشکل اینجاست که اگر VAR هم وجود داشت، با این دوربین‌های ناقص چیزی مشخص نمی‌شد که حتی شاید به دلیل گنگ بودن، داور تصمیمی می‌گرفت که بعدها با شدت بیشتری به دخل و تصرف در نتیجه متهم می‌شد. در اکثر لیگ‌های دنیا و تورنمنت‌های معتبر، از چیپستی در توپ استفاده می‌شود که رد شدن آن از خط را به داور اطلاع می‌دهد. موردی که در دو صحنه جنجالی بازی کاملا می‌توانست صدای اعتراضات را خاموش کند. اما خب در عصری که همه‌چیز در لحظه بررسی می‌شود، معیار اشتباهات داوری شده ویدئویی که از گوشی تماشاچی‌ها به بیرون درز کرده است!