آرمان شرق- باید در فعالیت اقتصادی، رقابت وجود داشته باشد و اینکه مشارکت عامه آن‌قدر مهم است که اگر کاری مخل آن باشد – مثل ربا – باید ممنوع شود و اینکه ثروت‌زایی هم مهم است و از این جهت قمار و سرقت و دلالی را نامشروع می‌داند. نکته سوم هم این است که در جامعه باید اشتغال وجود داشته باشد و حکومت مطلوب آن است که برای مردم شغل ایجاد کند و اگر کسی زیر بار شغل نرود با او را تبعید کرد.

آرمان شرق- به نظر می‌رسد تغییر ساختار سیاسی از ریاستی به پارلمانی، تفاوت چندانی در مفهوم جمهوریت و دموکراتیک‌بودن نظام ایجاد نمی‌کند و در‌واقع اداره نظام بر اساس نظر جمهور مردم، یک ارزش و تفاوت در ساختار ریاستی و پارلمانی و تنها نوعی تغییر در روش است.

آرمان شرق-منتقدان نیز به نوبه خود چون الگوی منسجمی از یک اقتصاد عادلانه را در ذهن ندارند، به همان اندازه دولت سرگردان و پا در هوایند و بدون ضابطه به هر تصمیمی خواه منطبق با یک الگوی خاص باشد و خواه متضاد آن، بی‌درنگ می‌تازند. با این شرایط که تعبیرِ «جزیره سرگردانی» زنده‌یاد سیمین دانشور سزاوار آن است، چه‌بسا در آینده‌ای نزدیک، حکمرانی در کشور ما از اساس به امری محال تبدیل شود.

آرمان شرق-در صورتی که فشارهای موجود برای حذف طبقه متوسط تداوم داشته باشد، دیوار فرهنگی ریشه‌داری که طی سال‌ها میان طبقات مسلط جامعه و اقشار محروم جامعه ایجاد شده بود، فرو خواهد ریخت. در این هنگامه است که باید منتظر حوادث تلخی در جامعه باشیم که خسارات برآمده از آن متوجه همه ایرانیان خواهد شد. هنوز برای مقابله با این شرایط دیر نشده است؛ کافی است زمینه رشد مفاهیمی چون مردم‌سالاری، فعالیت‌های مدنی، اخلاق و…فراهم شود.

آرمان شرق- وقتی که از اندیشه تهی شدیم شما می‌بینید اصلاح‌طلب‌های ما دنبال شوک درمانی می‌روند، ببینید چه طنز تلخی است؛ و اصولگراهای ما سیاست‌های فسادزا و نابرابر ساز را به سیاست‌های اعتلابخش ترجیح می‌دهند، چرا این طور می‌شود؟ به خاطر اینکه سیاست زدگی و به حاشیه راندن علم همه عرصه‌های حیات جمعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

آرمان شرق- شاید این تک‌روی بابت پوست‌کلفتی و پررویی هم نبوده باشد. شاید اخلاقش بوده یا شاید حوصله‌اش را نداشته یا فکر می‌کرده دیگران توانایی فکر کردن ندارند، من نمی‌دانم. اما به هر علتی این کار را نکرده و شخصا اقدام کرده است. اینکه می‌گویم مشورت نکرده دقت کنید که من دارم درباره آن نفرات دیگر حرف می‌زنم که اصلا از اقدامِ مهندس بازرگان خبر نداشتند. او هم کار را به آدمی سپرده به نام فاتح که به‌ اندازه کافی سواد آن را نداشته است.

آرمان شرق- اصولا از “نیچه” نوشتن آسان نیست؛ چه رسد آنکه بخواهیم آثار و پروژه فرهنگی او را نقد کنیم. با این حال در این کتاب کوشیده‌ام شیفتگان نیچه در ایران بویژه آن مترجم برجسته آثار نیچه که بارها نوشته و اعلام کرده است که ما ایرانیان جهان سومی(!) از درک این فیلسوف آلمانی عاجز هستیم به او نشان دهم که از درک نیچه عاجز نیستیم.

آرمان شرق- تجربه انقلاب اسلامی نشان می‌دهد که صداوسیما در جهت بزرگ کردن بعضی شخصیت‌ها راه افراط را پیمود و بعدها برای جبران آن کشور تاوان سنگینی را پرداخت. به‌خاطر داشته باشیم، در شرایطی که جامعه توده‌وار است و نهادهای جامعه مدنی هنوز قوت نیافته‌اند، شاید توسل به شیوه‌های تبلیغ شخصی تا حدودی ناگزیر باشد اما همگام با رسمی شدن صحنه سیاست و تأسیس نهادها و رویه‌های سیاسی باید به‌تدریج سبک تبلیغ سیاسی را به سمت دفاع از این نهادها و رویه‌های رسمی سوق داد و تکیه روی شخصیت‌ها تنها در شرایط غیر‌عادی و به‌میزان کاملاً ضروری، مقرون به صحت و صرفه است.

آرمان شرق- فوکو در انقلاب ایران دو روند معکوس‌نما می‌بینید: یکی روحانیونی که به انقلاب می‌پیوندند و می‌خواهند ساختارهای سنتی جامعه اسلامی را، البته همسو با جنبش دموکراتیک، به جامعه مدنی بیاورند و از «حکومت اسلامی» سخن می‌گویند. درباره تعبیر «حکومت اسلامی» این ایراد را به فوکو می‌گیرند که شما که مخالف اصل قدرت و حکومت هستی چرا نوع دینی و عقیدتی قدرت را تأیید می‌کنی. او می‌گوید من اصلا چیزی را تأیید نمی‌کنم و به نظرم اصولا مشکل باز در مفهوم حکومت است و نه الزاما در صفت اسلامی. چون اسلام بستگی به تفسیری دارد که هر مسلمان از آن می‌کند.

آرمان شرق- تفارق جمله‌هایی هستند که نمی‌توانند در چارچوب سبکی خاص، صدای خود را به گوش برسانند. جمله‌هایی از این دست، جمله‌هایی هستند که می‌توان عنوان «قربانی» را به آن‌ها اطلاق کرد. براساس این دیدگاه، قربانی کسی است که آن دسته از قواعد موجدِ سبک موجب خاموشی‌اش می‌شوند. قربانی نمی‌تواند علایق خود را توصیف کند، چراکه چنین علایقی در محدوده‌ی آن سبک خاص به‌رسمیت شناخته نمی‌شوند. پس، تفارق را می‌توان موردی توصیف کرد که در آن کسی «از یک آسیب و نیز فقدان ابزار اثبات آن آسیب» رنج می‌برد»