فرارو- “ماریا برانیاس” اسپانیایی در طول زندگی اش زمین لرزه ها، جنگ ها، طاعون و آتش سوزی‌های متعدد را شاهد بوده است. او اکنون ۱۱۶ ساله است. او خوش فکر و از نظر ذهنی هوشیار است و در مورد چگونگی افزایش طول عمر در توئیتر مشاوره می‌دهد. او می‌نویسد:” نظم، آرامش، ارتباط خوب با خانواده و دوستان، تماس با طبیعت، ثبات عاطفی، فقدان نگرانی، فقدان پشیمانی، مثبت اندیشی زیاد و دوری از افراد سمی، ماست طبیعی، ژن و شانس” به افزایش طول عمرش کمک کرده اند.

به گزارش گاردین، برانیاس پذیرفته که بخشی از تحقیقات دکتر “مانل استلر” ژنتیک دان در این باره باشد که چرا سن بیولوژیکی اش بسیار کم‌تر از سن واقعی اوست.

“ژان کالمان” که در سال ۱۹۹۷ در سن ۱۲۲ سالگی در آرل فرانسه درگذشت و تنها پنج سال پیش از مرگ به خانه سالمندان نقل مکان کرده بود از مصرف روزانه شکلات و کشیدن سیگار حمایت می‌کرد!

بر اساس برآورد‌های سازمان ملل در سال ۱۹۹۵ میلادی ۹۵۰۰۰ صد ساله در سراسر جهان وجود داشت. تا سال ۲۱۰۰ میلادی پیش بینی شده که “سونامی نقره ای” (انفجار جمعیت سالخوردگان) به میزان بیش از ۲۰ میلیون نفر رخ دهد. به نظر می‌رسد افزایش طول عمر انسان وسواس فعلی میلیاردر‌هایی است که میانسالی خود را فدای حمام یخ، رژیم‌های غذایی، ویتامین‌ها و ورزش‌های مارتن می‌کنند به این امید که مانند عروس دریایی، هیدرا و کرم‌های اعماق دریا بتوانند سلول‌های پیر را از بین برده و جوان باقی بمانند و جاودان باشند. آیا این نبرد دائمی برای از بین بردن مرگ واقعا نوع زندگی‌ای است که ارزش زیستن داشته باشد؟

آن چه در مورد برانیاس و کالمان جالب توجه می‌باشد آن است که آنان بدون خود تنبیهی به طول عمر سالمی دست یافتند. البته تلاش دانشمندانی که سعی می‌کنند جنبه‌های تخریبی پیری را به‌طور ژنتیکی معکوس کنند مهم است، اما این مسئله نیز اهمیت دارد که چگونه می‌توانیم یاد بگیریم پیش از آن که خیلی دیر شود زندگی خوبی داشته باشیم.

تا چندی پیش انسان‌ها حتی پیش از آن که فرصتی برای برداشتن هدیه بازنشستگی از جعبه داشته باشند به دنیا می‌آمدند، کار می‌کردند، بازنشسته می‌شدند و فوت می‌کردند. با این وجود، اکنون انسان‌ها تا سال‌ها پس از بازنشستگی با دستمزد زنده می‌مانند. پس باید پرسید اکنون چه چیزی شما را شاد می‌کند؟ چگونه هزینه آن را پرداخت می‌کنید؟ زمانی که اعضای خانواده فوت کردند و دوستان تان شما را ترک کردند و جاه طلبی‌ها کنار گذاشته شدند و درآمدتان به احتمال زیاد محدود شد با زندگی در دنیای پس از صد سالگی چه خواهید کرد؟

فقر، فقدان آموزش و سرمایه گذاری ضعیف در عرصه هایی، چون بهداشت عمومی و زیرساخت‌های اجتماعی حیاتی مانند باشگاه باعث مرگ زودرس افراد می‌شوند. با این وجود، نتیجه یکی از طولانی‌ترین مطالعات رشد انسانی که در سال ۱۹۳۸ آغاز شد دلیلی برای امیدواری برای افرادی به ارمغان می‌آورد که ممکن است ده‌ها سال عمر را در پیش داشته باشند.

نتیجه آن بررسی نشان داد روابط نزدیک بیش از شهرت، موفقیت، طبقه اجتماعی، بهره هوشی، ژن‌ها و درآمد، در زندگی طولانی‌تر و شادتر افراد تاثیر دارد. نتیجه آن مطالعه نشان داد که برای داشتن طول عمر سالم دوری از نوشیدن مشروبات الکلی و دوری از استعمال دخانیات، خوش بین بودن و همدلی، جستجوی جنبه‌های خنده دار زندگی، ادامه یادگیری و آموختن عواملی کلیدی هستند.

این موارد دقیقا همان نکاتی هستند که برانیاس مسن‌ترین زن جهان توصیه کرده است. زمان طلاست و به طور متناقضی زمان با افراد بسیار مسن‌تر است، زیرا آنان زمان بسیار بیش تری در اختیار دارند. آنان از اشتغال، فرزندآوری و فرزندپروری رها شده اند. چه زن و چه مرد مسن شاید زمانی که خیلی به مرگ نزدیک‌تر می‌شوند درک می‌کنند واقعا برای چه چیزی در زندگی ارزش قائل هستند.