جایگاه «علی لاریجانی» در سیاست امروز

جایگاه «علی لاریجانی» در سیاست امروز

آرمان امروز، گروه سیاسی: «علی لاریجانی» را باید یکی از چهره‌هایی بدانیم که توانسته خود رادر بین اکثریت سیاسیون ایران به‌عنوان چهره متعادل نظام جمهوری اسلامی ایران معرفی کند. فردی که حتی تندروترین شخصیت‌های سیاسی ایران هم از تیم «اصلاح‌طلبان» و هم از تیم «اوصولگرایان» او را فردی قابل اعتماد معرفی می‌کنند. اگر «شورای نگهبان» صلاحیت او را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ تایید می‌کرد حداقلش این بود که یکبار دیگر انتخابات پروشوری را تجربه می‌کردیم. جای خالی او در بین لیست تایید صلاحیت‌ شده‌ها حتی انتقاد آشکار رهبری را به‌همراه داشت و باعث شد از شورای نگهبان بخواهد از لاریجانی دلجویی کنند. هرچند این دلجویی انجام نشد ولی در ادامه، لاریجانی نشستن روی صندلی مجمع تشخیص مصلحت نظام را تجریه کرد و البته به مشاوری رهبری هم منصوب شد. باتوجه به اینکه تاکنون هیچ یک از سیاستمدارانی که از متن سیاست ایران به این مجمع رفته‌اند، نتوانسته‌اند بار دیگر به عرصه سیاسی ایران باز گردند باید منتظر بمانیم تا اینکه ببینم در انتخابات ۴۰۲ و ۴۰۴ شخص لاریجانی و طیفی از اعتدال‌گرایان که اطراف او حضور دارند آیا بار دیگر می‌توانند با انتخاباتی دیگر حداقل به مجلس باز گردند؟ حقیقت‌پور یکی از شخصیت‌های نزدیک به طیف علی لاریجانی محسوب می‌شود. او علارغم اینکه از تحرکات انتخاباتی این طیف سیاسی رونمایی نکرد ولی با این حال لاریجانی را فردی می‌داند که به‌دنبال ماجراجویی در عرصه داخلی و خارجی نیست و نه‌تنها آرای طیف گسترده معتدل را در اختیار دارد بلکه می‌تواند نظر اغلب دهه‌هشتادی‌ها را به‌خود جلب کند. در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید.
جای لاریجانی در دایره تصمیم‌گیری خالی است
«منصور حقیقت‌پور»، نمایند سابق مجلس شوارای اسلامی در پاسخ به این سوال که بعد از رد صلاحیت «علی لاریجانی»، رئیس سابق مجلس شورای اسلامی حالا باید او را در چه جایگاهی تعریف کرد و در واقع او در چنین موقعیت زمانی در کجا ایستاده است، به خبرنگار «آرمان امروز» می‌گوید: «آنچه به‌نظر می‌‎رسد او حضور فیزیکی در سیاست ایران ندارد ولی همانطور که جوهر تفکری او بر پایه عقلانیت است هرکجای نظام که رفتار عقلانی وجود دارد، باید بگوییم روحش آنجا حضور دارد. در واقع، باید اینطور بگوییم، در جایی که می‌بینیم تندروی شکل گرفته است اثری از او نیست چون اصولا با تندروی‌های برخی در روند سیاست‌داخلی و خارجی کاملا مخالف است مانند آنچه باعث شد برجام به نتیجه مطلوب نرسد. در واقع باید بگوییم هر بار که یک تفکر عقلانی بر سیاسیت ایران حاکم بود، جایگاه لاریجانی مشخص می‌شود زیرا باید او را نماینده اقشار معتدل ایران بدانیم.»
این نماینده سابق مجلس در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه ‌آیا «علی لاریجانی» به همراه طیفی که اطرافش حضور دارند برای بازگشت، برای انتخابات مجلس ۴۰۲ و انتخابات ریاست جمهوری ۴۰۴ برنامه‌ریزیی دارند و یا اینکه فعالیت خودشان را در این حوزه آغاز کرده‌اند؟ ادامه می‌دهد: «ببینید واقعا نمی‌توان از هم اکنون برای حدود ۱۶ ماه بعد که انتخابات مجلس قرار است برگزار شود پیش‌بینی دقیقی کرد ولی به‌نظرم در وضعیت کنونی جای یک نظر عقلانی در مرکز تصمیم‌گیری ایران خالی است. علی لاریجانی از «اعتدال»، «پختگی» و «ادبیات فاخر حکم‌رانی» برخوردار است که نمونه آن کمتر در کشور دیده می‌شود. او وثوق رهبری را هم به همراه دارد و بعد از فاجعه رد صلاحیت در انتخابات ۱۴۰۰ این فرد را به‌عنوان امین خود معرفی کردند و حالا به‌عنوان مشاور ایشان و یکی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت‌نظام حضور دارند. شورای نگهبان باید ظلمی که به لاریجانی شده است را بررسی کند تا به اشتباه خود پی ببرند.»
عضو سابق کمیسون امنیت ملی مجلس با اشاره به نزدیکی لاریجانی به هر دو طیف سیاسی ایران اضافه می‌کند: «ما در ایران دو جریان شاخص سیاسی داریم، که افراد خارج از طیف خود را به سختی می‌پذیریم ولی لاریجانی از معدود افرادی است که به دلیل تاکیدش بر اعتدال می‌تواند با طیفی که تندرو نیستند به جمع‌بندی برسد. در کنار این موضوع باید بگوییم که قطعا طیف سیاسی که در ایران با نام مستقل و اعتدال‌گرا خوانده می‌شود در کنار او خواهند بود. در مجلس‌هایی که او ریاست آن را بر عهده داشت مشاهده کردیم که با افرادی مانند «مسعود پزشکیان»، رییس کمیسیون بهداشت و «غلامرضا تاجگردن» رییس کمیسیون برنامه، بودجه که از چهره‌های شاخص اصلاحات محسوب می‌شوند همکاری نزدیکی داشت. تنها طیفی که با علی لاریجانی در تضاد تفکری قرار دارد همین جریان تندرویی است که کشور را به این وضعیت کشانده است. توجه داشته باشید که این تفکر سیاسی محکوم به شکست است و مانند کفی که بعد از هر موج روی ساحل باقی می‌مانندکنار خواهند رفت و باری دیگر یک جریان معتدل روی کار خواهد آمد. این یک جریان اصیل ایرانی است که در کنار همه طیف‌های سیاسی و اجتماعی مانند دانشگاهیان، اصولگراها، اصلاح‌طلبان، طیف‌های مختلف مذهبی، اقتصادی، فرهنگی، هنری و … خواستار حضور جریان معتدل در سپهر سیاسی ایران هستند. این را باتوجه به مشارکت مردم در انتخابات می‌توانیم بررسی کنیم. مشارکت پایین مهمترین رقیب حاکمیت است. وقتی می‌توانیم جامعه و کشور پویایی داشته باشیم که انتخابات پرشوری برگزار شود حتی اگر رقیب سیاسی من نوعی بخواهد در آن پیروز شود.»
او با انتقاد از سیاست‌هایی که کشور را وارد چالش اقتصادی، بین‌المللی و … کرده است ادامه می‌دهد: «آنهایی که حالا مدیریت کشور را در دست دارند باید پاسخگوی وضعیت کنونی کشور باشند که شاهد کوچک شدن سفره‌های مردم هستیم. فقر مردم ما را منزوی کرده است و به حاشیه رانده است. اگر یک تفکر عقلانی در کشور حضور داشت هم می‌توانستیم گره‌های سیاست‌خارجه را باز شده ببینیم و هم یک حاشیه امنی برای سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌داران داخلی و خارجی مهیا کنیم. توجه داشته باشید که اگر جریان معتدلی روی کار باشد می‌توانیم همین ایرانی‌ها که در «ترکیه»، «عمان»، «امارات» و … سرمایه‌گذاری می‌کنند را به داخل کشور باز گردانیم ولی حالا چنین زمینه‌ای وجود ندارد و در حال فراری دادن آنها هستیم. در حالی که آنها عاشق ایران هستند و هرکاری از دستشان بر بیاید برای مردمشان انجام می‌دهند. به‌دنبال تدبیراتی که مدیران کوچک برای اقتصاد ایران اندیشیده‌اند می‌بینیم که امنیت اقتصاد ایران با خطر جدی روبه‌رو شده است. توجه داشته باشید که با قانون‌های دست‌ و پاگیر تولیدکننده را زیر چرخ‌های تولید متوقف کرده‌ایم. سوال دیگری که در این مورد باید از دوستان پرسیده شود این است که بیایند توضیح دهند چه بلایی بر سر قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین آورده‌اند که حتی یک دلار درآمد هم از آن نداشتیم؟»
این نماینده سابق مجلس در پاسخ به این سوال که رابطه علی لاریجانی با مقوله اعتراض چگونه است، می‌گوید: «توجه داشته باشید که خواسته اول معترضان در مورد چالش‌های اقتصادی است. آنان مسکن می‌خواهند شغل می‌خواهند آزادی‌های مدنی می‌خواهد و به‌دنبال راه جدیدی برای زندگی کردن و ارتباط با جهان هستند. کسی که دارای شناسنامه سیاسی است و می‌خواهد به‌عنوان یک شهروندان برای کشور خود تصمیم درستی بگیرید در بین دو چهره معتدل و تندرو قطعا جریان اعتدال را انتخاب خواهد کرد. این مواردی که عرض کردم همه در تفکر لاریجانی وجود دارد و به‌عنوان دغدغه او باید از آنها نام برد. وقتی جوانان دیدند که واقعا می‌توان شغل ایجاد کرد و سرمایه وارد کشور کرد و مسکن برایشان ساخت که بتوانند به راحتی ازدواج کنند در کنار امثال لاریجانی حضور خواهد یافت. نسل جوان شعاری که داده می‌شود را می‌شناسند و به سیاستمدار با شناسنامه اعتماد خواهند کرد. در مورد آزادی‌های اجتماعی هم باید بگویم تا جایی که محدودیت‌های شرعی اجازه می‌دهد. توجه داشته باشید که نباید جلوی تفریح جوانان را گرفت، باید اجازه دهیم در حریم خصوصی خود هرکار که می‌خواهند و با هر پوششی انجام دهند. علی لاریجانی نشان داده است که در حوزه آزادی‌های اجتماعی عمیق نگاه می‌کند و نه در عرصه داخلی و نه در عرصه خارجی به‌دنبال ماجراجویی نیست و در پایان باید بگوییم که او درد ایران را می‌شناسد.»
حالا با توجه به این گزارش به‌نظر  می‌رسد باید صبور بود و تحولات آتی شتابان و بعضا غیر قابل پیش‌بینی ایران امروز را به تماشا نشست؛ آنگاه می‌توان جایگاه علی لاریجانی را در سیاسیت امروز ایران ترسیم کرد. با این وضع، نمی‌توان او را از صحنه سیاست ایران حذف شده ارزیابی کنیم. بی‌تردید میانه‌روی و نگاه انتقادی او، مجددا می‌تواند علی لاریجانی را احیا کند. با این حال می‌‎توان او را از چهره‌های پویای سیاست ایران امروز دانست.