مصائب آقای رئیس!

مصائب آقای رئیس!

آرمان امروز، گروه سیاسی: «محمدباقر قالیباف» را باید یکی از معدود سیاستمدارن ایرانی دانست که اگر به روند فعالیتش نگاهی اجمالی بیندازیم، می‌بینیم تاکنون به هرچه که می‌خواست در جمهوری اسلامی ایران رسیده است. حالا باتوجه به اینکه ریاست مجلس شورای اسلامی را بر عهده دارد ولی همچنان سودای ریاست جمهوری را در سر می‌پروراند.
او پیش از اینکه به‌عنوان رئیس مجلس شورای اسلامی انتخاب شود در مسئولیت‌‎هایی حضور داشت که کمتر خود را در برابر انتقادات قرار می‌داد. حتی در دوره دوازده‌ ساله‌ای که در شهرداری تهران بود کمتر در جمع خبرنگاران و حتی اعضای شورای شهر حاضر می‌شد چون او معتقد است که یک مسئول اجرایی است و توانسته کارنامه خوبی را از خود بر جای بگذارد. اما از روزی که به‌عنوان رییس مجلس انتخاب شد به اجبار با انتقادهای رقیبان سیاسی خود که اتفاقا در یک اردوگاه حضور دارند روبه‌رو شد. از یک سو به‌عنوان رئیس قوه مقننه با ابراهیم رئیسی که به‌نوعی رقیب انتخاباتی او محسوب می‌شود باید تعامل داشته باشد و از سوی دیگر باید کنایه‌ها و متلک‌‎های اعضای پایداری‌چی در مجلس که گویی شمشیر را برای تخریب قالیباف از رو بسته‌اند و همچنین برای متزلزل کردن پایه ریاستش بر مجلس برنامه‌ریزی می‌کنند، را تحمل کند. نه‌تنها او از این دو جناج فشارهای زیادی را تحمل ‌می‌کند، بلکه حالا باتوجه به سال انتخابات باید با سایر محافل سیاسی که برای حضور در انتخابات خود را گرم می‌کنند هم به رقابت یا تعامل بپردازد. از این رو در گزارش پیش‌ِرو و در گفت‌گو با «مهدی آیتی»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب به «مصائب آقای رئیس» پرداخته‌ایم. این نماینده پیشین مجلس معتقد است که قالیباف را باید در قامت یک رئیس جمهور تحلیل کنیم و اینکه حالا او را به‌عنوان رئیس مجلس می‌بینیم به‌نظر من یک اشتباه بزرگ اشتراتژیک بود، او حالا از جهات مختلف تحت فشار قرار دارد ولی با این حال همچنان برای رسیدن به مسند ریاست جمهوری تلاش می‌کند و در نهایت هم به آروزی خود خواهد رسید.
قالیباف را باید در قالب ریاست جمهوری تعریف کرد نه رئیس مجلس
«مهدی آیتی»، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و تحیلگر مسائل سیاسی ایران در پاسخ به اینکه روند حضور محمدباقر قالیباف در مسند ریاست مجلس شورای اسلامی را در ادامه راه چگونه ارزیابی می‌کند، به‌خبرنگار «آرمان امروز» می‌گوید: «توجه داشته باشید که شخصیت محمدباقرقالیباف کاملا اجرایی است. اگر بخواهیم پرونده‌های اقتصادی مربوط به دوران شهرداری او را کنار بگذاریم باید بگوییم که در زمینه‌های عمرانی فعالیت‌هایی خوبی انجام داده است. این نوع فعالیت‌ها می‌تواند برای فردی که خود را برای رسیدن به ریاست جمهوری آماده می‌کند سابقه خوبی محسوب می‌شود. این توضیح کوتاه به خوبی بیان‌گر آن است که به‌خودی خود هرکسی به غیر از «ابراهیم رئیسی» اکنون ریاست جمهور بود، هر تذکر رئیس مجلس را در قالب کنایه و یا متلک سیاسی از سوی یک رقیب گردن کلفت تعریف می‌کرد. هنگامی که دولت و مجلس کاملا یک دست بر روی کار آمدند همه بر این باور بودند که بسیاری از چالش‌های کشور که به‌دلیل عدم هماهنگی به‌وجود می‌آمد کاهش پیدا خواهد کرد ولی حالا نه‌تنها مشکلات برطرف نشده است، بلکه مشاهده می‌کنیم چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و اقتصادی افزایش چشمگیری پیدا کرده است.  نه دولت و نه مجلس نمی‌توانند چالش‌ها را مدیریت کنند. بعد از ماه عسلِ حاکمیتی یک دست شده که در تاریخ انقلاب اسلامی برای اولین بار رخ داده است، رفته رفته مشاهده می‌کنیم که اختلافات دولت و مجلس افزایش پیدا کرده است. در چنین وضعیتی نمایندگان مجلس هم برای نشان دادن خود به هواداران و آنهایی که در انتخابات شرکت خواهند کرد، تلاش می‌کنند تا انتقادات تند و تیزی از دولت کنند و قالیباف هم مجبور است برای کاهش سطح سوءتفاهم‌ها آنها را آرام می‌کند. از سوی دیگر در برخی مواقع رئیس مجلس مجبور است تا از دولت حمایت کند در غیر این صورت او را محکوم خواهند کرد که به‌دلیل خاصی به مخالفت با دولت می‌پردازد.»

آیتی در همین مورد و با اشاره به دیگر چالش‌های دولت و مجلس ادامه می‌دهد: «یکی از اصلی‌ترین چالش‌هایی که اکنون قالیباف با آن دست و پنجه نرم می‌کند نوع برخوردش با دولت است. روند فعالیت قالیباف نشان می‌دهد که با پشتکاری که دارد به‌هرچه آرزویش را داشته رسیده است. حالا تنها آروزی باقی مانده او ریاست جمهوری است. ارزیابی شخصی من این است که او بالاخره بر صندلی ریاست جمهوری تکیه خواهد زد ولی اینکه بعد از ۸ سال دولت‌های رئیسی به این مهم خواهد رسید و یا اینکه بعد از دولت سیزدهم، وارد ساختمان ریاست جمهوری خواهد شد مشخص نیست. به دلیل اینکه قالیباف را باید یک مدیر اجرایی بدانیم، او اکنون دولت سیزدهم را ضعیف می‌داند. این موضوع را در بحث مروبط به بودجه و برنامه هفتم توسعه با کنایه‌هایی که مطرح می‌کرد به خوبی نشان داد ولی با این حال مجبور است در برخی مواقع موضوعات را نادیده بگیرد.»
این تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به اختلافات موجود در مجلس که می‌تواند باعث دردسر رئیس مجلس در آینده شود ادامه می‌دهد: «اختلاف‌های موجود در مجلس تنها به «جبهه پایداری» و هواداران قالیباف باز می‌گردد که این موضوع هم به همان آروزی ریاست جمهوری قالیباف باز می‌گردد. هم قالیباف که حالا او را لیدر «نواصولگراها» می‌دانیم و هم پایداری‌چی‌ها را باید در یک اردوگاه سیاسی قرار دهیم. نوع کنش و واکنش قالیباف با شخصی مانند مرتضی آقاطهرانی نسبت به مسائلی مانند نوع حکم‌رانی، حجاب، آزادی بیان، حقوق شهروندی، برخورد با شهروندان و … زمین تا آسمان متفاوت‌است.
برخورد و غبار آلودکردن مجلس توسط پایداری‌چی تنها دو هدف دارد. اول اینکه مجلس کنونی با آنچه پایداریچی‌ها مد نظر دارند فاصله دارد. این طیف سیاسی همه تلاش خود را می‌کند تا مجلسی ارزشی‌تر از آنچه اکنون در بهارستان است را روی کار بیاورند تا به آنچه خودشان می‌خواهند برسند. به همین دلیل از هر بهانه‌ای استفاده می‌کنند تا پایه‌های ریاست قالیباف را سست کنند تا حتی اگر نتوانست به ریاست جمهوری برسد در مرحله بدی نتواند ریاست مجلس را بر عهده داشته باشد. مورد اختلاف بعدی پایداری‌چی‌ها با شخص قالیباف و نواصولگریان این است که نمی‌خواهند فردی با تفکرات قالیباف به‌عنوان رئیس جمهور معرفی شود. به همین دلیل از هم اکنون در حالا تخریب او هستند تا اگر در انتخابات آینده ریاست جمهوری به رقیب یکدیگر تبدیل شدند بتوانند شهردار سابق تهران را کنار بزنند و اجازه ندهند که او به تنها آروزی باقی مانده خود برسند.»