این انتقال از آن جهت عجیب بود که سپاهانی‌‌ها با در اختیار داشتن آقای گل فصل قبل لیگ برتر یعنی شهریار مغانلو و جذب رضا شکاری، کاوه رضایی و رضا اسدی نیازی به مهاجم جدید نداشتند، اما حالا عیسی آمده تا ترافیک خط حمله شلوغ زردپوشان را بیشتر کند و احتمالا حواشی را افزایش دهد. درخصوص آل‌کثیر گفته می‌شد او از پرسپولیس درخواست ۳۰ میلیارد تومانی داشته و قرمزها که از تامین چنین مبلغی ناتوان بودند، پس از ارائه آخرین پیشنهاد که ۱۲ میلیارد تومان بدون آپشن بود دیگر قید عیسی را زدند.

حالا مشخص نیست این مهاجم ۳۴ ساله با چه مبلغی به سپاهان پیوسته که سقف قراردادهای اعلام شده را هم تحت تاثیر قرار نمی‌دهد، اما خرید او که اواخر فصل قبل پس از یک سال درگیری با مصدومیت به ترکیب پرسپولیس برگشت، حقیقتا ضرورتی نداشت. ژوزه مورایس فصل گذشته غالبا با یک مهاجم مرکزی و دو وینگر بازی می‌‌کرد و امسال در تهاجمی‌‌ترین حالت ممکن می‌تواند از دو فوروارد هدف استفاده کند. در این شرایط بازهم مهره‌های سرشناسی باید بیرون بنشینند که هزینه زیادی برای جذبشان پرداخت شده (فقط رضایت‌نامه شکاری ۱۵ میلیارد تومان خرج برداشته) و قطع به یقین روی خوشی هم به نیمکت‌نشینی نشان نخواهند داد.

این یعنی یک دردسر بزرگ برای مورایس که قطعا می‌‌داند تعدد ستاره در یک پست با وجود همه مزایایش، معایب زیادی هم دارد که عدم مدیریت آن می‌تواند تیم را به نابودی بکشاند. یکی دیگر از دلایلی که خرید آل‌کثیر را عجیب‌‌تر جلوه می‌دهد، عدم توجه سپاهانی‌‌ها به سن و سال بازیکنانی است که در اختیار می‌گیرند. به جز شکاری ۲۵ ساله که البته با استانداردهای روز فوتبال دنیا جوان محسوب نمی‌شود، دیگر خریدهای اخیر اصفهانی‌‌ها هم جوان نیستند. رضایی در آستانه ۳۲ سالگی است، اسدی ۲۸ سال دارد و احسان پهلوان هم ماه آینده ۳۰ ساله می‌شود ضمن اینکه عیسی هم مسن‌‌ترین بازیکن این فصل سپاهان است. جالب اینجاست که آنها فصل گذشته را هم با میانگین ۲/ ۲۹ سال شروع کردند تا یکی از پیرترین تیم‌‌های لیگ باشند. شاید آنها می‌خواستند دست دیگر تیم‌‌ها از ستاره‌ها دور بماند!