امیر رستگار

در دنیای کنونی و در سالهای اخیر فعالیت اصلی روابط عمومی ها صرفاً اطلاع رسانی و خبر رسانی نیست. روابط عمومی پویا ومبتنی بر تحقیق با انتقال پیامهای صحیح و متناسب با زمان و مکان خاص خود، به تشریح برنامه ها و سیاستها و اقدامات انجام شده سازمان متبوع در جهت پاسخگویی به نیازهای مخاطبان در سطح ملی و فرا ملی می پردازند. در این  فرایند، فاصله مخاطبان داخلی و خارجی و سازمانها با استفاده از کانالهای مختلف ارتباطی هر روز کمتر شده و شکاف اطلاعاتی بین سازمان و مخاطبان اعم از مردم و رسانه ها ناچیزتر می شود. رشد سریع تکنولوژیهای ارتباطی اعم از انواع تلویزیون های ماهواره ای و کابلی، شبکه های اجتماعی، سازمانها را با این حقیقت رو به رو کرده که شکل جدیدی از ارتباطات در  روابط عمومی ها بوجود امده است. این روابط عمومی ها به عنوان یک نهاد ارتباطی در عرصه  ملی و بین المللی می تواند متولی و مجری قدرت نرم باشد. در حال حاضر، مخاطبان روابط عمومی به مخاطبان ملی و محلی محدود نیست بلکه با گسترش رسانه های اجتماعی و رسانه های آنلاین دارای مخاطبان و کاربرانی فراملی است. بنابراین استراتژی ها و رویکردهای ارتباطی به عنوان مهمترین شاخص قدرت نرم و حرکت در راستای تامین سازمان‌ها از طریق معرفی ظرفیت‌ها و فرصت‌هاست. در واقع روابط عمومی می‌تواند در تقویت قدرت نرم در عرصه ملی و  بین‌المللی موثر باشد.  روابط عمومی ها به مثابه قدرت نرم می تواند باعث ایجاد خوشنامی و تصویرسازی مثبت از سازمان در ذهن افکار عمومی در سطح ملی و فراملی شده و به توسعه و رونق اقتصادی کمک کند. وجود یک تصویر مثبت سازمانی می تواند باعث شکل گیری اعتماد اجتماعی نسبت به سازمان گردد.  از این رهگذر می توان گفت که روابط عمومی می تواند علاوه بر کنشگری در توسعه فعالیت‌های ملی، به تقویت و توسعه شناخت افکار عمومی جهانی درباره  ظرفیت‌ها و فرصت‌ها و توانمندهای سازمان‌ها یاری رساند.