آرتوروز بیشترین سهم دردهای مزمن ایرانیان در گزارش «آرمان امروز»‌ 

آرمان امروز: «۱۰ تا ۳۰ درصد افراد در کشور به درد مزمن مبتلا هستند» آماری ترسناک که نمی‌توان همه آن را به بیماری‌های سخت یا صعب العلاج ارتباط داد. گاهی یک دندان درد چند هفته‌ای که فرد به دلیل نداشتن هزینه‌ دندانپزشکی، به پزشک مراجعه نمی‌کند، به این درد مزمن می‌افزاید. دردی اقتصادی که به عنصر علمی درد چیره می‌شود. اما در شرایطی ۳۰ درصد مردم در ایران مبتلا به درد هستند، که عوامل بسیاری در این امر دخیل است. از صعب العلاج بودن بیماری، تا مشکلات اقتصادی و نبود دارو که در بروز درد سهم عمده‌ای دارند.  طبقه‌بندی بین‌المللی آمار بیماری‌ها، طبقه‌بندی هفت دسته‌ای را برای درد مزمن شامل می‌شود: «درد اولیه مزمن، درد مزمن سرطانی، درد مزمن پس از سانحه یا عمل، درد مزمن نوروپاتیک، سردرد مزمن و درد دهان و صورت، درد مزمن احشایی و درد مزمن اسکلتی – عضلانی.»

افزایش بروز دردهای مزمن

به گفته کارشناسان، دردهای مزمن معمولاً به علت آسیب اولیه، مانند رگ به رگ شدن کمر یا کشیدگی عضلات به وجود می‌آید. اعتقاد بر این است که درد مزمن پس از آسیب به عصب گسترش پیدا می کند. آسیب عصبی باعث شدیدتر و طولانی‌تر شدن درد خواهد شد. در این موارد، درمان آسیب‌ها ممکن است درد مزمن را برطرف نکند. در برخی موارد نیز بدون آسیب قبلی بروز می‌کند. علل دقیق درد مزمن بدون آسیب تاکنون به درستی شناخته نشده است. چهار سال قبل (۱۳۹۸) دبیر انجمن طب فیزیکی و توانبخشی ایران گفت: «با وجود پیشرفت‌ها در ارائه روش‌های کاهش درد، هنوز حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد مردم دچار درجاتی از درد مزمن هستند که این آمار با توجه به افزایش امید به زندگی و جمعیت سالمند در کشور در حال افزایش است.» اما چند روز پیش ابوالفضل باقری فرد، معاون آموزشی وزارت بهداشت گفت: «۱۰ تا ۳۰ درصد افراد در کشور به درد مزمن مبتلا هستند.»

هشدار!

با این حال دکتر ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصصان داخلی در ایران اما این آمار را کمی اغراق آمیز می داند و می‌گوید: بعید است که جمعیت آماری ۳۰ درصدی (حدود ۲۵ میلیون نفر)‌ به بیماری های مزمن دچار باشند. چرا که اصولا سالمندان یک جامعه به دردهای مزمن دچار می‌شوند. اگر اینچنین باشد با توجه به اینکه حدود ۱۰ درصد از افراد جامعه ما را سالمندان تشکیل می‌دهند، به نظر نمی رسد آمار افرادی که دردهای مزمن دارند بیش از ۱۰ درصد باشد. اصولا دردهای مزمن به دردهایی گفته می‌شود که کمتر می‌توان با دارو آنها را درمان کرد. دردهایی مانند آرتوروز، ستون فقرات، تورم مفاصل و….. در واقع درمان این دردها طولانی مدت است و به سادگی انجام نمی شود. ضمن آنکه این درمان‌ها علاوه بر دارو به فیزیوتراپی و درمان های کمک پزشکی نیز نیازمند است.  این پزشک متخصص با ذکر اینکه در تمامی کشورهای جهان با توجه به اهمیت دردهای مزمن در سالمندان، نقاطی و مراکزی برای درمان و نگهداری اصولی از آنها وجود دارد گفت: دردهای مزمن معمولا بین ۵۰-۶۰ سالگی ایجاد می شود ولی این به معنای آن نیست که در سایر سنین، شهروندان به چنین دردهایی مبتلا نشوند. ولی کلا بیش از ۸۰ تا ۹۰ درصد افرادی که مبتلا به دردهای مزمن می شوند را سالمندان تشکیل می دهند.

خسرونیا مشکلات اقتصادی را از جمله مهمترین چالش های سیکل درمانی بیمارانی با دردهای مزمن عنوان کرده و گفت: واقعیت این است که هزینه های بالای درمان و ویزیت ها و داروها باعث شده تا بسیاری از هموطنانی که به دردهای مزمن مبتلا هستند، از آنجاییکه توان پرداخت این هزینه های کمرشکن را ندارند، اکثر از خیر مراجعه به پزشک بگذرند و به درمان های سنتی و خانگی روی آورند که تسکینی در کاهش درد نداشته باشد. ضمن آنکه در جامعه امروزی ما بسیاری از سالمندان را به خانه سالمندان می فرستند که آنجا نیز مسلما چندان توجهی به درمان دردهای مزمن بیماران نمی شود.

اما مهمترین دردهای مزمن دردهای ناشی از کدام بیماری ها هستند؟ سوالی که خسرونیا در پاسخ به آن گفت: براساس بررسی های انجام شده، «آرتوروز» بیشترین سهم را در بین دردهای مزمن ایرانیان دارد.  اینها همه هشدارهایی است که متاسفانه کسی به انها اهمیتی نمی دهد. اینکه جامعه ما در حال حرکت به سمت پیری است و اگر با همین دست فرمان جلو برویم باید طی ۱۰ سال آینده منتظر باشیم که درصد سالمندانمان به ۲۰ تا ۲۵ درصد برسد. اگر چنین شود تازه کشور با چالشی جدی در مورد دردهای مزمن روبرو خواهد شد که شاید چاره اندیشی برای آن هزینه زیادی برای کشور داشته باشد یا حتی غیرممکن باشد!.