آرمان امروز-سرویس دیپلماسی: با ورود عملیات طوفان الاقصی به نهمین روز خود و کسب پیروزی های کم نظیر توسط حماس در نبرد علیه اسرائیل، بمب افکن های رژیم اسراییل بدون توقف مناطق مسکونی، درمانی و مکان های تجمع آوارگان فلسطینی در غزه را به دستور سران تل آویو بمباران می کنند.

بنا بر آخرین اعلام وزارت بهداشت فلسطین از زمان آغاز عملیات طوفان الاقصی در شنبه گذشته تاکنون در اثر بمباران های اسرائیل دو هزار و ۲۱۵  غیرنظامی فلسطینی که اکثر آنها کودک و زن هستند، جان باخته اند.

اسرائیل که تاکنون تلاش هایش برای توقف عملیات حماس در سرزمین های اشغالی به جایی نرسیده و سران این رژیم هنوز در شوک شکست اطلاعاتی به سر می برند، همچنان غیرنظامیان فلسطینی را هدف قرار می دهند و به دنبال کوچ اجباری فلسطینیان با تبدیل کردن غزه به زمین سوخته هستند.

براساس گزارش های رسمی تاکنون هشت هزارو ۷۱۴ فلسطینی نیز در اثر بمباران های اسرائیل زخمی شده اند.

از جمله مهم ترین تحولات ۲۴ ساعت اخیر این بود که آژیر خطر در شهرک‌های اسرائیلی اطراف نوار غزه به صدا درآمد، تبادل آتش در مرز لبنان و فلسطین اشغالی صورت گرفت، سه خودرو نظامی اسرائیل توسط گردان‌های القسام منهدم شدند و شورای همکاری خلیج فارس درباره غزه بیانیه صادر کردند.

از سوی دیگر سه موضع نظامی اسرائیل شامل روسیه العلم، السماقه و زبدین در منطقه اشغالی تپه های کفرشوبا هدف حمله راکتی قرار گرفت.

بر این اساس تحلیلگران بر این باور هستند که محاصره کامل غزه، قطع آب، برق، گاز و تلفن و بمباران های هوایی بی سابقه فقط ناشی از خشمی احساسی نیست.

یک ژنرال ارتش اسرائیل گفته آنچه رخ داده ترکیبی از پرل هاربر و یازده سپتامبر است. ایالات متحده در هر دو مورد وارد جنگ تمام عیار با ژاپن و طالبان و القاعده شد.

اسرائیل هم برای نخستین بار در نیم قرن اخیر وضعیت جنگی اعلام کرده و به حماس اعلام جنگ داده است.

تل آویو در جنگ جاری با یک معادله چند مجهولی مواجه است و برای در پیش گرفتن یک استراتژی مشخص، محذوراتی جدی دارد.

هدف اصلی آنها تضعیف جدی و بازگشت ناپذیر توان نظامی حماس در حدی است که کنترل غزه را از دست بدهد و دولت دوفاکتوی آن سرنگون شود. تحقق این سناریو مستلزم ورود به نوار غزه و تصرف آنست، امری که در جنگ های گذشته اسرائیل از انجام آن خودداری کرده است.

اما اگر این جنگ به سیاق درگیری های گذشته مختومه شود، اسرائیل علیرغم تفوق نظامی بی چون و چرایش در مقام بازنده بزرگ قرار می‌گیرد.

این جنگ تا همین حالا پرتلفات ترین نبرد تاریخ اسرائیل بوده است. اسرائیل در جنگ های گذشته با کسب دستاوردهای ارضی و منهزم کردن ارتش های عربی، صحنه نهایی را ترسیم می کرد. بلافاصله پس از آتش بس تل آویو باید وارد مذاکرات طولانی و نفس گیر تبادل اسرا با حماس شود.

تل آویو در گذشته در قبال یک اسیر، هزار فلسطینی را آزاد کرده است. اکنون که تعداد اسیران بیشتر از صد نفر است، معادله یاد شده هم تغییر می‌کند که نشان از شکست اسرائیل دارد.

حماس از حالا گفته که بخشی از این اسیران در قبال آزادی تمام زندانیان فلسطینی که حدود شش هزار نفرند، آزاد می شوند.

در صورت آتش بس بدون خلع سلاح حماس، اسرائیل همان کشور قبل از شش اکتبر نخواهد بود. بخش اعظم ابهت نظامی و اطلاعاتی آن نابود می شود و بعد روانی ظرفیت بازدارندگی آن کاهش می یابد.

سناریوی دوم این است که اسرائیل وارد غزه شده و درگیر یک جنگ فرسایشی چند ماهه شود. این سناریو مخاطرات و چالش های خاص خود را داراست.حماس در سراسر غزه تونل و کمین گاه دارد و زیر زمین غزه را به یک پادگان تبدیل کرده است و می تواند تلفات زیادی به اسرائیل تحمیل کند.

تل آویو جنگ های گذشته را در چند روز و حداکثر یکی دو هفته برده است.سیل عظیم آوارگان هم چالشی جدی علیه مصر، اسرائیل و حتی کشورهای اروپایی خواهد شد.

به همین طریق آمریکا و کشورهای حامی اوکراین هم هوادار یک درگیری طولانی در خاورمیانه به بهای قسر در رفتن روسیه از باتلاق اوکراین نیستند. چالش های فوق الذکر راه را برای گمانه‌زنی درمورد سناریوی سوم باز می کند.

می توان تصور کرد که در روزها یا هفته‌های آینده با ابتکار عمل قطر یا ترکیه، حماس تعدادی از گروگان ها را آزاد خواهد کرد. اسرائیل هم با آزادی زندانیان زن فلسطینی و کاهش بمباران ها به آن پاسخ خواهد داد.

در مرحله بعد ممکن است با حضور نیرویی حافظ صلح و شروطی چون لغو محاصره غزه تشکیلات پلیس را حفظ و سلاح های سنگین و نیمه سنگین را واگذار نماید.

در این صورت وضعیتی مشابه کرانه باختری پیش می آید و راه برای گام های بعدی در مسیر وحدت جناح های فلسطینی و احیای گفتگوهای صلح باز می شود.تحقق هر یک از این سناریوها، منوط به تحولات میدانی و پیش آمدهای سیاسی در منطقه و رویدادهای کوچک و بزرگ بسیار است. هرچند که تا به این لحظه نیز می توان تصور کرد که نتانیاهو به زودی سقوط می کند و اسرائیل دیگر جایگاه گذشته خود را نخواهد داشت و رو به افول می رود