پسران امروز، پدران فردا

آرمان شرق-گروه جامعه: باز هم سال تا سال می‌گذرد و روزی به نام روز پدر فرا می‌رسد. ولی هر ثانیه و هر لحظه در زندگی مرا یاد پدرانی می‌اندازد که زیر بار مشکلات کمر خم کرده‌اند و چون کوه ایستاده‌اند. روز پدر روز گرامیداشت صبر و بردباری است. گرامیداشت نامی سترگ است، نامی به بلندای سرو که در اوج عزت مهر می‌آفریند. نامش قدرت است و در اوج محنت چون کوه پشتیبان فرزندان تا تکیه‌گاهی مستحکم باشد که فرزندی شایسته و فراتر از سختی روزگار تربیت کند.
از دیرباز خانواده نقش اساسی در ایجاد یک جامعه ایده‌آل و کمال‌گرا داشته است. خانواده که باشد محبت بر محنت افزون و بساط عیش مهیا است. از آنجا که تحکیم خانواده باعث تحکیم جامعه است، باید کوشید تا خانواده‌ها با فراغ بال در تربیت فرزندان بکوشند. اهمیت این نهاد کوچک اجتماعی به زیر بنای جامعه‌ای بالنده است. چنین است که اگر خانواده در تربیت و رشد عاطفی و عقلی فرزندانش موفق عمل کند، همین فرزندان خشت‌خشت جامعه‌ای پویا را بنا خواهند نهاد. از همین منظر مدینه فاضله‌ای مصون از ناهنجاری‌های اجتماعی، مبتنی بر علم و معرفت ایجاد خواهد شد. جامعه‌ای که با تعقل و تفکر ژرف به بنای خانواده بیندیشد آن جامعه به اوج قله‌های معرفت صعود خواهد کرد. چراکه شناخت و حصول یک خانواده سالم، کوشش در رفع موانع احتمالی است که کمک می‌کند تا خوب بیندیشیم و خوب ببینیم و خوب رشد کنیم و خوب بسازیم و به اوج برسیم. در خانواده سالم افرادی با مهارتی رشد خواهند کرد که قادر خواهند بود اوضاع را به بهترین نحو کنترل کنند. خانواده عامل اصلی اجتماعی شدن کودکان و تبدیل آنها از موجودی ضعیف به انسانی آگاه، دانا و با مهارت است. یکی از مسائل و مشکلاتی که جامعه امروز ما با آن روبروست نقش خرده‌فرهنگ‌هایی است که کلیشه‌های نابرابری جنسیتی را دامن می‌زنند که تبعات آن شکل‌گیری بسیاری از آسیب اجتماعی است که دامنگیر زنان در جامعه ماست. ما برای کاهش این کلیشه‌های جنسیتی قدم‌ برداریم و نخستین قدم را باید از خانواده شروع کنیم. اگر در نهاد خانواده فرهنگ‌سازی و درونی‌سازی ارزش‌ها به درستی و به موقع انجام شود، بسیاری از مشکلات جامعه به خودی خود برداشته خواهند شد…

زیرا مجموعه اقدامات رفتاری و کلامی در خانواده است که به شکل‌گیری شخصیت فرزندان منجر می‌شود. نقش اساسی در این راستا بر دوش پدران خانواده است. نقش پدر خانواده بسان کوهی استوار و صبور باید موم وجودی پسران‌شان را به آهن سخت مبدل سازد. آنچه باید یاد دهند، جوهره وجود عشق است که در وجود فرزندان‌شان ساری و جاری می‌شود. نقش اساسی پدران آموزش رفتارهای توام با عشق و برابری در نهاد خانواده است از کلام تا عمل پدران الگویی برای پسران و آینده پیش روی آنان است. رفتار زیبا و توام با ادب و نزاکت و عدالت با جنس مخالف در رفتار پدران هویدا می‌شود. پدران در خانواده باید مکمل بودن زن و مرد را به پسران بیاموزند نه کلیشه‌های جنسیتی و بازتولید نابرابری و طبیعی جلوه دادن این نابرابری است. جامعه‌ای که از خانواده‌ها و نهادهایی تشکیل شده که در راستای زدودن کلیشه‌های جنسیتی قدم برندارد پا در مسیر توسعه هم نخواهد گذاشت. توجه به اصل تساوی و برابری و شأن والای زنان، بی‌شک، آنان را در قدم گذاشتن در این مسیر پیشگام خواهد کرد. گرفتار شدن در گرداب نابرابری، مسیر توسعه جامعه را می‌بندد و به جای آنکه بر ریل توسعه سوار شویم روزبه‌روز به عقب باز خواهیم گشت. به فرزندان خود با عمل و رفتارمان یاد دهیم تا ببینند، یاد بگیرند و تکرار کنند پس چه خوب است که خوب ببینند، خوب یاد بگیرند و خوب تکرار کنند تا عالی‌ترین سرمایه‌های انسانی، روح، قلب، عواطف و احساسات پا به میدان بگذارد و در پی‌ریزی جامعه‌ای بکوشیم که از بلایای ویرانگری چون نابرابری مصون باشد و این پیکره‌ها و دوآلیسم‌های زنانگی و مردانگی را بشکنیم از خود و خانواده و فرزندان‌مان شروع کنیم. صبر، صداقت، قدرشناسی، محبت کردن و انتقادپذیری را در فرزندان‌مان تقویت کنیم. دستور و سرمشقی برای فرزندان‌مان باشیم و روح و روان فرزندان‌مان را جوهره صداقت، محبت و صبر پرورش دهیم. پس بیاییم این بذر را در زمین خوب کشت کنیم تا خوب پرورش پیدا کنند. بیاییم فرزندان‌مان را در مقابل این امواج پرتلاطم روزگار قوی و سالم بسازیم. ولی حواس‌مان باشد اینها درختانی هستند که هنوز ریشه ندوانیده‌اند پس آنها را به‌شدت تکان ندهیم. /اعتماد-سهیلا لشکری
چو خواهی که نامت بماند به جای/ پسر را خردمندی آموز و رای/ که‌ گر عقل و طبعش نباشد بسی/ بمیری و از تو نماند کسی