معمای صندلی‌های جذاب و یک استیضاح سئوال برانگیز!

آرمان شرق– رضا رئیسی: شرایط اقتصادی کشور نابسمان است، قیمت ارز سر به فلک کشیده، طلا روی آسانسور سوار است و بسیاری از اقلام مصرفی و کالاهای مورد استفاده مردم رشد قیمتی عجیب و غریب دارند و هر روز نه فقط قدرت خرید مردم و ارزش دارایی های آنان کاهش می یابد که سفره نحیف شده آنان نیز هر روز کوچک و کوچک تر می شود، دشمنان بیرونی هم که عداوت و خصومت خود را به اعلا درجه رسانده اند و تهدیدات پردامنه و تحدیدات پرشمار در هر عرصه ای رو به افزایش است در چنین وضعیتی اما گویی آنانی که وظیفه راهبردی و بسیار خطیری برای سامان دهی به این شرایط دارند، به جای توجه به این موضوعات و حرکت در مسیر اصلاحات ساختاری اسیر حواشی نالازم و هزینه افزا برای کشور شده اند.

به گزارش آرمان شرق، سخن از خانه ملت می گوییم و ساختمان هرمی شکل خیابان بهارستان، محل استقرار و قرار همان قوه ای که به فرموده امام راحل باید در راس امور باشد و از آنجا که وظیفه قانونگذاری و ریل گذاری توسعه و پیشرفت کشور و نیز نظارت بر دولت و قوه مجریه را عهده دار است، براستی که می تواند چنین جایگاه و ظرفیتی را در ساختار سیاسی و قدرت برآمده از آن ایفا کند اما در این برهه حساس و خطیر فعلی به جای توجه به این جایگاه ویژه و کارکردهای کانونی و راهبردی آن اسیر در حاشیه روی و عدم توجه به اولویت های مهم و کلیدی کشور برای برون رفت از وضعیت فعلی شده است.

کیست که نداند؛ اکنون با توجه به وضعیت نابسمان حوزه اقتصادی کشور لزوم توجه به وزارتخانه های کلیدی در حوزه اقتصادی یک ضرورت و البته یک اولویت ویژه و خاص است، آنچنان که حتی ۲۰۰ تن از نمایندگان نیز در نامه ای به رئیس جمهوری خواستار تغییر تیم اقتصادی دولت شدند اما در یک اتفاق جالب توجه شاهد آن بودیم که هیئت رئیسه مجلس استیضاح وزیر رفاه را اعلام وصول کرد آنهم در حالیکه هنوز کمیسیون تخصصی مجلس نظر خود را پیرامون این استیضاح اعلام نکرده بود.

فارغ از اینکه این عجله و تسریع و همزمانی آن با طرح سئوال از رئیس جمهوری شائبه سیاسی بودن این اقدام را دو چندان می کند و حتی استیضاح وزیری که چندین برابر  این استیضاح امضاء دارد (استیضاح وزیر کشور)، اعلام وصول نمی شود، نکته جالب توجهی که در این میان مطرح بوده و اذهان عمومی را قل قلک می دهد، آنست که چرا نمایندگان محترم به جای توجه به دو وزارتخانه اقتصاد و صنعت و معدن تجارت که عملکردهای آنان در پدید آمدن این وضعیت نقش بسزایی داشته است و حتی سخن از برخورد قضایی با چند مقام عالیرتبه این وزارتخانه ها در رسانه ها مطرح است، طرح استیضاح وزیر کار و رفاه را در دستور کار قرار داده اند؟!

بخصوص که به گفته عضو هیئت رئیسه مجلس استیضاح وزیر اقتصاد پیش از استیضاح وزیر کار مطرح بوده و حتی کمیسیون اقتصادی نیز نظر موافق خود را اعلام داشته اما این استیضاح اعلام وصول نمی شود اما همزمان و به رغم عدم اظهار  نظر کمیسیون اجتماعی پیرامون استیضاح ربیعی با فشار نمایندگان استیضاح کننده، هیئت رئیسه استیضاح وزیر کار را اعلام وصول می کند.

نکته مهم تر نیز آنکه اگر محورهای استیضاح ربیعی را مرور کنیم، به موضوع اشتغال و بیکاری بر می خوریم که در این زمینه باید گفت که به طور قطع آخرین وزیری که می تواند در این رابطه مورد بازخواست قرار گیرد، ربیعی است، چرا که اعمال سیاست های اقتصادی از سوی دو وزارتخانه اقتصاد و صنعت و معدن و تجارت است که در وهله اولیه چرخ های اقتصاد و تولید کشور را چرخانده و در مسیر اشتغال زایی یا رکود و بیکاری نقش اساسی را ایفا می کند و در واقع وزیر کار بیش تر در حیطه سیاست های حمایتی و ساختارهای اداری و قانونی است که در حوزه اشتغال و بیکاری نقش آفرین است و کارکردی ثانویه دارد.

همین نکات البته صحت و سقم یک شایعه قوی و فراگیر را پر رنگ می کند، اینکه وزارتخانه تحت امر ربیعی، مدیریت بزرگترین هلدینگ اقتصادی کشور یعنی شستا را عهده دار است و همه این کشاکش ها بر سر این جایگاه راهبردی و هزاران جایگاه مدیریت اقتصادی زیر مجموعه آن است، آنچنان که در محورهای استیضاح هم بدان اشاره رفته است « عدم توجه در به کارگیری نیروهای جوان در پست های حساس و مدیریت های کلان این وزارتخانه، عدم توجه عملی به بخش تعاون، تدوین و اجرایی نکردن سند کار شایسته، وضعیت معیشتی بد بازنشستگان، اوضاع مدیریت اقتصادی و درآمدزایی در شستا و سازمان تامین اجتماعی، عدم اجرای قانون بازنشستگان صندوق بیمه روستاییان و عشایر، بالا بودن نرخ بیکاری در کشور و اوضاع وخیم معیشتی کارگران.»

نکته دیگری که این استیضاح را جالب توجه می کند، آنست که تنها ۵ ماه پیش و در اسفند ماه سال ۹۶ و تنها کم تر از ۷ ماه بعد از رای اعتماد به ربیعی، طرح استیضاح وی با همین محورها به خصوص در بحث شستا مطرح شده بود و وزیر توانست از همین مجلس دوباره رای اعتماد بگیرد و حال سئوال اینجاست که در این ۵ ماه چه اتفاق خاصی افتاده یا می توانسته رخ دهد که استیضاح دوباره طی این مدت کوتاه را عقلانی و توجیه پذیر کرده و هر گونه شائبه ای را از آن بزداید؟ و سئوال آخر آنکه آیا نگاه ویژه به صندلی های جذاب و وسوسه برانگیز هیئت مدیره های شستا نمی تواند علت این توجه ویژه و این استیضاح عجیب و غریب در این شرایط خاص کشور باشد؟