ارمان شرق-امیدواریم مجلس با شناخت درست واقعیت و جستجوگری برای راه‌های مناسب بهبود بخشیدن به امور و گوش فرادادن به ندای خیرخواهانه بخش قابل توجهی از مردم از این طرح که با روح قانون اساسی مغایر است و در کوتاه مدت حاصل آن نارضایتیِ به حقِّ مردم و خللِ بیشتر در زندگیِ تحت‌فشار آنان است و هزینه‌های بی‌فایده، بلکه پرضرر برای کشور و ملت و دولت دارد منصرف شود و مسؤولان عالی‌رتبه برای جلوگیری از افزایش فاصلهٔ میان مردم و مسؤولان چاره‌ای بیندیشند.

ارمان شرق- بهترین مبلغ اصلاح طلبان همین مجلس و همین نطق‌ها و برخوردها است به شرطی که اصلاح طلبان از یک طرف دچار یاس و افسردگی و از هول حلیم در دیگ افتادن از سوی دیگر نشوند یعنی دچار افراط و تفریط در کنش اجتماعی و سیاسی‌شان نشوند(نه منزوی شوند و نه به دنبال این بروند که به هر قیمتی خودشان را آویزان کنند)، اگر با متانت روی مواضع خودشان بایستند، چهار سال آینده به صورت طبیعی این مجلس خودش شرایط را برای اصلاح طلبان فراهم می کند و اصلاح طلبان نیازی به تبلیغات ندارند.

ارمان شرق-برخی دنبال خردسازی تشکل‌ها و احزاب و جمعیت‌ها هستند و هزینه‌های کمتری به آنان تحمیل می‌کنند. اما عقیم‌کردن جامعه و محروم کردن آن از حق اجتماع و مشارکت کلان و تخریب‌کردن چهره‌های مشروعی مثل سیدمحمد خاتمی، در نهایت به تولد چهره‌های بی‌شمار و بسیار مأیوس و خشمگین در کف جامعه منتهی می‌شود.

ارمان شرق-باید در گفتمان اصلاحات بازنگری اساسی شود، اما همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، این بازنگری باید براساس واقعیت‌های جامعه باشد و اگر اصلاح‌طلبان باز هم بخواهند با ملاحظات سیاسی واقعیت‌های اجتماعی را به حاشیه ببرند، حتما نمی‌توانند دیگر بار نمایندگی اصلاحات در ایران را برعهده بگیرند؛ هرچند با وجود گفتمان‌سازی هم باید دید که آیا برای اعتمادسازی دیر شده است یا خیر؟

ارمان شرق-این دو نگاه یعنی حضور در جامعه یا حضور در قدرت رسمی، از سال‌ها پیش میان اصلاح‌طلبان وجود داشته است که گاه حتی باعث به‌وجود‌آمدن مواضعی رادیکال علیه یکدیگر شده است. بااین‌حال، به نظر می‌رسد مقطع کنونی با هر مقطع دیگری قدری فرق داشته باشد؛ زیرا به دلیل دوری اجباری اصلاح‌طلبان از قدرت، دست‌کم تا مدتی آن طیف قدرت‌نگر هم به ناچار چاره‌ای جز توجه به بازگشت به جامعه ندارند.

ارمان شرق-محور نخست انتقادات صریح و ضمنی از جبهه اصلاحات به عنوان نهاد تصمیم‌گیر در انتخابات است و محور دوم ارائه پیشنهاداتی برای عبور از شرایط انفعال کنونی و تلاش برای باقی ماندن در عرصه سیاست ایران. این باقی ماندن خود می‌تواند به دلیل تازه‌ای برای انشقاق تبدیل شود آنگاه که در پس آن این پرسش مطرح شود که عبور از انفعال موجود و استراتژی آینده بر چه مبنایی استوار است؟ اصلاحات، به اصلاح تن خواهد داد تا برای انتخابات ۱۴۰۴ آماده شود یا اصلاح اصلاحات در گفتمان و دیدگاه و روش خواهد بود تا برای درک نیازهای جامعه ایران آماده شود؟

ارمان شرق-مشکل خوزستان جدای از مشکل حکمرانی در کل کشور نیست. مدیریت در استان از همان وجوه بی کفایتی رنج می‌برد که مدیریت کلان در کشور گرفتار آن است. متاسفانه حاکمیت موجود اکثریت جامعه را متقاعد کرده است که نظام اصلاح پذیر نیست و به همین دلیل بخش اعظم جامعه از روند اصلاحات در کشور ناامید شده اند و با رویگردانی از صندوق رای نظر خویش را ابراز داشته‌اند

ارمان شرق-درباره آن‌هایی که پست‌محور هستند و یا درک بسیطی نسبت به سیاست دارند و همان درک بسیط‌شان را حتی با دروغ کادوپیچ می‌کنند، معتقدم اصلاح‌طلبی دیگر مجال همراهی با این‌ها را ندارد. و دست آخر، درباره کسانی هم که می‌خواستند راهی باز بمانند معتقدم باید هم‌اندیشی‌هایی صورت بگیرد تا کنش‌های انتخاباتی‌شان با منطق مشخص‌تری صورت بگیرد تا سرمایه‌های انسانی بیش از این آسیب نبیند.

ارمان شرق- اگر مردم به دنبال معیشت هستند ما روی بحث حضور مردم در ورزشگاه تکیه نکنیم البته اینکه خانم‌ها آزاد باشند و بتوانند هرکجا که می‌خ%

ارمان شرق-باین ایده‌ای بود که همیشه می‌گفتم. به نظر من پس از ۸۸ هاشمی باید نقش آن را بر‌عهده می‌گرفت و هاشمی هم هیچ ‌وقت نخواست این کار را انجام بدهد؛ یعنی بین منتقدان و حکومت نقش کاتالیزور را بازی کند. حالا شاید حکومت هم راه نمی‌داد اما او هم کوچک‌ترین تلاشی برای ایفای این نقش نکرد. همیشه بهترین حالت در شرایط بحرانی و انسدادی وجود یک نیروی کاتالیزور است که ایجاد تفاهم کند. خب این مسئله باید در آینده هم وجود داشته باشد و به نظر من در جامعه ایران هم‌اکنون هم به‌ صورت بالقوه وجود دارد و در شرایط بحرانی می‌تواند به فعلیت دربیاید و حلقه وصلی برای حکومت و منتقدان آن باشد.