وضعیت ایران

آرمان شرق-گروه سیاست : اکونومیست مدعی شده است ایران با ۱.۹۶ امتیاز از ۱۰ امتیاز ممکن در گروه کشورهای کمتر دموکراتیک جهان قرار گرفته و ایالات متحده تنها در رتبه ۳۱ در رتبه بندی شاخص دموکراسی ۲۰۲۲ قرار دارد و از ۳۰ کشور عقب افتاده است.

گزارش دموکراسی در سال ۲۰۲۲ / افت دموکراسی آمریکا/ وضعیت ایران

طبق گزارش سال ۲۰۲۲، تنها ۸ درصد از جمعیت زمین در یک به اصطلاح “دموکراسی کامل” زندگی می کنند!

بیش از یک سوم جمعیت زمین تحت حکومت استبدادی زندگی می کنند

ایالات متحده تنها در رتبه ۳۱ در رتبه بندی شاخص دموکراسی ۲۰۲۲ قرار دارد

بخش تحقیقاتی اکونومیست، یک مطالعه شاخص دموکراسی ۲۰۲۲ را منتشر کرد. شاخص دموکراسی ۲۰۲۲ طبقه بندی سالانه ۱۶۷ کشور جهان است که توسط واحد اطلاعات اکونومیست بر اساس سطح توسعه دموکراسی تهیه می شود. هنگام تنظیم این شاخص، ۶۰ شاخص در نظر گرفته شده است که در ۵ دسته بندی قرار می گیرند: انتخابات و کثرت گرایی، آزادی های مدنی، فعالیت دولت، مشارکت سیاسی مردم و فرهنگ سیاسی. این شاخص برای اولین بار در سال ۲۰۰۷ تدوین شد و از سال ۲۰۱۰ به سالانه تبدیل شد.

طبق گزارش سال ۲۰۲۲، تنها ۸ درصد از جمعیت زمین در یک به اصطلاح “دموکراسی کامل” زندگی می کنند، یعنی در کشورهایی با شاخص دموکراسی ۸ یا بیشتر.

فهرست کشورهای دارای «دموکراسی کامل» تنها شامل ۲۴ کشور است. بهترین رقم در نروژ ۹.۸۱ است. کشورهای دارای “دموکراسی کامل” بر اساس رتبه بندی نروژ – ۹.۸۱ نیوزلند – ۹.۶۱ ایسلند – ۹.۵۲ سوئد – ۹.۳۹ فنلاند – ۹.۲۹ دانمارک – ۹.۲۸ سوئیس – ۹.۱۴ ایرلند – ۹.۱۳ هلند – ۹.۰۰ تایوان – ۸.۹۹ اروگوئه – ۸.۹۱ کانادا – ۸.۸۸ لوکزامبورگ – ۸.۸۱ آلمان – ۸.۸۰ استرالیا – ۸.۷۱ ژاپن – ۸.۳۳ کاستاریکا – ۸.۲۹ بریتانیای کبیر – ۸.۲۸ شیلی – ۸.۲۲ اتریش – ۸.۲۰ موریس ۸،۱۴ فرانسه – ۸.۰۷ اسپانیا – ۸.۰۷ کره جنوبی – ۸.۰۳ دیدن کشورهایی مانند اروگوئه، کاستاریکا و شیلی در این فهرست کمی عجیب است که در گذشته توتالیتر بودند و مثلاً ایالات متحده را نبینید. بنابراین، ایالات متحده تنها در رتبه ۳۱ در رتبه بندی شاخص دموکراسی ۲۰۲۲ قرار دارد که علاوه بر کشورهای ذکر شده، از جمهوری چک، یونان، استونی، پرتغال و اسرائیل پایین تر است. از سوی دیگر، این واقعیت که کشورهایی که زمانی تحت حکومت نظامیان قرار داشتند، توانستند به دموکراسی واقعی دست یابند، واقعاً الهام‌بخش است.

کشورهای کمتر دموکراتیک در جهان، بر اساس رتبه بندی روسیه – ۲.۲۸ ونزوئلا – ۲.۲۳ بوروندی – ۲.۱۳ ازبکستان – ۲.۱۲ عربستان سعودی – ۲.۰۸ لیبی – ۲.۰۶ اریتره – ۲.۰۳ بلاروس – ۱.۹۹ ایران – ۱.۹۶ یمن – ۱.۹۵ چین – ۱.۹۴ تاجیکستان – ۱.۹۴ گینه استوایی – ۱.۹۲ لائوس – ۱.۷۷ چاد – ۱.۶۷ ترکمنستان – ۱.۶۶ جمهوری دموکراتیک کنگو – ۱.۴۸ سوریه – ۱.۴۳ جمهوری آفریقای مرکزی – ۱.۳۵ کره شمالی – ۱.۰۸ میانمار – ۰.۷۴ افغانستان

بر اساس آخرین گزارش مؤسسه V-Dem در دانشگاه گوتنبرگ سوئد، سطح دموکراسی که شهروندان متوسط جهانی در سال ۲۰۲۱ از آن برخوردار هستند به سطح سال ۱۹۸۹ کاهش یافته است، و دستاوردهای دموکراتیک دوره پس از جنگ سرد به سرعت در حال کاهش است. چند سال گذشته این گزارش با عنوان «گزارش دموکراسی ۲۰۲۲: خودکامگی در حال تغییر ماهیت؟» است. Varieties of Democracy (V-Dem) بزرگترین مجموعه داده جهانی در مورد دموکراسی را با بیش از ۳۰ میلیون نقطه داده برای ۲۰۲ کشور از سال ۱۷۸۹ تا ۲۰۲۱ تولید می کند. پیش از این، گزارش وضعیت جهانی دموکراسی در سال ۲۰۲۱ توسط موسسه بین المللی دموکراسی و کمک به انتخابات (International-IDEA) منتشر شده بود. چه پارامترهایی برای ارزیابی وضعیت یک دموکراسی استفاده شد؟ این گزارش کشورها را بر اساس امتیاز آنها در شاخص لیبرال دموکرات (LDI) به چهار نوع رژیم طبقه بندی می کند: لیبرال دموکراسی، دموکراسی انتخاباتی، خودکامگی انتخاباتی، و خودکامگی بسته. LDI هر دو جنبه لیبرال (حقوق فردی و اقلیت) و انتخاباتی (انتخابات آزاد و منصفانه) یک دموکراسی را بر اساس ۷۱ شاخص که شاخص اجزای لیبرال (LCI) و شاخص دموکراسی انتخاباتی (EDI) را تشکیل می‌دهند، نشان می‌دهد. LCI جنبه هایی مانند حفاظت از آزادی های فردی و محدودیت های قانونی بر قوه مجریه را اندازه گیری می کند، در حالی که EDI شاخص هایی را در نظر می گیرد که تضمین کننده انتخابات آزاد و منصفانه مانند آزادی بیان و آزادی انجمن است. علاوه بر این، LDI از شاخص مؤلفه برابری طلب (تا چه اندازه گروه های اجتماعی مختلف برابر هستند)، شاخص مؤلفه مشارکتی (سلامت گروه های شهروندی، سازمان های جامعه مدنی) و شاخص مؤلفه مشورتی (این که آیا تصمیمات سیاسی از طریق استدلال عمومی گرفته می شود یا نه» استفاده می کند. در مورد خیر عمومی یا از طریق درخواست های عاطفی، دلبستگی های همبستگی، اجبار). یافته های اصلی گزارش چیست؟ عملکرد برتر: سوئد در صدر شاخص LDI قرار دارد، سایر کشورهای اسکاندیناوی مانند دانمارک و نروژ به همراه کاستاریکا و نیوزلند پنج رتبه اول در رتبه بندی لیبرال دموکراسی را تشکیل می دهند. عملکرد هند: هند بخشی از روند جهانی گسترده تر یک حزب سیاسی ضد کثرت است که باعث خودکامگی یک کشور می شود. این کشور در LDI در رتبه ۹۳ قرار گرفت، هند که در “۵۰٪ پایین” کشورها قرار دارد؛ در شاخص دموکراسی انتخاباتی به ۱۰۰ رسیده است و در شاخص مؤلفه مشورتی در ۱۰۲ کاهش یافته است. در جنوب آسیا، هند در رتبه بندی LDI زیر سریلانکا (۸۸)، نپال (۷۱) و بوتان (۶۵) و بالاتر از پاکستان (۱۱۷) قرار دارد. گسترش خودکامگی: خودکامگی به سرعت در حال گسترش است و رکورد ۳۳ کشور خودکامه در حال گسترش است. در سال ۲۰۲۱ که نشان دهنده وقفه شدید از میانگین ۱.۲ کودتا در سال بود، شاهد رکورد ۶ کودتا بود که منجر به ۴ حکومت خودکامه جدید شد: چاد، گینه، مالی و میانمار. در حالی که تعداد لیبرال دموکراسی ها در سال ۲۰۱۲ به ۴۲ رسید، تعداد آنها به پایین ترین سطح خود در بیش از ۲۵ سال گذشته کاهش یافته است، تنها ۳۴ کشور و ۱۳ درصد از جمعیت جهان در لیبرال دموکراسی ها زندگی می کنند. استبداد بسته یا دیکتاتوری از ۲۵ به ۳۰ بین سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ افزایش یافت. خودکامگی انتخاباتی رایج ترین نوع رژیم: جهان امروز دارای ۸۹ دموکراسی و ۹۰ حکومت استبدادی است، استبداد انتخاباتی رایج ترین نوع رژیم است که ۶۰ کشور و ۴۴ درصد از جمعیت جهان یا ۳.۴ میلیارد نفر را شامل می شود. دموکراسی های انتخاباتی دومین رژیم رایج بودند که ۵۵ کشور و ۱۶ درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دادند. PYQ کدام یک از عوامل زیر بهترین حفاظت از آزادی در یک لیبرال دموکراسی را تشکیل می دهد؟ الف) قوه قضاییه متعهد ب) تمرکز قوا ج) دولت منتخب د) تفکیک قوا پاسخ: (د) این گزارش در مورد ماهیت در حال تغییر خودکامگی چه می گوید؟ یکی از بزرگ‌ترین محرک‌های خودکامگی «قطب‌بندی سمی» است. قطبی شدن به عنوان پدیده ای تعریف شده است که احترام به استدلال های متقابل و جنبه های مرتبط با مؤلفه مشورتی دموکراسی را از بین می برد. این یک روند غالب در ۴۰ کشور است، در مقابل ۵ کشوری که در سال ۲۰۱۱ قطبی شدن فزاینده را نشان دادند. سطوح سمی قطبی شدن به پیروزی های انتخاباتی رهبران ضد کثرت گرا و توانمندسازی برنامه های خودکامه آنها کمک می کند. این گزارش با اشاره به اینکه «قطبی‌سازی و خودکامگی متقابلاً تقویت می‌شوند»، بیان می‌کند که «اقدامات قطبی‌سازی جامعه، دوقطبی‌سازی سیاسی، و استفاده احزاب سیاسی از سخنان نفرت‌انگیز به طور سیستماتیک با هم تا سطوح شدید افزایش می‌یابد».