چشم و هم‌چشمی با بیت‌المال!

لیگ برگشتی‌ها

با حضور احتمالی کاوه رضایی و محمد محبی در استقلال و حضور قطعی مرتضی پورعلی‌گنجی و علیرضا بیرانوند در پرسپولیس، شمار لژیونرهایی که امسال به لیگ برتر بازگشته‌اند به عدد ۴ خواهد رسید و احتمال افزایش آن هم وجود دارد؛ چه اینکه سخن از بازگشت امثال اشکان دژاگه، محمد نادری و… هم به گوش می‌رسد. قطعا چنین بازیکنانی با سابقه حضور در تیم ملی، با دریافت مبالغ پایین‌ حاضر به بازی در ایران نمی‌شوند. در این بین باید به بازیکنان شاغل در لیگ و اعداد مطرح‌شده برای آنان هم اشاره کرد. مثلا پرویز مظلومی از اعضای هیات‌مدیره استقلال از یک حقیقت تکان‌دهنده پرده برداشته است: «امسال بازیکنانی بوده‌اند که یک میلیارد هم ارزش نداشتند، اما ۱۵ میلیارد تومان درخواست کرده‌اند.» این عمق فاجعه در وضعیت فشل و بی‌حساب و کتاب فوتبال را نشان می‌دهد. چنین نمونه‌هایی در تابستان امسال کم هم نبوده‌اند؛ از مدافع جوانی که شنیده می‌شد برای تمدید با باشگاهش ۲۵ میلیارد تومان درخواست کرده تا دیگر بازیکنی که ۷۰ میلیارد برای سه فصل بازی در یک تیم متمول دریافت کرده است. حتی تکذیب این اخبار هم به معنای آن نیست که چنین پول‌های کلانی در فوتبال خرج نمی‌شود. امسال استقلال و سپاهان پس از چند فصل کار کردن با مربیان داخلی، رو‌ به استفاده از گزینه‌های سرشناس خارجی آورده‌اند و تراکتور هم از یک مربی مشهور برای هدایت تیمش استفاده خواهد کرد؛ مربیانی که سابقه آنها نشان می‌دهد حداقل در وضعیت فعلی ارز، افراد چندان ارزان قیمتی محسوب نمی‌شوند. تازه در این میان شایعه شده که باشگاه سپاهان برای جذب بافتیمبی گومیس، مهاجم سرشناس سابق الهلال و فعلی گالاتاسرای ابراز علاقه کرده و این بازیکن فرانسوی هم مبلغ یک میلیون یورو برای حضور در ایران طلب کرده است. فارغ از اینکه چنین انتقالی سر بگیرد یا نه، باید پرسید دلیل این افسار گسیختگی در نقل‌وانتقالات فوتبال ایران چیست؟

آسیا هم نداریم

جالب‌تر اینکه این پول‌های درشت و باورنکردنی در فصلی جابه‌جا می‌شود که خبری هم از لیگ قهرمانان آسیا نیست. در حقیقت با تغییر تقویم این مسابقات، امسال ادامه همان بازی‌های پارسال پی گرفته خواهد شد که آنجا هم فقط فولاد را داریم. پاداش قهرمانی هم در کار نیست که بگوییم این هزینه‌ها برمی‌گردد. پس بالا گرفتن تب نقل و انتقالات در شرایطی که اکثر کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال نسبت به مبالغ جابه‌جا شده در آن نقد دارند، ‌چیزی جز یک چشم و هم‌چشمی آن هم با پول بیت‌المال نمی‌تواند باشد.طبیعتا این شرایط قابل دفاع نیست./دنیای اقتصاد