سلامت و رویای محوریت توسعه پایدار

سلامت و رویای محوریت توسعه پایدار

هوشمند سفیدی
“سلامت” به اقلیم، آسودگی است (حکیم نظامی).
این روزها شاهد برگزاری “هفته سلامت” در کشور هستیم و این، بهانه مناسبی است تا بر اهمیت و نقش سلامت تأکید شود، اگر تعریف “سلامت” را از نظر سازمان جهانی بهداشت مورد توجه قرار دهیم، می تواند آغاز خوبی برای این تأکید باشد، گرچه گفته حکیم نظامی مبنی بر اینکه سلامت عامل آسودگی یک سرزمین و اقلیم است، موید این نکته است.
سازمان جهانی بهداشت، سلامت را این گونه تعریف می کند: “برخورداری از آسایش کامل جسمی، روانی و اجتماعی و نه فقط نداشتن بیماری و نقص عضو”.

همانطور که می بینیم ابعاد سلامت بسیار گسترده است و توجه به آن و اهتمام در تحقق حداکثری اهداف آن، می تواند جامعه را در رسیدن به یک توسعه پایدار یاری رساند، دقیقاً به همین دلیل در سال ۱۳۸۲ “سلامت؛ محور توسعه پایدار” به عنوان شعار “هفته سلامت” انتخاب شد و تلاش شد تا این شعار به یک معرفت عمومی تبدیل شود.
امروزه شاهدیم که جامعه ما به دلایل مختلف از ضعف و میزان پایین سلامت روانی واجتماعی رنج می برد؛ منشأ و دلیل این، بیماری جسمی نیست! بلکه این وضعیت، نماد ضعف در سیاست های اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاسی و فرهنگی است، اگر این گزاره را بپذیریم، آنگاه چگونه می توان به سلامت جامعه کمک کرد، بی آنکه ملاحظات سلامت در سیاستگذاری های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ملحوظ شود. راستی، چگونه می توان به این آرمان دست یافت، به نظر می رسد این اتفاق زمانی می افتد که نظام سلامت کشور، تلاشی در خور و مضاعف برای تبیین اهمیت و جایگاه سلامت در توسعه پایدار انجام دهد، به گونه ای که برای همه، و در همه جا این مفهوم، ملموس باشد. واقعیت امر این است که ما وقتی در تبیین اهمیت سلامت جسمانی نیز عاجز بوده ایم و نتوانسه ایم آنچنان که باید و شاید اهمیت اینقضیه را روش سازیم و دلیل اصلی آن هم، عدم تأمین بودجه آن و سرانه سلامت مورد نیاز است، امروز که در “هفته سلامت” به سر می بریم، باید هم جا و هر لحظه در تبیین این مفهوم تلاش کنیم و اصرار ورزیم. شاید یکی از ابزارهای تحقق این آرمان، شکل‌گیری “شورایعالی سلامت کشور” به ریاست عالیترین مقام اجرایی کشور باشد و این که تنها وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نمی تواند عامل تحقق آرمان مذکور باشد و باید کل نظام در این راستا جهت گیری کند و بکوشد، مشروط بر اینکه وزارتخانه مذکور نیز، اهتمام بیش از پیش را در این راه داشته باشد، آن گاه ما می توانیم آرمان یاد شده را تحقق بخشیم و از تبدیل شدن آن به رویا جلوگیری کنیم.