بازنده بزرگ این هفته شاید پرسپولیس بود؛ تیمی که روی کاغذ به نظر می‌رسید مصافی نه چندان دشوار برابر ذوب‌آهن دارد، اما این بازی به سختی برای قرمزها گره خورد. پیش از اینکه حریف اصفهانی در زمین خودش را پیدا کند و جرات حمله روی دروازه قرمزها را بیابد، سروش رفیعی یکی از عجیب‌ترین گل به خودی‌های این سالیان را به ثمر رساند. او با چشم بسته در حالی از فاصله حدود ۲۵ متری توپ را به برای علیرضا بیرانوند فرستاد که این دروازه‌بان سر جای خودش حضور نداشت. این گل تمام نظم بازی را به هم ریخت و اثر عمیقی روی معادلات مسابقه گذاشت. در نهایت تقلای یک نیمه‌ای پرسپولیس برای جبران این گل، منجر به ثبت گل تساوی از سوی گئورگی گولسیانی، آن هم در موقعیت آفساید شد. حالا پرسپولیس ۲ امتیاز از دست داده و از سپاهان عقب افتاده، آن هم در حالی که متهم است به زدن گل آفساید و بهره‌مندی از الطاف بیرونی. تیم یحیی گل‌محمدی اما مشکلات بزرگ‌تری هم دارد؛ دردسرهایی همچون عدم در اختیار داشتن یک مهاجم شش‌دانگ که به‌شدت به ضرر قرمزها تمام شده است. در سه بازی اول، پرسپولیس فقط سه گل زده که دو تا از آنها را مدافعین و دیگری را هافبک‌های تیم به ثمر رسانده‌اند. غم‌انگیزتر از همه اینکه پرسپولیس با این شرایط باید به مصاف غول‌های تا دندان مسلح آسیایی، مخصوصا النصر عربستان برود. فقط گولسیانی نه؛ این روزها انگار کل مجموعه پرسپولیس در آفساید است.

  تردید سپاهان، امید استقلال

دیگر بازی بزرگ این هفته در اصفهان با برتری یک‌بر‌صفر سپاهان برابر استقلال به پایان رسید. در مسابقه‌ای که بعضی آن را با عبارت جنگ دارا و ندار توصیف کرده بودند، سپاهان به سختی و به لطف یک ضربه پنالتی از سد میهمانش گذشت. به این ترتیب شاگردان ژوزه مورایس هر سه بازی ابتدایی فصل جدید را بردند؛ مسابقاتی که اصلا هم آسان نبود و از مصاف با تراکتور تا دربی اصفهان شروع می‌شد و به نبرد با استقلال می‌رسید. نهایتا اگرچه سپاهان مورایس برای سومین بار در این دو فصل از سد استقلال گذشت، اما شاید خیلی‌ها انتظار ارائه نمایشی بهتر از سوی این تیم را داشتند. در حقیقت استقلال با بضاعت کمتر نشان داد می‌توان سپاهان را دچار دردسر کرد. بعد از پایان این مسابقه، باشگاه استقلال با صدور بیانیه‌ای رسمی از نمایش نزدیک و مقاومت مطلوب آبی‌ها برابر حریف ستایش کرد.

  بازنده‌ای به اسم منصوریان

در نهایت اما نمی‌توان از کنار حماسه‌ای که علیرضا منصوریان این فصل در فولاد خلق کرد، به سادگی گذشت. سرمربی پیشین استقلال از اواخر فصل گذشته روی نیمکت سرخ‌پوشان اهوازی نشست و از همان زمان انتقادات زیادی را تحمل کرد، اما به هر حال مجموعه باشگاه تصمیم گرفت در آغاز فصل جدید هم به همکاری با او ادامه بدهد. فولاد فصل را با شکست سنگین و عجیب ۳ گله برابر گل‌گهر سیرجان آغاز کرد و در ادامه دربی خوزستان را هم به نفت آبادان باخت. چنین نتایجی فشارها را روی علیمنصور به حداکثر رسانده بود تا اینکه ضربه آخر را ملوان زد و در بازی هفته سوم با ۴ گل فولاد را شکست داد و تازه یک پنالتی این تیم هم از دست رفت. به این ترتیب عجیب نبود که منصوریان بلافاصله بعد از پایان مسابقه از سمت خود برکنار شود و یکی از سریع‌ترین اخراج‌های تاریخ لیگ برتر را رقم بزند. شاید در سال‌های آغازین کار منصوریان، از او به عنوان یک مربی آینده‌دار یاد می‌شد؛ کسی که با نفت تهران حتی تا یک قدمی قهرمانی هم پیش رفت و در لیگ شانزدهم با استقلال، پرسپولیس پرستاره برانکو را برد، اما این سال‌ها تنها چیزی که از منصوریان باقی مانده، نتایج ضعیف در زمین مسابقه و کنفرانس‌های خبری جنجالی و طولانی بوده است. حیف!