حواست کجاست مرد؟
دنیای اقتصاد : در سیستم ۳ امتیازی مسابقات فوتبال، همین‌طوری هم مساوی تفاوت چندانی با شکست ندارد، چرا که شما یک امتیاز می‌گیری و ۲ امتیاز از دست می‌دهی. با این حال سر و شکل برخی مساوی‌ها طوری است که از صد فرسخی بوی باخت می‌دهند.

به جرات می‌توان گفت سه مساوی پی‌درپی اخیر پرسپولیس در همین دسته می‌گنجد. سرخ‌پوشان ابتدا در انزلی برابر ملوان با نتیجه مساوی بدون گل متوقف شدند. ملوان امسال تیم بسیار خوب و قابل احترامی بوده و این مساوی در خانه حریف شاید نتیجه چندان بدی به حساب نیاید، اما نکته اینجاست که پرسپولیس در انزلی یکی از بدترین نمایش‌های ۲۰ سال اخیرش را ارائه داد و شاید فقط یک موقعیت گل به ثبت رساند. در ادامه سرخ‌پوشان در ورزشگاه آزادی برابر تیم بحران‌زده نفت آبادان ۲-۲ مساوی کردند، آن هم در حالی که تیم حریف یک نیمه کامل ۱۰ نفره بود. آخرش هم نوبت مساوی با نتیجه ۱-۱ در برابر استقلال تاجیکستان رسید؛ در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا و در مسابقه‌ای که کسب پیروزی می‌توانست خیال تیم را تا حد زیادی از بابت صعود راحت کند. حالا اما کار پرسپولیس در آسیا رسما به اما و اگر کشیده است.

پرسپولیس سه مساوی بد داشته که در دو تای آخر پیروزی را با تدابیر نامناسب تاکتیکی از دست داده است. این مساله حتما می‌تواند دلایل فنی هم داشته باشد؛ از مصدومیت برخی ستارگان کلیدی تا عادت کردن تیم به شلختگی و آسان‌گیری، مخصوصا در فاز دفاعی. با این حال به نظر می‌رسد سایه بلند حواشی شخص سرمربی تیم هم روی نتایج این هفته‌های پرسپولیس سنگینی می‌کند. حقیقت آن است که ذهن یحیی گل‌محمدی در طول این هفته‌ها از چیزهایی غیر از فوتبال پر بوده است. او در بخشی از این مدت درگیر اختلاف با مدیریت باشگاه بوده و نهایتا هم داستان را به شکل «پایان باز» رها کرده. آخرین جملاتی که در این مورد از گل‌محمدی شنیدیم این بود که او گفته با باشگاه قرارداد ندارد و همین‌طوری کار می‌کند؛ یک ادعای واهی که منطق قانونی ندارد و فقط عمق اختلاف او با باشگاه را نشان می‌دهد. بعد هم ماجرای درگیری لفظی یحیی با جواد نکونام به وجود آمد که به هر دو مربی صدمه زد؛ استقلال برابر شمس‌آذر قزوین نمایش بسیار بدی داشت و خوش‌شانس بود که یک مساوی گرفت. پرسپولیس هم مقابل نفت آبادان و استقلال تاجیکستان همین شرایط را داشت.

فوتبال حرفه‌ای بسیار سخت و سنگین است و شما نمی‌توانی با تمرکز ناقص در آن موفق شوی. مخصوصا وظیفه سرمربی تیم این است که شش‌دانگ تمرکز بازیکنانش را معطوف به دقیقه دقیقه مسابقات نگه دارد. حالا اگر ذهن خود مربی درگیر صد جای بی‌ربط دیگر باشد و همزمان چند جبهه درگیری با مدیرعامل خودی و سرمربی حریف بگشاید، طبیعی است که کار سخت خواهد شد و بازیکنانش هم اجازه می‌یابند به مسائل حاشیه‌ای بیندیشند. بعد از مسابقه با نفت آبادان، چند بازیکن پرسپولیس در میکس‌زون در حمایت از سرمربی خود علیه رقیب سنتی حرف زدند و روشن بود که نه در آن بازی و نه در مسابقه بعدی تمرکز کافی نداشتند. شما به عنوان مربی و بازیکن با دریافتی چشمگیر موظف هستید فقط به فوتبال فکر کنید و مختصر دلخوشی مردم در این شرایط سخت اقتصادی را نگه دارید. کاش این تکلیف را جدی بگیرید.