آرمان شرق- در آستانه آغاز دور هشتم مذاکرات وین، هیچ صاحب‌نظری نمی‌تواند با اطمینان مطرح کند که آمریکا و تروئیکای اروپایی با مواضع و اقدامات بعضا غیرسازنده خود، ایران و دولتی که برجام را اولویت نمی‌داند و روسیه و چین که تنها منافع خاص خود را در پس توافق جست‌وجو می‌کنند، هیچ یک خواهان به نتیجه نرسیدن مذاکرات هستند. برخی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نیز که پیش‌تر شاید از برجام دل خوشی نداشتند، امروز حداقل در زبان خود را علاقه مند به شکل‌گیری توافق در وین نشان می‌دهند.حال باید دید در نهایت روزگار بر وفق مراد تل‌آویو پیش خواهد رفت یا عدد «هشت» برای باز کردن گره کور مذاکرات خوش‌یمن است؟

آرمان شرق- مرتضی غُرقی خبرنگار معروف صدا و سیما در توئیتی مدعی شد: ‏شنیده شده امریکایی ها دوباره نامه محرمانه ای به ایران ارسال کرده اند، محتوی نامه هنوز فاش نشده است.‎

آرمان شرق- در دور قبلی گفت‌وگوها، مذاکره‌کنندگان به دنبال پیشرفت سریع مذاکرات بودند. ما باید تلاش خود در جهت تکمیل موفقیت‌آمیز مذاکرات در اسرع وقت، ترجیحاً تا اوایل فوریه هدایت کنیم. پیشرفت در مذاکرات به عوامل بسیار زیادی بستگی دارد و از پیش نمی‌توان آن را به صورت دقیق اعلام کرد. ابتدای فوریه به نظر می‌رسد، برنامه زمانی واقعی باشد.

آرمان شرق-شانس احیای برجام تقریبا بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است و برنامه جامع اقدام مشترک، پس از ماه مارس مطلوبیت‌ خود را با توجه به بندهای غروب آن برای واشنگتن از دست می‌دهد. در این‌صورت آمریکا وارد پروسه پلن بی‌ (استفاده از اهرم‌های فشاری چون رژیم‌های بین‌المللی) خواهد شد تا توافق دیگری را با ایران رقم بزند که این توافق جدید از مسیر توافق محدود اعتمادساز عبور خواهد کرد و در صورت شکست این مرحله نیز آمریکا پلن سی یا توافق ضمنی و غیر‌رسمی با تهران را همچون بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲ پیگیری خواهد کرد.

آرمان شرق- مذاکرات شکست نخورده اما علائم و شواهد قابل اطمینانی از توافق هم دیده نمی‌شود. لذا باید منتظر روند و نتایج مذاکرات بعدی باشیم. عدم قطعیت در پیش‌بینی سناریو‌های احتمالی به دلیل نداشتن اطلاعات لازم درباره روند مذاکرات در وین توسط رسانه‌ها تشدید می‌شود و اگر این روند تا حدی تغییر کند چه بسا بتوان با قطعیت بیشتری درباره روند آینده مذاکرات نظر داد. توافق اخیر ایران با آژانس درباره نصب دوربین‌ در کرج امید‌ها را به بهبود جو مذاکرات در وین بیشتر کرده است اما همان‌طورکه گفتیم عدم قطعیت‌ها چنان زیاد است که نمی‌توان به آسانی از قطعیت توافق یا شکست مذاکرات سخن گفت.

آرمان شرق- مذاکرات ۲۷دسامبر، نقطه عطف دیپلماسی هسته‌‌‌ای ایران محسوب نمی‌شود، اما می‌تواند زمینه تداوم همکاری‌‌‌های سازنده تمامی طرفین درگیر را فراهم کند. هرگونه مصالحه، به مفهوم بازی با اهداف مشترک و در جهت تامین منافع متقابل سازنده خواهد بود. منافع متقابل، ضرورت اجتناب‌‌‌ناپذیر هر گونه کنش دیپلماتیک بر اساس رویکرد سازنده محسوب می‌شود. پایان دادن به تحریم‌‌‌ها و اعاده حقوق اقتصادی ایران در زمینه برجام، صرفا در شرایطی امکان‌‌‌پذیر است که تعهدات ایالات‌‌‌متحده و آنچه در برنامه جامع اقدام مشترک مورد توجه قرار گرفته است، در روند دیپلماسی هسته‌‌‌ای جدید حاصل شود.

آرمان شرق- احتمال بروز جنگ در مرزهای روسیه و اوکراین از دو گزینه احتمالی دیگر (ایران و چین) بسیار بیشتر و نزدیک‌تر نشان می‌دهد. شاید برخی سیاستگذران ایرانی نیز در آرزوی وقوع یک جنگ مهم در مرزهای روسیه یا دریای چین جنوبی باشند تا از فشار کنونی رها شوند و در مذاکرات هسته‌ای و سایر تعاملات خود با اروپا و آمریکا به امتیازات بیشتر و بزرگ‌تری دست یابند.

آرمان شرق- نظام ایران می داند که در آستانه دستیابی به خواسته های ژئوپلتیک خود از آمریکا در منطقه است ولی در خصوص قرار دادن برنامه هسته ای و موشکی خود تحت نظارت غرب، مردد است. ایرانی های انقلابی دریافته اند که باید قدرتمند به نظر برسند نه مستضعف، از این رو می خواهند اطمینان یابند که دست برتر را در معادله منطقه ای دارند و زیردست نیستند.

آرمان شرق- اسرائیل به دولت دموکرات کنونی آمریکا و قدرتش برای سوق دادن ایران به سمت بازگشت به توافق هسته‌ای اطمینانی ندارد. این احساس در تل آویو در حال شدت یافتن است که واشنگتن امروز ایران اتمی را خطری برای امنیت و منافع خود نمی‌بیند. این ترکیب عدم اطمینان در اسرائیل باعث می شود رفتن به سمت گام‌های تنش زا ممکن باشد.

آرمان شرق- در مورد کره شمالی، خانم دی ماگیو از کارنگی خاطرنشان می‌کند که دولت کلینتون با پیونگ یانگ به توافقی دست یافت که هدف آن در نطفه خفه کردن برنامه هسته‌ای این کشور در مراحل اولیه بود. او می‌افزاید: اما پس از آن ما انتقال ریاست‌جمهوری را از کلینتون به بوش داشتیم و این توافق کنار گذاشته شد، زیرا دولت جدید معتقد بود که این توافق اساساً مماشات با کره شمالی است.اکنون تصور می شود که پیونگ یانگ در حال گسترش زرادخانه هسته ای خود و تکمیل موشک هایی است که می توانند این موشک ها را حمل کنند.