جی پلاس؛ محاسبات و حساب و کتاب های چرتکه ای می گوید دو تیم پرسپولیس و استقلال در فصل پیش رو، شانس چندانی برای قهرمانی ندارند و احتمالا جام قهرمانی این فصل رقابت های فوتبال توسط کاپیتان یک تیم شهرستانی بالای سر خواهد رفت.

البته که فوتبال ورزشی جذاب برای تماشاگران و یک ضدحال محض برای پیش بینی کنندگان و ریاضی دانان است! این رشته ورزشی بیش از هر رشته دیگری محاسبات و حساب کتاب های از پیش تعیین شده را به چالش می کشد. تاریخ فوتبال صدها و شاید هزاران بازی در خاطره اش به ثبت رسانده که نتایجی غیرقابل باور رقم خورده که باورکردنش به این راحتی ها نیست. اما همین فوتبال پر از شگفتی قانون و قاعده هایی هم دارد و حوادث فوتبالی و نتایج خاص همیشه رخ نمی دهد.

قاعده و قانون فوتبالی می گوید شاید در یکی دو بازی اتفاق های غیرمنتظره رقم بخورد اما موفقیت یک تیم در طول یک فصل به عوامل متعددی مانند یارگیری، تمرینات پیش فصل، اردوهای تدارکاتی، نظم مالی در پرداختها، ثبات مدیریتی و … بستگی دارد. فاکتورهایی که در استقلال و پرسپولیس بسیار کم رعایت شده و به این ترتیب منطق فوتبالی می گوید هواداران دو تیم خیلی نباید منتظر قهرمانی تیم شان باشند.

روی کاغذ هیچ کدام از دو تیم شرایط ایده آلی نداشته اند. در این بین وضعیت پرسپولیس خیلی بد نبوده (حداقل نسبت به رقیب سنتی شان)، اما استقلال شرایط بسیار بدی را تجربه کرده است. در ادامه وضعیت دو تیم را به شکل کلی در فاکتورهای مختلف با هم مقایسه خواهیم کرد.

نقل و انتقالات (متوسط رو به پایین – ضعیف)

هیچ یک از دو تیم در نقل و انتقالات عملکرد درخشانی نداشته اند. پرسپولیس اندکی بهتر بوده اما کار خارق العاده ای نکرده و تنها در خط دفاع توانسته تیمش را تقویت کند. مشکل اصلی پرسپولیس در فصل آتی خط حمله این تیم خواهد بود. دیاباته، پریرا و آل کثیر تیم را ترک کرده اند و تنها شهاب زاهدی اضافه شده تا در کنار عبدی زوج خط حمله باشد.

البته سرخ ها ستاره های اصلی کمربند میانی تیم شان مانند ترابی، عالیشاه، امیری، صادقی و رفیعی را حفظ کرده اند و شاید همانند فصل گذشته امیدوارند این خط هافبک خوب بخشی از بار گلزنی تیم را نیز به دوش بکشد، اما به هر حال حضور دو مهاجم که یکی فصل پیش فقط یک گل زده و دیگری هم تازه وارد است و زمان می خواهد، برای تیمی که در سه جبهه می خواهد بجنگد ناکافی به نظر می رسد.

اما وضع استقلال از خراب خرابتر است. آنها روی هر مهره ای دست گذاشتند یا از تیم دیگری سر در آورد یا پول خریدش را نداشتند. علاوه بر این محبی و قائدی، دو تن از کلیدی ترین بازیکنان فصل قبل شان را هم ندارند. روی نیمکت هم تکلیف دستیاران نکونام معلوم نیست. بیرانوند، عزت اللهی، حسین زاده، نادری جزو گزینه هایی بودند که نکونام برای تقویت تیمش می خواست اما هیچ یک در نهایت آبی پوش نشدند. استقلال در نقل و انتقالات با تیم هایی مانند سپاهان و تراکتور که به هیچ وجه قابل مقایسه نیست اما قافیه را حتی به پرسپولیس که عملکرد چشمگیری نداشته نیز باخته است.

تمرینات پیش فصل (ضعیف – فاجعه)

پرسپولیس به دلیل مشکلات مالی نتوانست به اردوی ترکیه برود. جنجال مربوط به فسخ قرارداد بیرانوند نیز زمان را از این تیم گرفت. بحث تمدید قرارداد بازیکنان نیز دیر انجام گرفت تا شرایط تمرینی قرمزها ضعیف ارزیابی شود. در اردوی رقیب اوضاع بدتر بود. بازیکنان این تیم تمرین را به دلیل عدم دریافت مطالبات فصل قبل چند بار به تعطیلی کشاندند. صحبت از اردوی خارجی هم برای تیمی که به گفته مسئولانش بدهی بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان بدهی دارد چیزی شبیه به جوک است.

نظم مالی (قابل قبول – ضعیف)

پرسپولیس وضعیت نسبتا خوبی در این زمینه دارد. باشگاه هیچ بدهی بابت قراردادهای فصل قبل به بازیکنان و کادر فنی ندارد و اقساط مربوط به پرونده رادوشویچ نیز طبق زمان بندی پرداخت شده است. البته هنوز تکلیف پیش پرداخت های فصل بعد مشخص نشده است اما با این حال در این پارامتر پرسپولیس اوضاع بهم ریخته ای ندارد. آن سو آبی ها شرایط بسیار بدی دارند. قراردادهای عیب و غریب بسته شده در سالهای گذشته مدیران را با مشکلات عدیده روبرو کرده و آنها توان پرداخت مطالبات فصل قبل را ندارند. نتیجه اش اعتصاب بازیکنان در این آشفتگی مالی است.

میزان تغییرات و نیاز به هماهنگی (قابل قبول – ضعیف)

یکی از فاکتورهای دیگر موفقیت تیم ها در طول یک فصل، هماهنگی بازیکنان و شناخت کادر فنی است. در این زمینه پرسپولیس غیر از کریم باقری تمام اعضای کادر فنی اش را حفظ کرده و در اسکواد تیم نیز با وجود برخی جابجایی ها شاکله اصلی تیم حفظ شده و به نظر مشکلی برای هماهنگی نخواهد داشت. اما استقلال به طور کلی دگرگون شده است. سرمربی خاری و دستیارانش رفته اند و نکونام آمده است. خروج بازیکنان کلیدی که محور بازی استقلال بر روی آنها قرار داشت به همراه تفکرات جدید تاکتیکی کادر فنی جدید احتمالا زمان بر خواهد بود. شکل نگرفتن این هماهنگی در آغاز لیگ و از دست رفتن امتیازهای احتمالی می تواند یک تیم را به راحتی از قهرمانی دور کند.

با توجه به جمیع موارد مطرح شده این گونه به نظر می رسد که سال آینده (حداقل روی کاغذ) سال سرخابی ها نخواهد بود. تیم های سپاهان و تراکتور در تمام فاکتورهای یادشده فوق العاده عمل کرده اند و وضعیت بسیار بهتری نسبت به دو باشگاه تهرانی دارند. باید منتظر ماند و دید سرنوشت فصل آینده لیگ برتر را چه چیزی رقم می زند. قانون و قاعده های منطقی یا اتفاقات پیش بینی نشده.