تاریخ انتشار : چهارشنبه 11 مهر 1397 - 20:50
کد خبر : 42339

آقای ولایتی با توجه به جایگاه‌هایش نباید آن حرف ها را می‌زد/با حرف زدن چیزی درست نمی‌شود باید در عمل و رفتار مردم ببینند/ما با یمن قابل مقایسه نیستیم

آقای ولایتی با توجه به جایگاه‌هایش نباید آن حرف ها را می‌زد/با حرف زدن چیزی درست نمی‌شود باید در عمل و رفتار مردم ببینند/ما با یمن قابل مقایسه نیستیم

آرمان شرق-جواد مرشدی:اوایل هفته بود که علی اکبر ولایتی به مقاومت مردم یمن در برابر زورگویی‌های عربستان و متحدانش اشاره کرده و گفته بود:« از یمنی‌ها یاد بگیریم که چگونه در برابر تهدید و تحریم مقاومت می‌کنند. به جای لباس لنگ می‌بندد و اسلحه به دست دارند و چند تکه نان خشک دستشان است با

آرمان شرق-جواد مرشدی:اوایل هفته بود که علی اکبر ولایتی به مقاومت مردم یمن در برابر زورگویی‌های عربستان و متحدانش اشاره کرده و گفته بود:« از یمنی‌ها یاد بگیریم که چگونه در برابر تهدید و تحریم مقاومت می‌کنند. به جای لباس لنگ می‌بندد و اسلحه به دست دارند و چند تکه نان خشک دستشان است با پای پیاده و سعودی‌ها از دست این‌ها عاجز شدند.» ولایتی البته خواسته که با این مثال ایرانیان را تهییج به مقاومت در برابر دشمنان کند و به تمجید از مبارزان یمنی بپردازد اما شاید علی اکبر ولایتی فراموش کرده که ایران و یمن از ابعاد مختلف ژئو استراتژیک تا سپهرهای اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسی تفاوت فراوانی با یمن دارد،از سوی دیگر حرف در مردم اثر گذار نیست و این عمل است که می تواند مردم را رهرو کند ،آیا کسی با موقعیت ولایتی می تواند مردم را به ساده زیستی ترغیب کند و این سخنان کارگر افتد؟.آرمان شرق در گفت و گویی با دکتر مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران به بررسی تاثیر این سخن در جامعه پرداخته که در پی می آید.

در شرایط اقتصادی موجود مردم مشکل دارند و باید از خیلی خواسته های خود بگذرند تا کشور از این بحران عبور کند.اینکه یک مقام مسئول بیاید و بگوید مثل مردم یمن باشیم و اینها عقلانی است و آیا کمکی به حس همزات پنداری می کند؟

مثل اینکه ما درکشوری مثل مکزیک و یا جای دیگری مثل بنگلادش بگوییم مردم آنجا بدبخت هستند و روزی یک دلار می گیرند،شما با این ۱۰ دلار زندگی کنید.بله مردم اینکار را می کنند اما در صورتی که بقیه هم ۱۰ دلار داشته باشند.ما وقتی که می خواهیم انتقاد و یا راهنمایی کنیم، نمیتوانم بگوییم اینکار را بکنید و نکنید و مردم دیگر را ببینید چه خبر است.فکر کنیم درایران مردم تهران آب ندارند، بعد بیاییم بگوییم کم مصرف کنید، زابل آب ندارد،زابل به تهران ربطی ندارد،بروید آب زابل را درست کنید.کسانی که می آیند نصیحت می کنند باید ببینیم خودشان در چه سطحی زندگی می کنند،آقای ولایتی که چنین حرفی زده خودش چند ده پست در این مملکت دارد.ایشان در جاهای مختلف فعالیت دارد،ایشان چطور می تواند بیاید به من بگوید با کمتر زندگی کن،اصلا این حرف خوبی نبود که ایشان با توجه به جایگاه هایش گفت. بعد هم ایشان خودش برود به آنها نگاه کند و اگر فرضا در یک خانه ۲۰۰ متری زندگی می کند برود در یک خانه ۴۰ متری زندگی کند،چرا نمی رود.

اصلا سوال من هم همین بود،کسی که توصیه به ساده زیستی می کند، نباید چند شغله باشد به نظر شما توصیه توسط چنین فردی نتیجه معکوس نمی دهد؟

کلی از مردم واکنش های کنایه آمیز و انتقادی داشتند،مردم از بس که این صحبت ها را از برخی افراد شنیده اند، مثلا کسی که سه تا ماشین دارد، می گوید ماشین سوار نشو،این مصداق همان مثال خرما و پیغمبر است که فردی گفت پسرم زیاد خرما می خورد،پیغمبر فرمودند برو فردا بیا فردا که آمد گفت چرا دیروز نگفتی فرمودند چون من دیروز خرما خورده بودم و چگونه به او بگویم خرما کم بخور.زمانی حرف ما بر یکی اثر میکند که خودم هم آنطور زندگی کنم و الگو بشوم.شاگرد موقعی حرف معلم را گوش می کند که رفتار و کردار معلم درست باشد و اگر اینطور نباشد، شاگرد می گوید معلم هم مثل بقیه حرف می زند.اینکه اگر ایشان نصیحت می کند باید قبل از اینکه اینکار را کند با رفتار و عمل آدم ها را عوض کند،با گفتن هیچ چیزی درست نمی شود،من اگر آن طور زندگی و رفتار کنم خود به خود ۱۰ نفر می گویند؛ ببین ایشان که رئیس ماست ببین چگونه زندگی می کند.چرا در مملکت ما دزدی زیاد می شود،چرا ادارات ما رشوه می گیرند چون در سطوح بالای اداری هم شاهد این رفتارها هستند،ان پایینی وقتی می بیند بالایی می گیرد او هم می گیرد.بالایی نباید بگیرد تا پایینی یاد بگیرد.اینجا مشکل بزرگ مملکت ماست.اینکه چه دارد و ندارد و مردم نخورید،وقتی دلار به ۱۸،۲۰ تومان می رسد چه کسی دلار را می فروشد.دولت در این مدت که دلار به ۱۸ هزار تومان رسید دو برابر و نیم بودجه امسالش را تقویت کرد و از فروش دلار به صندوق دولت رفت.اگر نگاه کنیم مشکل را ما با سواد ها درست می کنیم،من همیشه می گویم اگر ما سواد دار ها در این مملکت نبودیم، شاید مردم راحت تر زندگی می کردند.برای اینکه حقه بازی را ما بلد هستیم،روش هم ما بلد هستیم و مردم را سر کار می گذاریم.ما در کشور مشکل کمبود نداریم اما یک گروهی همه را گرفتند و جمع می کنند و هر چه را بخواهند گران می کنند.همین الان در این مملکت ماشین را ایران خودرو و سایپا می فروشند،چکار کرده اند می گویند هر کسی یک کارت ملی بدهد و کارت ملی شده ۸ میلیون تومان.کارت ملی دهاتی را می گیرند و با آن ماشین می خرند،خودشان هم می دانند.سایپا ۶ ماه ماشین بیرون نداد و احتکار کرد بعد گفتند اینها احتکار شده نیست گذاشته اند بعدا بدهند به مردم،حالا هم ۴۰ درصد گران تر دارد می فروشد.اینکه وقتی ما به مردم می گوییم اینکار را کنید تمام قسمت های سیستم ما دارد این خلاف را می کند و آنوقت به کسی که پول ندارد می گویند اینکار را بکن،خوب او که ندارد.اصلا مردم با پولی زندگی نمی کنند،ان ۱۵ تا ۲۰ درصدی که بالا هستند مشکل کار است.حقوق یک کارمند ۱۰ درصد افزایش پیدا کرد اما تمام اجناس کلی بیشتر بالا رفتند،ما برای آن کارمند چکار کردیم.آن بدبخت دارد زندگی اش را می کند،با یک میلیون و دویست هزار تومان می خواهد چکار کند؟ تازه کرایه خانه هم می دهد و باید کلی روی پول خود بگذارد تا کرایه خانه دهد.اینها آیا دارند بیشتر خرج کنند؛ باور کنید از آنکه در یمن است هم کمتر خرج می کنند.چیزی که ما در مملکت می بینیم یک شمایی از کسانی است که پول های زیادی دارند،هیچ کارمند ساده ای هیچ چیز نمی شود،هیچ حقوق بگیری صاحب هیچ چیز نمی شود.کسانی که این خانه های بزرگ را دارند کسانی هستند که این پول های گنده را جابجا می کنند.الان با این پول ها کسی صاحب هیچ چیز نخواهد شد.

یمن،عراق و حتی سوریه از ما الگو برداری می کردند،در این ۴۰ سال هم مردم پایبندی خود را نشان داده اند.به نظر شما اصلا اساسا چرا باید این حرف ها زده شود و این تقلیل مردمی که پای همه چیز این نظام ایستاده اند نیست؟
ما چرا بهتر از خودمان را نمی بینیم،مثلا فکر می کنیم در عراق وضع بدتر از ماست اگر چه با هم یک دعوایی دارند ولی ببینیم چگونه زندگی می کنند.برویم آرامش و آزادی همین کشورهای منطقه را؛ آنها را هم ببینیم.یمن کشور بدبختی بود و هیچ چیزی نداشت،نه نفت دارد و نه چیزی،بیابان و کویر است ولی کشوری مثل ما که این همه نفت دارد و پول در می آورد،با این همه معادن می خواهیم با یمن مقایسه کنیم.فقط پول یک موشک ما که به سوریه پرتاب می شود ۱/۵ میلیون دلار است،هفت موشک پرتاب کرده ایم می شود ۱۰ میلیون دلار.از آن طرف وزیر بهداشت درمان می آید و در تلوزیون در مورد آنان که بیماری خاص دارند مصاحبه می کند و می گوید ما سالی یک میلیارد تومان هزینه مریضی بیمار خاص باید بکنیم تا طرف دو سال زنده بماند، خوب این را نمی کنیم طرف بمیرد تا ما همچین بودجه ای را خرج نکنیم.اصلا همه جا در بحث درمان دولت ها هرچه می توانند خرج می کنند تا حتی طرف یک روز زنده بماند.همه اینها مثل هم هستند ،وقتی وزیر بهداشت در تلوزیون این حرف را می زند دیگر از ایشان چه توقعی می توان داشت.

 

 

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.