ناصر ایمانی

آرمان امروز : اگر به فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری که در مورد پرهیز از اختلاف آفرینی توجه کنیم به خوبی متوجه می‌شویم که ایشان به چهار سال آینده مجلس نگاه می‌کنند که اگر قرار باشد که منتخبین مجلس در حال و هوای قبل از انتخابات باشند، این مجلس چه جایگاهی به عنوان بزرگ‌ترین نهاد قانونی کشور چالش‌هایی خواهد داشت. معمولاً مواضع تند از سوی برخی کاندیداها اگرچه مورد پسند نیست و برخی اوقات، آلوده به اتهام‌زنی و سیاه‌نمایی می‌شود اما به هر حال تا قبل از برگزاری انتخابات، قابل تحمل است؛ اما اگر قرار باشد بعد از برگزاری انتخابات هم افرادی که موفق به کسب رأی شده‌اند، بخواهند تفرقه‌انگیزی کنند، آسیب جدی به نهاد مردمی مجلس و افکار عمومی وارد خواهد شد. تجربه ادوار گذشته به خوبی نشان‌گر این است که برخی افراد، رشد سیاسی خود در جامعه و حتی رأی مردم را با اتخاذ مواضع سلبی، به دست می‌آورند و شخصیت‌شان با این دست مسائل شکل گرفته است؛ آن‌ها مواضع آوانگارد و تندی دارند و این کار را ادامه می‌دهند. این موضوع از جانب نماینده مردم، غیر قابل قبول است و همچنین می‌تواند در بین جامعه تاثیرات منفی داشته باشد.

دراینجا مجدد به فرمایشات مقام معظم رهبری در زمینه پرهیز از اختلاف‌افکنی اشاره می‌کنیم که اگر توجه کنیم تازگی ندارد و همیشه مورد تاکید ایشان بوده است. اگر افراد بخواهند متنبه شوند، از مواضع رهبر انقلاب طی سالیان گذشته مطلع هستند و باید با تنظیم رفتار خود با فرمایشات ایشان، از اختلاف پرهیز کنند.

هرگونه دوقطبی سازی در اجتماع واقعیت قطعی ندارد و به شدت به وحدت عمومی ملی آسیب می‌رساند. این موضوع دوقطبی‌سازی در فضایی مانند مجلس می‌تواند چالش‌هایی را برای کشور و جامعه به‌همراه داشته باشد. دوقطبی سازی کار غلطی است در هیچ کشوری اندیشمندان و یا دولتمردان آن تشویق به دوقطبی سازی و ایجاد حاشیه نمی‌کنند. در بسیاری از کشورهای دنیا به لحاظ نژادی، فرهنگی و اجتماعی اقوام بسیار مختلفی زندگی می‌کنند اما هرگز به دوقطبی سازی روی نمی‌آورند؛ به عنوان مثال در ایالات متحده آمریکا پس از چندین قرن مشکل نژادی، قومیتی و اقلیت‌های مختلف وجود دارد اما هرگز به گونه‌ای تشویق و یا ترویج نمی‌شود که وحدت عمومی در این کشور آسیب ببیند. مسوولان باید توجه کنند که همه ملت را پدیده واحد بدانند و از هرگونه دوقطبی سازی در سخنان، عملکرد و دستورالعمل‌هایشان بپرهیزند. ما یک ملت با یک فرهنگ واحد تحت عنوان فرهنگ عمومی ایرانی – اسلامی هستیم هرچند اختلاف نظرهایی همانند ملت‌های دیگر کشورها وجود دارد اما هرگز به این معنا نیست که در کشورمان دو ملت، دو فرهنگ و یا دو سیاست وجود دارد.

درهر دوره ما ۴ یا ۵ لیست گردن کلفت از اصول گرایان می دیدیم، اگر چه این دوره برخی اعتدالیون لیست هم دادند ولی اصلا باعث اتحاد اینها نشد. الان مشکل اصولگرایان مشکل قدرت است، آنها احساس می کنند که در قدرت هستند و در قدرت هم خواهند ماند، بنابراین انشقاق حاصل می شود چون احساس می کنند در قدرت ماندنی هستند.

اگر همه این لیست های اصولگرا را جمع بزنیم (اگر مشترکات را کنار بگذاریم) شاید بیش از ۷۰ تا ۸۰ نفر کاندید داشتند. تعداد و انشقاق شان خیلی زیاد بود و حملات شان به یکدیگر بدون رودروایسی و اینکه توجه کنند این هم از همان جناح است بود. این یک درد مزمن است که اصولگرایان دارند .