حمایت های نیمه علنی ایران از اردوغان و برخی تمایلات مبنی بر پیروزی او با توجه به عملکرد دوسال اخیر اردوغان مبهم است؛ که چرا عده ای از او حمایت می کنند، وقتی که اردوغان در بزنگاه های تاریخی در کنار روسیه، ایران را دور زده است؟ از سوی دیگر امید داشتن به قلیچداراوغلو که در ظاهر دنبال کنار کشیدن از سوریه اما رفتن به سمت آسیا مرکزی است هم امیدی نادرست است.

محمدعلی دستمالی، کارشناس مسائل ترکیه، در آغاز درباره همراهی ایران با اردوغان به «انتخاب» گفت: من چنین تصوری ندارم، من فکر می کنم ترجیح یک نامزد سیاسی در کشور همسایه بر یک نامزد دیگر، نشان دهنده نوعی از ناتوانی در کار کردن با کاراکتر های سیاسی مختلف است، البته من ایران را ورای این می بینیم که نتواند با قلیچداراوغلو کار کند. اردوغان رفیق منطقه ای خوبی نبوده است؛ به شکل مقطعی ترکیه در همراهی با برزیل به نفع ایران کار کرد و در بحث دور زدن تحریم نیز با ایران کار کرد اما دوره ای موقت بود. فارغ از این نگرش ها من معتقدم انتخابات ترکیه برای ایران بیش از اینکه یک مسئله سیاست خارجی باشد، باید چراغی برای برخی مسائل حیاتی در سیاست داخلی باشد. انتخابات ترکیه می تواند برای مقامات جمهوری اسلامی ایران یک ورکشاپ و کارگاه رایگان و سودمند باشد. انتخابات ترکیه نشان داد مهم ترین رقیب ایران در منطقه انتخابات خود را چگونه برگزار می کند و احزاب این کشور چگونه کار می کنند و اراده مردم در ساختار سیاسی چقدر اهمیت دارد. اگر ایران تمام نگرش خود در مورد تحولات سیاسی ترکیه را معطوف به مسائل حاشیه ای، شخصی، اردوغانی و…کند و نخواهد در ساختار انتخاباتی خود تغییر دهد، در معادلات سیاسی منطقه از ترکیه عقب خواهد افتاد.

وی در ادامه نسبت به باور برخی درباره امتیاز های پیروزی قلیچداراوغلو برای ایران افزود: من معتقدم سخنان قلیچداراوغلو از هر چیزی مهم تر است و سند روشن تری برای تفاوت نگرش او به ایران نسبت به اردوغان را نشان دهد. سخنرانی قلیچداراوغلو درباره جاده ابریشم به دو شکل درباره ایران صحبت کرد. یک بار گفت می خواهد این جاده را از طریق ترکیه شروع شد و از ایران رد شود؛ در جای دیگر نیز عبارت مهمی را گفت و مطرح کرد که جهان ترک! در این زمینه فعال است؛ عبارتی که اردوغان هم گفته است. او معتقد است جاده ابریشم باید از طریق ایران به چین برسد! آیا چنین چیزی به علت دوستی با ایران است؟خیر او به دنبال دسترسی مستقیم به بازار های آسیا مرکزی است. بنابراین من فکر می کنم موضوع قفقاز و جهان ترک یک موضوع استراتژیک است و قلیچداراوغلو تغییرات مبانی در این حوزه سیاست خارجی ترکیه اتفاق نخواهد افتاد. آن نظراتی که نزد برخی کارشناسان ما شکل گرفته است که بر این باور اند او علی اف را دور می زند غلط است. زیرا انتقال گاز آذربایجان به ایتالیا یک معامله دو سر سود است و در آینده گاز آسیا میانه نیز از همین طریق تامین می شود و اساسا این معامله فراتر از این است که کدامیک رئیس جمهور باشند.

دستمالی در پایان درباره وضعیت ایده آل برای ایران در انتخابات ریاست جمهوری ترکیه گفت: من پاسخ به این سوال را با صداقت درونی خودم می دهم و امیدوارم قابل انتشار باشد. صلاح عمومی ایران این است که سیاست خارجی خود را به شکلی تنظیم کند که با مسائل جهان و اقتصاد به شکل رئالیستی و منفعت جویانه برخورد کند. در خاورمیانه تحولات عظیمی رخ می دهد، قطر و کویت و ترکیه و عربستان و امارات، همگی در مسیر تحولات سیاسی مهمی قرار گرفته اند و این ما هستیم که باید از خودمان سوال کنیم، اگر با چشم یک پهباد به این منطقه بنگریم ما قرار است شبیه افغانستان باشیم یا ترکیه؟ همسایه ای در شرق در رکود و تباهی به سر می برد، همسایه ای در غرب در توسعه سیاست خارجی و اقتصادی و داخلی به سر می برد؛ این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم به کدام سمت برویم. آیا زیرساخت های ما برای کار اقتصادی حاضر است؟ آیا مشکلات ما در حوزه روابط بین الملل را به گونه ای حل می کنیم که با همه ارتباط خوب داشته باشیم یا خیر؟ این ها سوالاتی هستند که پاسخ به آن ها به مراتب مهم تر از رئیس جمهور ترکیه است. اگر یکی از فرزانه ترین و عاقل ترین و خداجوترین فرد تاریخ بشر رئیس جمهور ترکیه شود اما ما زیرساخت لازم برای تجارت با آن ها را نداشته باشیم هیچ فرقی برای ما نمی کند اما اگر یک فرد دشمن و نادرست رئیس جمهور ترکیه باشد و در مقابل اگر زیرساخت های دموکراسی خوبی در ایران داشته باشیم رئیس جمهور ترکیه نمی تواند مشکلی برای ایران ایجاد کند.