آرمان امروز، گروه سیاسی: «عزت‌الله ضرغامی»، رییس پیشین سازمان صدا و سیما که حالا در کابینه دولت سیزدهم و در راس وزارتخانه تازه تاسیس شده حضور دارد یکی از چهره‌های است که برخی او را رییس جمهور آینده ایران می‌نامند. ضرغامی را عمدتا با اظهارت جنجالی می‌شناسیم که همین مورد باعث شده برخی از تحلیلگران او را در رده پوپولیست‌های نظام بدانند و حتی او را در کنار «محمود احمدی‌‎نژاد»، رییس جمهور پیشین ایران  قرار می‌دهند ولی اگر بخواهیم نوع کنش سیاسی او را بررسی کنیم می‌بینیم که تفاوت‌های بسیاری با رییس دولت‌های نهم و دهم دارد. او حتی می‌تواند رکوردهای احمدی‌نژاد را هم جابه‌جا کند. در ادامه این گزارش به این تفاوت‌ها اشاره خواهیم کرد.

وزیر گردشگری و میراث فرهنگی هفته گذشته در حاشیه‌ی جلسه ی هیات دولت با اشاره به حضور «کریستین رونالدو»، ابر ستاره ورزشی جهان، اظهاراتی را مطرح کرد که باز هم واکنش‌های زیادی به همراه داشت. او در این مورد گفت: «برخی می‌گویند رونالدو به ایران بیاید تکلیف سیم کارتش چه می‌شود؟ فکر می‌کنند ما در جیب خود سیم کارت آزاد داریم به رفقای خود می‌دهیم. چنین امکانی نداریم، فعلاً فقط به خبرنگاران چنین سیم کارتی داده‌ایم. اگر رونالدو به ایران بیاید باید سکوهای «بله» و «ایتا» را نصب کند و با خانواده و دوستان خود تماس بگیرد و به آن‌ها هم بگوید این سکوها را نصب کنند و از آن‌ها استفاده کنند. خیلی هم دلش بخواهد این کار را بکند.»

این پاسخ کنایه آمیز به سرعت با واکنش دیگر وزیر رئیسی روبرو شد و عیسی زارع پور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با انتشار پستی نوشت؛ «سکو‌های بومی، دارایی دیجیتال ملی کشور‌ها محسوب می‌شوند. ما جزء معدود کشور‌های دارنده سکو‌های با کیفیت بومی هستیم و این یک افتخار بزرگ است که مسئولین هم حتماً به آن افتخار می‌کنند. سال گذشته در سفر به کره جنوبی، وزیر ارتباطاتشان با افتخار مرا دعوت کرد که از طریق سکوی کره‌ای Kakaotalk با هم در ارتباط باشیم.»

مرد ۶۴ ساله اصولگرا، ۱۰ سال حضور پرحاشیه را در صندلی ریاست سازمان صداوسیما تجربه کرده است و شاید سنگین‌ترین سمت در رزومه او همان روز‌های حضورش در ساختمان شیشه‌ای باشد. روز‌هایی که هم بخش خبری ۲۰:۳۰ جنجال به پا می‌کرد هم مستند‌های سیاسی، چون «دیروز، امروز و فردا»، «رو به فردا» و «شناسنامه» و مهمتر از همه مناظرات ریاست جمهوری سال ۸۸. او بعد از دور شدن از جام جم تلاش زیادی کرد تا هم چهره ساخته شده از خود در صداوسیما را از ذهن مردم پاک کند هم برندی سیاسی از خود بسازد، از حضور در گعده‌های سیاسی تا فعال شدن در فضای مجازی و برپا کردن بساط صبحانه‌های سیاسی با چهره‌های مختلف اصلاح طلب.

زمانه انتخابات هم که رسید هرچند می‌گفت خبر‌های کاندیداتوری‌اش تنها یک سرگرمی شبانه برایش است، اما سرگرمی‌های شبانه تبدیل به واقعیت‌های روزانه شد و او نامش را در لیست کاندیدا‌ها به ثبت رساند، اما گیت شورای نگهبان تا به امروز به روی او باز نشده است. ضرغامی، اما به نظر می‌رسد هنوز مایوس و ناامید نیست و حتی با وجود حضور غیرمنتظره اش در دولت رئیسی به عنوان وزیر میراث و گردشگری رویایش را در نه در یک وزارتخانه بلکه در اتاق ریاست جمهوری پاستور جستجو می‌کند و تریبون وزارت را تنها فرصتی برای تبلیغ کردن و ادامه برندسازی خود می‌داند. از همین روست که اظهارات و رفتارهایش در این وزارتخانه همچنان نگاه‌ها را به سمت رویا‌های او می‌کشاند.