نویسنده: آرتمی شاراپوف

دور جدیدی از جنگ در سوریه در حال شتاب گرفتن است. در نیمه دوم ماه اوت، امریکا و گروهک های مسلح حامی ایران یک سری حملات علیه یکدیگر انجام دادند. موشک ها و پهپادهای کامیکازه برای انهدام پایگاه های نظامی امریکا استفاده می شوند. امریکایی ها با هواپیماهای تهاجمی خود پاسخ می دهند. تشدید رویارویی ها احتمال دارد، به پیش درآمدی برای دور جدیدی از جنگ سوریه تبدیل شود که بازیکنان اصلی آن، ایران و امریکا خواهند بود.

از زمان آغاز جنگ داخلی در سوریه، برخی از کشورهای منطقه منوط بر این که کشورها از کدام طرف مناقشه حمایت می کنند، به اردوگاه هایی تقسیم شده اند. بسیاری از کشورهای عربی حمایت از شبه نظامیان موسوم به اپوزیسیون را انتخاب کرده اند، اما ایران از همان روزهای نخست درگیری، آمادگی خود را برای کمک به رژیم بشار اسد اعلام کرد. طی سال های درگیری در سوریه، یک گروه قدرتمند ایرانی تشکیل یافت که رزمندگان گروه های مسلمان شیعه از عراق، افغانستان، لبنان و مناطق دیگر در آن حضور داشتند.

این تشکل ها که بخشی از به اصطلاح محور مقاومت در برابر نفوذ امریکا در خاور میانه هستند، با دریافت دستورات از مستشاران نظامی ایران، توانستند، تاثیر تعیین کننده ای بر روند تعدادی از نبردهای جنگ در سوریه داشته باشند.

اما، رشد حضور ایران در منطقه باعث رد قاطعانه امریکا شد. امریکا به بهانه مبارزه با تروریسم از سال ۲۰۱۵ میلادی، روند اشغال بخشی از خاک سوریه را آغاز کرده است.  تا سال ۲۰۲۰ میلادی، امریکایی ها مناطقی در کرانه شرقی رود فرات و همچنین، منطقه ای در محل اتصال مرزهای سوریه، عراق و اردن را تحت کنترل خود داشتند.

برای ایران، خروج نیروهای امریکایی از سوریه در اولویت قرار دارد. امریکا نفت سوریه را به غارت می برد و همچنین، در روابط تجاری فعال تهران و بغداد مداخله می کند. به طور گسترده تر این که امریکا مانع از ایجاد کوریدور تهران – بغداد – دمشق – بیروت می شود که می تواند، یک مسیر زمینی تدارکات را میان ایران و متحدان اصلی آن در خاور میانه ایجاد کند.

طی سال های گذشته، گروه های متحد با ایران بارها، تلاش کرده اند تا به پایگاه های نظامی امریکا حمله کنند. اما، در ماه اوت سال ۲۰۲۲ میلادی، این درگیری به سرعت، شروع به افزایش یافته است.

به احتمال زیاد، ایران و متحدانش از این واقعیت استفاده می کنند که امریکا به طور فعالی، در درگیری در قلمرو ب قرار دارد. امریکا در حال مبارزه با روسیه و همچنین، چین است.

از روز ۲۰ ماه اوت، تشکیلات های حامی ایران مجموعه ای از حملات را به پایگاه های نظامی امریکا انجام داده اند. برای حملات، از سیستم های موشکی پرتاب چند گانه و پهپادهای کامیکازه استفاده می شود. امریکا با حملات هوایی علیه اهداف نظامی گروهک های مسلح شیعه که آنها را می شناسد، پاسخ می دهد.

در این شرایط پیچیده، احتمال دارد، امریکا در موقعیت ضعیفی قرار بگیرد. امریکا یا باید نیروهای خود را در سوریه تقویت کند و یا، از مواضع خود دست بکشد. گزینه اول، احتمال دارد، در خود امریکا با مخالفت هایی مواجه شود. به ویژه این که از این طریق، واشنگتن می بایست، به طور همزمان، بر سه رویارویی در سه منطقه دور از یکدیگر نظارت داشته باشد. در این میان، امریکا ناگزیر خواهد شد، در اینجا، به طور مستقل عمل کند: مانند آن چه که در اروپا و شرق آسیا اتفاق افتاده است.

این امر احتمال دارد، به وقوع این واقعیت منجر شود که در آینده نزدیک، تابوت های پیچیده شده در پرچم امریکا وارد این کشور شوند. و این دقیقا، چیزی است که مردم امریکا آن را عفو نخواهند کرد.

از سوی دیگر، ایران و متحدانش در موقعیت قوی قرار دارند. آنها دارای تعداد زیادی سرباز در نبردهای سوریه و عراق، زرادخانه ای از هواپیماهای بدون سرنشین از انواع گوناگون و تسلیحات نظامی دیگر هستند. نیروهای نظامی کنونی امریکا در سوریه و عراق قادر نخواهند بود، به آنان آسیب جدی وارد کنند. این بدان معنا است که درگیری ها ادامه خواهد یافت و شتاب بیشتری خواهد گرفت.

وضعیت پیچیده و کنونی سوریه نشان می دهد که سیاست امریکا که براساس تفکر تسلط بر همه جا بنا شده است، شروع به بازی در برابر خود واشنگتن کرده است. اگر تلاش کنید که یک باره، همه جا را تحت فشار قرار دهید، قدرت کافی را برای اعمال فشار در جایی دیگر نخواهید داشت. فکر نکنید که امریکا بدون جنگ، خاک سوریه را تسلیم خواهد کرد. این غیر ممکن است.

با این وجود، می بایست اذعان داشت که لحظه کنونی به خوبی، توسط ایران انتخاب شده است. در شرایط کنونی، امریکا نمی تواند، به خود اجازه دهد تا اوضاع را وخیم تر کند و این یعنی، امریکا ناگزیر خواهد شد، مواضع خود را واگذار کند، زیرا از تلفات و ضررهای احتمالی در هراس است.

منبع: رگنیوم (روسیه)/ دیپلماسی ایرانی