کرملین بوی مرگ می دهد

کرملین بوی مرگ می دهد

آرمان امروز- رضا پورحسین: حمله و تجاوز نظامی روسیه به اوکراین در ماه های اخیر به نظر می رسد که تبعات متعددی برای این کشور داشته تا جایی که حتی سلامتی پوتین را به چالش کشانده است.
انتشار عکس هایی از پوتین با حال و هوایی خاص نشان می دهد که او در این روزها حتی از پانسمان هایی نیز استفاده می کند تا در برنامه های مختلف شرکت کند.
حضور عمومی پوتین در طول حمله به اوکراین نشان می ‌دهد که به سختی نفس می‌ کشد، خسته به نظر می ‌رسد و به سختی و با تغییر جهت راه می ‌رود. همین موضوع باعث گمانه‌ زنی‌هایی در این باره شده که او ممکن است در روز‌های پایانی قرارگیری در منصب ریاست جمهوری قرار داشته باشد.
والری سولوی، تحلیلگر سیاسی در این خصوص معتقد است که پوتین از چندین بیماری جدی از جمله سرطان، پارکینسیون و اختلال اسکیزوفرنی رنج می‌ برد.
سولوی معتقد است که سلامتی پوتین به طور چشمگیری رو به وخامت بوده است.
او معتقد است که وضعیت پزشکی پوتین بر قضاوت و تصمیم گیری او در مورد جنگ اوکراین تاثیرگذار بوده است.
از سوی دیگر روبرتو فابری، تحلیلگر ایتالیایی در این خصوص می گوید: تعدادی سرفه در خلال سخنرانی سال نو پوتین باعث شد که بار دیگر باب این موضوع که ممکن است در سال ۲۰۲۳ مجبور شود قدرت را ترک کند باز شود. موضوعی که بی شک به افشاگری های مکرر در خصوص بیماری های وی یعنی سرطان و پارکینسون مرتبط هستند. بیماری هایی که کارشناسان با اطمینان معتقدند که سرانجام مرگ به سراغش خواهد آمد.
تنها در هفته های اخیر دستکم سه بار هشدار در خصوص وضعیت سلامتی پوتین ۷۰ ساله از سوی منابع به ظاهر موثق مطرح شد. البته اینها اخباری به شمار می آیند که به سختی می توان مورد تأیید قرار داد. از قبل از آغاز جنگ در اوکراین شایعاتی در خصوص یک بیماری جدی جریان یافته بود که تا ژانویه سال گذشته قرار بود پوتین را به استعفا وادارد اما چنین چیزی اتفاق نیفتاد.
در ماه دسامبر اوضاع بدتر شد و فقط ترس از رویارویی مستقیم با مخاطبان روسی در خصوص جنگ در اوکراین باعث نشد که پوتین تصمیم گیرد گفت و گوی مطبوعاتی سنتی آخر سال را لغو کند. پزشکان نیز وی را وادار کردند مشغله های خود را محدود سازد. وی از خستگی مفرط  و سرگیجه های ناگهانی رنج می برد و حتی دچار ابرآلودگی هشیاری می شود به همه اینها تنش مداوم ناشی از جنگی که پوتین شخصا بر آن نظارت دارد نیز افزوده می شود.
این اتفاقات در حالی رخ می دهد که برخی شنیده ها نیز حاکی از این است از درون روسیه نیز تحرک هایی صورت گرفته و روند کنار زدن پوتین به شکل غیرمستقیم در دستور کار قرار گرفته است.
در این میان، همانطور که می بینیم، ناآرامی در جامعه روسیه به طور قطع افزایش خواهد یافت. این نارضایتی با ترکیبی که اغلب همزمان در اذهان روس‌ها وجود دارد از مخالفت با خود جنگ و خشم از بی‌ کفایتی رفتار پوتین و اطرافیانش در آن ترکیب می‌ شود.
اگر این روند ادامه یابد، کودتا علیه پوتین به یک احتمال واقعی تبدیل خواهد شد. این لزوما خشونت آمیز نخواهد بود و در واقع ممکن است اصلا به طور عمومی ظاهر نشود. درعوض، هیئتی از چهره ‌های تشکیلات اصلی حاکمیتی به سراغ پوتین می ‌روند و به او می ‌گویند که برای حفظ حکومت، لازم است او و چند تن دیگر از شخصیت ‌های ارشد که در شکست نظامی نقش دارند، مانند وزیر دفاع، سرگئی شویگو دست به کار نوشتن استعفا شوند. زمانی که یلتسین در سال ۱۹۹۹ قدرت را به پوتین سپرد، چیزی شبیه به این اتفاق افتاد.
مشخصا اعضای تشکیلات روسیه که دست به چنین گامی زدند، در معرض خطرات جدی قرار خواهند گرفت اگر این اقدام شکست بخورد، اگر تغییر رهبری منجر به انشعاب در نخبگان، هرج و مرج سیاسی و تضعیف شدید دولت مرکزی شود، شخصاً برای خودشان و همچنین برای تشکیلات روسیه و خود روسیه خطرناک خواهد بود.
بنابراین آنها به احتمال زیاد نیاز به اطمینان دارند که اگر پوتین بتواند برکنار شود، غرب آماده است تا به جانشین او توافقی را پیشنهاد دهد که به دولت جدید مسکو اجازه دهد تا حدی موفقیت روسیه را ادعا کند. در غیر این صورت، حکومت جدید، با حکومت بر یک دولت و ارتش ضعیف شده و در مواجهه با آن چه که روس ها به عنوان خواسته های غرب برای تسلیم بی قید و شرط تلقی می کنند، بار فاجعه بار دموکراسی آلمانی وایمار پس از جنگ جهانی اول را به دوش می گیرد که برای همیشه به عنوان نماد تسلیم و تحقیر ملی شناخته می ‌شود.
باید توجه داشت که کم تر کسی تصور می کرد زمانی که ارتش روسیه به پشت دروازه های پایتخت اوکراین رسیده بود، در کمتر از چند ماه به قسمت شرقی خرسون عقب نشینی کند و عملا جز مناطق روس زبان اوکراین، بر مناطق دیگر تسلط نداشته باشد. دقیقا عجیب ترین قسمت این عقب نشینی، خروج از غرب و مرکز خرسون بدون درگیری و فشار بود. گویا پوتین شخصا این تصمیم را در میانه تمامی شک و وهم های اطراف خود گرفته است. طبق گزارش های واصله بسیاری از نزدیک ترین افراد ولادیمیر پوتین، رئیس ‌جمهوری روسیه به سوظن‌های او دامن می ‌زدند و نارضایتی‌ هایش علیه غرب را تشدید می‌ کردند.
یکی از معتمدان سابق پوتین عنوان کرد که این افراد نزدیک، حس و حال  ولادیمیر پوتین را می ‌خواندند و سپس شروع به انجام کارهایی از این قبیل می ‌کردند. پوتین، حمله به اوکراین را طوری مخفیانه تنظیم کرد که حتی دیمیتری پسکوف، سخنگوی خودش هم در مصاحبه‌ ای اذعان کرد که درست روز شروع حمله از آن  مطلع شده بود. آنتون واینو، رئیس دفتر پوتین و الکسی گروموف، مشاور قدرتمند پوتین در حوزه رسانه نیز گفتند که از قبل نسبت به چنین حمله ‌ای مطلع نبودند.
اظهاراتی که نشان می دهد تا چه میزان بی اعتمادی در کرملین موج می زند و پوتین  از کودتای نرم علیه خود هراس دارد. کودتایی که به نظر می رسد با تحریک او برای حمله به اوکراین کلید خورده است.
از سوی دیگر تماس‌های تلفنی با بیمارستان‌ های روسیه، اطلاعات مهمی درخصوص عدم آمادگی سربازان این کشور نمایان کرد.
سربازان زخمی روسیه توصیف کردند که چگونه با آذوقه ‌ای اندک، آموزش‌ های ناچیز، گلوله و یا تجهیزات ناکافی به جنگ فرستاده شدند، از جمله این موارد می ‌توان به نقشه‌ ای از دهه ۱۹۶۰ و کاغذ پرینت ‌شده ‌ای از ویکی‌ پدیا درخصوص نحوه کار با تفنگ  تک ‌تیرانداز اشاره کرد.
طی مصاحبه ‌ای، یکی از سربازان یادآور شد که درست قبل از رفتن به جنگ به او گفته شده که چگونه از تفنگ خود استفاده کند. همچنین سرباز دیگری به این موضوع اشاره کرد که سرپرستش روز قبل شروع جنگ به او گفته بود که  فردا به جنگ اوکراین خواهید رفت. تمامی این اتفاقات مشخصا خبر از کودتای نرمی می دهد که علیه پوتین شکل گرفته و حالا او در آن گرفتار شده است.