دنیای اقتصاد : قدیم‌ها این‌طور مواقع مطبوعات تیتر می‌زدند: «کوه موش زایید»، یعنی مثلا انتظارات برآورده نشد و از این دست داستان‌ها. الان اما ما اساسا از دربی تهران انتظاری نداریم که قرار باشد با برآورده نشدن آن، توی ذوق‌مان بخورد! همه از قبل می‌دانیم که در ۹۰ درصد موارد با یک بازی بی‌کیفیت مواجه خواهیم بود که اغلب هم با نتیجه مساوی به پایان می‌رسد و بعدش تا چند روز قرار است دعواهای ریز و درشت را تحمل کنیم، اتفاقی که این‌بار هم در شهرآورد ۱۰۲ پایتخت رخ داد!

کیفیت: امیدواریم دوستان ناراحت نشوند که ما لقب «بنجل» را برای این بازی انتخاب می‌کنیم. مسابقه‌ای که به زحمت ۴ موقعیت گل داشت و دو تیم دائما در حال پاسکاری عرضی در زمین خودی بودند و به سختی از خط نیمه رد می‌شدند، با عبارتی بهتر از این قابل توصیف نیست. کمی به دربی آخر ریاض بین الهلال و النصر نگاه کنید، شاید شرمنده شدید.

بانوان: برای نخستین بار و هرچند به صورت خیلی محدود، اما بالاخره زنان موفق شدند با حضور در ورزشگاه آزادی دربی تهران را از نزدیک تماشا کنند. یکی از زیباترین قاب‌های به جا مانده از این حضور که بعد از پایان مسابقه حسابی در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد، تصویر بانوی مسنی بود که با پرچم استقلال روی سکوها نشسته بود. کاش کل دربی، همین وقار را داشت.

قاتل سریالی: دربی اما یک صحنه تکراری هم داشت؛ گل زدن و پیراهن در آوردن امید عالیشاه. او نخستین بار این کار را آذر ۹۳ انجام داد که کارت دوم را گرفت و اخراج شد، پس از آن در آخرین دقایق فینال جام حذفی فصل گذشته شاهد تکرار این اتفاق از سوی عالیشاه بودیم و روز پنج‌شنبه هم او که به عنوان بازیکن ذخیره به میدان آمده بود، برای سومین بار در دربی‌ها گل زد و شیرین‌ترین اخطار ممکن را گرفت.

تلویزیون: پای تلویزیون هم به این دربی باز شد که البته شروع آن مربوط به قبل از مسابقه بود. پیش از بازی دو مجری تلویزیونی با استفاده از  VAR در دربی تهران شوخی کردند و گفتند استقلالی‌ها تا کنون این فناوری را از نزدیک ندیده‌اند. این مساله واکنش تند و سریع باشگاه را به دنبال آورد و بعد از بازی هم جواد نکونام با اطلاق صفت‌های زشت به این دو مجری، از مصاحبه با تلویزیون خودداری کرد.

تماشاگرنما: ببخشید از اینکه آن پسوند لوس «نما» را کنار اسم برخی تماشاگران می‌آوریم. در حقیقت این گروه آن‌قدر زیاد شده‌اند که حالا دیگر نمی‌توان آنها را تماشاگرنما دانست. در این بازی اگرچه به لطف حضور بانوان کمتر شاهد فحاشی تماشاگران بودیم، اما پرتاب بطری با قدرت ادامه داشت و نشان داد نقطه پایانی برای این قبیل بداخلاقی‌ها قابل تصور نیست.

VAR: و بالاخره می‌رسیم به جنجالی‌ترین کلیدواژه این مسابقه که همانا کمک‌داور ویدئویی بود. برای نخستین بار در این دیدار از VAR استفاده شد و انتظار می‌رفت حجم و شدت اعتراضات را کاهش بدهد، اما اتفاقی که افتاد دقیقا برعکس بود. موعود بنیادی‌فر که قضاوت ضعیفی داشت، سه بار برای چک کردن صحنه برخوردها در محوطه جریمه کنار زمین رفت و در یک نوبت برای استقلال پنالتی گرفت که منجر به گل تساوی‌بخش این تیم شد. عجیب‌ترین اتفاق در این زمینه اما زمانی رخ داد که امید حامدی‌فر مچ پای شهاب زاهدی را زد و قاعدتا باید کارت قرمز مستقیم (یا حداقل کارت زرد دوم) می‌گرفت، اما در کمال شگفتی داور از کنار این صحنه گذاشت تا جدل‌ها بعد از مسابقه دوچندان شود. قبل از بازی هم نوشته بودیم که VAR در فوتبال ایران نه‌تنها پایان تنش‌ها نیست، بلکه آغازی بر حجم مضاعف و جنس متفاوتی از اعتراضات خواهد بود.

نتیجه: شاید از اینکه دربی با تساوی بدون گل به پایان نرسید، عده‌ای خوشحال باشند، اما واقعیت اینجاست که تقسیم امتیازات پرسپولیس و استقلال فقط به نفع سپاهان شد و بس. سرخابی‌ها باید به فکر این باشند که در ۵ مسابقه اخیرشان در لیگ تنها یک پیروزی به دست آورده‌اند و علنا در کورس قهرمانی به موتورسوزی افتاده‌اند.

بیانیه: مثل همیشه بازیکنان دو تیم حرف‌هایشان را به جای زمین، در خارج از آن زدند. صحبت‌های بازیکنان استقلال که همگی مشابه هم بود؛ از جمله ناراحتی بابت پنالتی دیگرشان که سوخت و البته اینکه به جای تساوی، برد می‌خواستند. پرسپولیسی‌ها هم به رقیب انتقاد کردند و جالب اینجاست که پس از بازی هردو باشگاه با انتشار بیانیه‌ای، از شکایت رسمی علیه یکدیگر خبر دادند!

حسرت: آخرین برد استقلال در شهرآورد به اواخر سال ۱۳۹۶ برمی‌گردد و این حسرت در بهترین حالت تا سال ۱۴۰۳ ادامه‌دار خواهد بود. نکته اینجاست که حسین حسینی کاپیتان آبی‌ها هم تاکنون نتوانسته در جریان بازی برابر رقیب سنتی برنده باشد و انگار از زمانی که سید مرد شماره یک آبی‌ها شده، آنها در دربی طلسم شده‌اند!

خارجی: کوین یامگا پس از هم‌تیمی سابقش یعنی رودی ژستد، به دومین گلزن خارجی استقلال در تاریخ دربی تبدیل شد. زدن پنالتی دقیقه ۷+۹۰ در جو سنگین آزادی قطعا کار راحتی نیست به خصوص برابر علیرضا بیرانوند که آمار مهار پنالتی بالای ۵۰ درصدی دارد. اما یامگا مثل همیشه نشان داد که در این کار خبره است.

یاغی: دربی با هاشمی‌نسب که بی‌حاشیه نمی‌شود. از فحاشی قبل از بازی تماشاگران پرسپولیس و تشویق شدید استقلالی‌ها که بگذریم، یاغی سعی کرد خودش را کنترل کند و درگیری خاصی با نیمکت حریف نداشت. شاید به همین دلیل هم نتوانست بدون خونریزی آزادی را ترک کند و هنگام شادی گل با سهرابیان سر به سر شد و ابرویش شکست. چگونگی‌اش را نمی‌دانیم!

شادی: خوشحالی‌های دربی پنج‌شنبه بسیار حاشیه‌ساز شد. شادی عجیب نکونام پس از تصمیم VAR برای اعلام پنالتی به سود استقلال را بسیاری توهین به پرسپولیس دانستند. به خصوص که آن بالا و پایین پریدن‌های پیاپی نکو مستقیما به سمت نیمکت رقیب انجام می‌شد. اما این تنها ابراز احساسات جنجالی بازی نبود و ویدئوی منتشر شده از واکنش خداداد افشاریان پس از پنالتی هم فضای مجازی را با دو تفسیر متفاوت درنوردید. پرسپولیسی‌ها اعتقاد دارند شادی یک فرد مجهول‌الهویه که روی دوش رئیس کمیته داوران می‌پرد، نشان از استقلالی بودن وی دارد و آبی‌ها هم معتقدند که او طوری بی‌تفاوت است که مشخص است از اعلام پنالتی به ضرر پرسپولیس ناراحت شده. ما که نمی‌دانیم دقیقا کدام درست بوده، اما مشخص است که طرفداران هر دو تیم آن قدر بابت مشکلات داوری عصبی هستند که هر چیزی را با حب و بغض تعبیر می‌کنند.