ایران در تله توسعه جدید
آرمان شرق- آنچه جنبش اجتماعی را به پیش میراند تا تبدیل به انقلاب شود، نه نظریه اجتماعی، بلکه باور تعریفنشده مردم به حکومت اسلامی بر اثر باور به شخصیتی کاریزماتیک بود؛ یعنی خلاف روشنفکران مشروطه، روشنفکران ایران در آستانه انقلاب برای توسعه نه نظریه داشتند، نه مدلی مشخص. تقریبا همه آنها با تکمیل اهداف بورژوا دموکراتیک در تخالف بوده و آن را «لیبرالی» مینامیدند و به قول والرشتاین به دنبال خودکفایی انزواجویانه (autarky) برای توسعه بودند که نسخهای آغشته به درآمد رانتی نفت از نظریه وابستگی بود.