تفریحات تابستانی در انحصار طبقه مرفه
آرمان شرق-گروه جامعه:قسمت عمدهای از برنامههای تفریحی در کشور خارج از توان درآمدی طیف گستردهای از جامعه است و هزینههای سرسامآوری که در میلیونها خانوار ایرانی به بار آورده است، منجر به نارضایتی عمومی در بین مردم شده است. دولت نیز به جای اینکه معیشت جامعه را سر و سامان دهد یا اساساً به دنبال تلطیف روحی و روانی مردم باشد و برگزاری برنامههای تفریحی و اوقات فراغت در راستای استفاده حداکثری اقشار جامعه را تسهیل کند و امکانات تفریحی دولت در اختیار مردم قرار گیرد
تفریحات تابستانی در انحصار طبقه مرفه
محمدرضا محبوب فر- پژوهشگر اجتماعی
روزنامه «آرمان امروز» در گزارشی به تبعات اجتماعی لغو برنامههای تفریحی در روزهای بلند تابستان در میان اقشار متوسط و ضعیف جامعه پرداخت:افزایش نجومی قیمتها به اوقات فراغت و تفریحات مردم رسیده است. این روزها یک تفریح ساده در ایام تعطیلی مدارس و دانشگاهها و بحبوحه درجه حرارت تابستان دستکم تا ۵۰۰ هزار تومان هزینه روی دوش خانوار میگذارد. یکی از مشغولیات ذهنی و اجتماعی برای مردم کنسرتهای خوانندگان کشورمان است که در این ایام در شهرهای مختلف برگزار میگردد. ترافیک کنسرتهای تابستانی در حالی در کشور به راه افتاده است که از کودکان گرفته تا نوجوانان و جوانان و افراد میانسال و کهنسال و زن و مرد همواره طالب و مشتاق حضور در کنسرتهای خوانندگان و هنرمندان پاپ و سنتی کشورمان بودهاند. اما این روزها متأسفانه فروش بلیت کنسرتها به بازار سیاه راه یافته است و در صورتیکه بارها خوانندگان وعده دادهاند این کنسرتها را با کمترین قیمت به اجرا ببرند، اما برخی از خریداران میگویند ظرفیتها بهسرعت تکمیل میشوند و بلیت این کنسرتها تا چندین برابر قیمت اصلی به فروش میرسد و رقمهایی بین ۷۰۰ هزار تا ۴ میلیون تومان برای هر صندلی نرخگذاری شده است. کنسرت هم در ایران لاکچری شده است و قیمت بلیت کنسرت یک خواننده لس آنجلسی در دسترستر و ارزانتر از یک خواننده داخلی است. البته شکاف یا فاصله طبقاتی در کشور به گونهای است که تورم و گرانی از کالاهای اساسی گرفته تا برنامههای اوقات فراغت تنها مختص اقشار فقیر و متوسط جامعه است و قشر حداقلی مرفه و ثروتمند کمترین دغدغه و گرفتاری برای تأمین معیشت و رفاه و نشاط اجتماعی خود احساس نمیکند. اتفاقاً از تفریحات با قیمت نجومی و کنسرتهای لاکچری استقبال میشود، و استفادهکنندگان هم افرادی هستند که از وضعیت معاش بسیار خوبی برخوردار هستند و و دخل آنها بسیار بیش از خرجشان است، به طوری که توانایی پرداخت هزینه بلیت چندین میلیون تومانی را هم دارند.
نارضایتی قشری که تفریح نمیتواند داشته باشد
قسمت عمدهای از برنامههای تفریحی در کشور همانطور که اشاره گردید خارج از توان درآمدی طیف گستردهای از جامعه است و هزینههای سرسامآوری که در میلیونها خانوار ایرانی به بار آورده است، منجر به نارضایتی عمومی در بین مردم شده است. دولت نیز به جای اینکه معیشت جامعه را سر و سامان دهد یا اساساً به دنبال تلطیف روحی و روانی مردم باشد و برگزاری برنامههای تفریحی و اوقات فراغت در راستای استفاده حداکثری اقشار جامعه را تسهیل کند و امکانات تفریحی دولت در اختیار مردم قرار گیرد، اقدام به حذف صورت مسأله میکند و در شرایطی که سبک زندگی جامعه بر این اصل استوار است که خواسته شهروندان حضور در اجتماعات هنری و تفریحی و انجام تعاملات در بستر جامعه است، دولت اقدام به لغو کنسرتهای مجوزدار به دلایل نامعلوم میکند یا اینکه وضعیت مجوزهای صادرشده از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد برای برگزاری کنسرت هنرمندان و خوانندگان را بلاتکلیف میگذارد. از این مسأله نباید غافل شد که شادی و شادمانی و نشاط اجتماعی حق شهروندی یکایک اقشار جامعه است و لازمه یک اقتصاد سالم تزریق روحیهامید و نشاط به جامعه است. لغو برنامههای تفریحی حتی اگر به دلیل این باشد که اکثریت جامعه به دلیل کمبود درآمد خود نمیتوانند از آنها بهره ببرند و این امر میتواند بستری برای نارضایتی در لایههای جامعه باشد، منطقی نیست. این عمل تنها باعث میشود بسیاری از هنرمندان برای اجراهای خود به کشورهای همسایه پناه ببرند و به عنوان نمونه برای کنسرت یکی از خوانندگان سلبریتی ۴۰ میلیارد تومان ارز از ایران خارج گردد. در صورتی که اگر همین کنسرت خواننده در خود ایران برگزار میگردید و محدودیتهای اجتماعی و اقتصادی در کشور وجود نمیداشت، و کنسرتها با حمایت دولتی در دسترس همگان قرار میداشت، اینامیدواری وجود داشت که برگزاری چنین کنسرتهایی در شهرهای مختلف کشور و حتی در استانهای محروم مرزی، باعث رفت و آمد شهروندان به صورت گردشگری و تبادل فرهنگی اقوام مختلف میشد و بخش عمده عواید این حرکت فرهنگی برای سازندگی و رشد اقتصادی منطقه میزبان مصرف میگردید.
استرس اجتماعی در زیر آفتاب داغ تابستان
مخلص کلام اینکه، نباید فراموش کرد که ۷۵درصد سلامت روح و روان و جسم انسانها به شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مربوط میشود. استرس اجتماعی و اضطراب محیطی بر سر تأمین سرپناه و معیشت بر بخش قابل توجهی از مردم کشور غلبه کرده است، و این موضوعی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت. استرس اجتماعی میتواند سرعت کاهش روند تاب و تحمل جامعه را افزایش دهد. در این شرایط، بیش از هر زمانی باید به تلطیف روحیه تک تک افراد پرداخت. برگزاری و اجرای برنامههای شادی آفرین همراه با تزریقامید و نشاط به جامعه، از ضروریات امروز کشور است. در غیر این صورت چه بسا زمینه برای شیوع گستردهتر آسیبهای اجتماعی مانند برهم زدن نظم عمومی و مزاحمتهای خیابانی و سرقت و خودکشی، میتواند فراهم گردد، چراکه تنها طی سه ماهه نخست امسال، فقر به میزان ۳۰ درصد به دلیل آزادسازی قیمتها اتفاق افتاده است و در روزهایی که میباید از کودکان تا جوانان، همگی در برنامههای روزمره اوقات فراغت و تفریحی از پس ِ رهایی از کرونا و مدارس و دانشگاهها شرکت کنند، پدیدههایی تحت عنوان فاصله طبقاتی و فشار مضاعف تورم بر بیش از ۷۰ درصد جامعه، خودنماییمیکنند.
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰